این 113 عنوان کتاب...

«خرمشهر» در کارنامه دفتر ادبیات و هنر مقاومت

«خرمشهر» در مطالعات جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، جایگاه ویژه‌ای دارد و به‌قولی «پایتخت جنگ» محسوب می‌شود. این شهر بندری مهم، از نخستین مناطقی بود که در معرض هجوم دشمن قرار گرفت و پس از مدتی مقاومت مردمی، اشغال، و پس از یک سال و اندی، طی یک عملیات بزرگ آزاد شد.

خاطرات خدیجه میرشکار

خدیجه میرشکار در سومین برنامه شب خاطره (28 بهمن 1371) میهمان حوزه هنری بود. او با رشادت، لحظه‌هایی تاریخی را در اسارت به ثبت رسانده است؛ در اولین روزهای زندگی مشترک خود به اسارت در آمده، مجروح شده و روزهای سختی را تجربه کرده است. گوشه‌ای از این خاطرات را می‌توانید در کتاب‌های «اسیر شماره 0339» و «تا نیمه راه» بخوانید. روایت بخشی از خاطرات او را می‌بینیم.

سفر به «زیر پوست زخمی جاده‌ها»

خاطرات 50 راننده

در همه سال‌های دفاع، گروهی بودند که کمتر دیده شدند و کمتر درباره آنها گفته شد. اما آنها نیز به مرور، سوژه نویسندگان قرار گرفتند تا مردم، زحمات‌شان را باور کنند. «زیر پوست زخمی جاده‌ها*» به سراغ همین گروه رفته؛ رانندگانی که در طول هشت سال دفاع مقدس در مسیرهای خطرناک، رانندگی کردند و این بار در یک کتاب از خاطرات خود سخن می‌گویند.

نگاهی به کتاب خاطرات احمد مسعودی

«چفیه‌های زخمی» و شرح نبردها

«چفیه‌های زخمی»* عنوان کتابی درباره خاطرات هشت سال دفاع مقدس است که در آن سردار حاج احمد مسعودی، خاطرات خود را از این دوران بیان می‌کند. کتاب که دارای مقدمه و 30 فصل است، با خاطره وی از چگونگی رضایت‌نامه گرفتن از پدر برای اعزام به جبهه آغاز می‌شود و حضور در جبهه و انجام عملیات‌های مختلف و چگونگی زخمی شدن وی را دربرمی‌گیرد.

«حکایتی دیگر از بازماندگان» در ادامه «حکایت بازماندگان»

خاطرات مهاجرت با پای پیاده

حکایتی دیگر از بازماندگان نوشته ایوان وز اِزدانی و چاپ انتشارات اسپیکینگ تایگر، در ادامه کتاب «حکایت بازماندگان» نوشته شده است که در سال 2007 منتشر شد. این کتاب، سندی از تاریخ شفاهی کسانی است که کاشانه و زادگاه‌شان را از دست دادند.

مجموعه نکته‌های آموزشی

تأمین بودجه برای پروژه تاریخ شفاهی

مردم همیشه به شما در خیابان پول نمی‌دهند. اما، فرصت‌های مختلفی برای انواع بودجه‌های مختلف در تاریخ شفاهی وجود دارد. سازمان‌های زیادی، از جمله سازمان‌های خیریه بزرگ، وجود دارند که از چند پوند تا صدها هزار پوند به پروژه‌های علمی کمک مالی می‌کنند.

وقتي براي ما مي‌نويسيد...
وقتي براي هفته‌نامه الکترونيکي تاريخ شفاهي مطلبي مي‌نويسيد، دوست داريم نکته‌هايي را در نظر بگيريد.
اين هفته‌نامه نوشته‌ها و دانسته‌هاي ما را درباره مباحث مهم؛ خاطره‌گويي، خاطره‌نگاري، يادداشت‌نويسي روزانه، سفرنامه‌نويسي، وقايع‌نگاري، روزشمار نويسي و... نشان مي‌دهد. حتي براي زيرشاخه‌هاي رشته تاريخ هم جا باز کرده‌ايم؛ و چشم به راه خبرها، گزارش‌ها، مصاحبه‌ها، مقاله‌ها، يادداشت‌ها و... شما هستيم.
خوب است نام و فاميل‌تان را کامل بنويسيد. سابقه علمي و نشاني الکترونيکي را هم حتماً بنويسيد، چکيده مقاله‌ها هم که جاي خود دارد!
به ما اجازه بدهيد دست‌مان براي ويرايش، اصلاح، چينش و ترجمه مطالب شما باز باشد. در اين‌باره با خودتان هم مشورت خواهيم کرد.
دل‌مان مي‌خواهد شأن علمي و ادبي تاريخ شفاهي و اين هفته‌نامه، با نوشته‌هاي متين و موقر شما حفظ شود. حيف است خداي نکرده قلم‌مان از دايره اخلاق بيرون برود.

نظریه تاریخ شفاهی (90)

نویسنده: لین آبرامز
مترجم: علی فتحعلی آشتیانی

________________________

از یافته‌های رِی، می‌توان فهمید که شکاف قدرت در عرصه پژوهش، پدیده چندلایه‌ای است؛ صِرفِ اینکه بکوشیم رابطه حاکم بر عنصر دانشگاهی و سوژه (راوی) را برابر کنیم یا اصول پژوهشی فمینیستی را به کار ببریم، مشکلی را حل نمی‌کند؛ زیرا متغیرهای زیادی در این فرایند دخالت دارند. سوندرا هِیل[1] با چند زن سودانی مصاحبه کرد. سودان از کشورهای در حال توسعه است، لذا مردم این کشور، مورخ فمینیستِ میهمان را یک زن غربی می‌بینند که اولویت‌هایش را در بافتی کاملاً متفاوت بر دیگران تحمیل می‌کند؛ در گفتار و نوشتار هِیل عدم تناسب و نادرستی پیاده‌سازی اصول پژوهشی فمینیستی تشریح شده است. خودش می‌گوید این نوع کار مصداق اولویت دادن فرایند به محصول نهایی است[2] و می‌افزاید: «در جایی که تفاوت‌های نژادی یا طبقاتی وجود دارد، یا مصاحبه‌گر را به چشم استعمارگر و مصاحبه‌شونده را استعمارزده می‌بینند، شایسته نیست که مصاحبه‌گر/زندگی‌نامه‌نویس خواستار «زمان برابر» باشد یا توقع تصدیق و تأیید برابر داشته باشد.»[3]

حتی در صورت حل و فصل مسئله عدم توازن قدرت در موقعیت مصاحبه، باز هم وقتی نوبت به استفاده از برون‌داد پروژه یعنی فایل صوتی و تصویری یا واج‌نگاشت آن می‌رسد، مشکلاتی پدید می‌آید. پژوهشگر در تمام مراحل اجرای پروژه، از پیاده‌سازی مصاحبه گرفته تا تفسیر و نهایتاً انتشار آن، عملاً قدرت را در دست دارد و نیت او از برقراری رابطه مشارکتی و همکارانه با راوی در این موضوع تغییری ایجاد نمی‌کند.