سوزان هرت
Suzanne Hurt
ترجمه: ناتالی حقوردیان
یک قرن قبل، محله تاریخی چینیها در شهر ریورسایدRiverside ایالت کالیفرنیا پا به عرصهی زندگی گذاشت.
نزدیک به 450 نفر در آپارتمانهای بالای مغازهها سکونت داشتند و باغچههای خود را پرورش داده، در استبلها دام پروری میکردند و در معابد خود عبادت میکردند. خیابان اصلی آن، خیابان مانگول Mongol مملو از شهروندان سفیدپوست بود که تجارت در آن جریان داشت. رستورانهای چینی، خشکشویی، بازرگانی، طب سوزنی، پزشکان گیاهی و خانههای تریاک وجود داشت.
هنگامی که تقریبا 2،500 کارگر مهاجر در روستا اردو میزدند، محصول پرتقال برداشت شده، همه مصرف میشد. یک مجسمهی سنگی نگهدار ورودی خیابان است.
بیش از 40 سال از مرگ آخرین شهروند میگذرد و چیزی که باقی مانده 2.3 هکتار زمین محصور است که حیات وحش و سرگذشتهای این منطقه را شکل میدهد. سرگذشتهای مربوط به این منطقه و مردم آن در حال حاضر در یک طرح تاریخ شفاهی به عنوان بخشی از تلاش برای حفظ گذشتهی این مکان ضبط میشوند.
کریستین لیونCherstin Lyon، دستیاریار تاریم دانشگاه ایالتی کالیفرنیا در سان برناردینیو San Bernardino میگوید: «طرح موضوع محله چینیهای ریورساید برای عموم مردم مهم است.»
لیون و معرفی او به طرح تاریخ شفاهی باعث شد تا دانشجویان این طرح را یک سال پیش با کمک کمیتهی «محله چینیها ما را نجات دهید» با مسئولیت ام. روزالیند ساگارا M. Rosalind Sagaraآغاز کنند که این دست پیش را گرفتن بود.
محله چینیها که در فهرست اماکن تاریخی ملی ثبت شده است، اخیراً به دلیل نقشههای پیمانکاری داگ جاکوبDoug Jacob برای ساختن مجتمع پزشکی در آن جا مورد تهدید قرار گرفته است. اواخر سال گذشته، شورای شهر ریورساید مکان دیگری را برای مجتمع پزشکی تعیین و تأیید کرد.
در ماه مارس، شورا از مقامات شهری خواست تا امکان تخریب مکانی به نام لیتل گوم بن Little Gom-Benn را برای ساختن پارک تاریخی فرهنگی بررسی کنند که نهایتاً به تهدید طرح توسعهی چهار دههی پیش، پس از مرگ جورج وانگGeorge Wong، معروف به وانگ هو لون Wong Ho Leun در سال 1974 پایان داد.
وانگ، آخرین ساکن این منطقه، ملک خود در خیابانهای تکزکیت Tequesquite و براکتون Brockton را تا زمان مرگ حفظ کرد. آخرین مغازه در سال 1938 بسته شد و ساختمان باقی مانده با نمای آجری بلند در خیابان اصلی، در سال 1977، پس از این که شرکت ساختمانی زمین را خرید، تخریب شد.
لیون گفت که جمعآوری تاریخ شفاهی به توجیه این مطلب کمک میکند که به چه دلیل این محل باید تبدیل به پارک شود. آنها حداقل 11 مصاحبه برای این طرح ضبط کردهاند که شامل تاریخ چینیهای آمریکا در سایر نقاط ریورساید نیز میشود.
محله چینیها اول در مرکز شهر تجلی یافته و خیلی سریع به دلیل آتشسوزی تبدیل به خاکستر شده و لیتل گوم بن Little Gom-Benn در سال 1885 در حاشیهی شهر بنا شد.
برخی از این مصاحبهها در رادیوی کایوتی Coyote Radio دانشگاه پخش و در پایگاه الکترونیک آن، csusb oralhistory.org/this place matter یا iTunes نیز منتشر شده است. شنوندگان می توانند این مصاحبهها را در برنامهی رادیویی تاریخ شفاهی مجتمع دانشگاه با عنوان «این مکان اهمیت دارد» پیدا کنند.
دانشجویان به صورت گروهی روی تحقیقات، برنامهریزی و مصاحبهها کار میکردند. آنها امسال سه مصاحبه با مردمی ضبط میکنند که از تاریخ شفاهی محله چینیها مطلع هستند یا در حفاظت از این منطقه نقش داشتهاند.
مدیر بازنشستهی موزهی کلانشهر ریورساید ، ونس موسز Vince Moses در استودیوی رادیویی کایوتی دربارهی کمک مهاجران چینی به صنعت مرکبات ریورساید، حفر محله چینیها و مبارزه برای تحقق آن در اواسط دههی 1980 سخن گفت.
موسز و کسانی که جزو گروه حفاظت بودند هنگامی وارد عمل شدند که تاریخنویس محلی، هری لاوتونHarry Lawton، متوجه تخریب قریب الوقوع شد.
آنها مقامات شهر و شهرستان را متقاعد کرده بودند تا از حفر حمایت کنند و این قبل از آن بود که دفتر آموزش شهرستان ریورساید در 7 هکتار منطقه ساخت و ساز کرده یا آن را تبدیل به پارکینگ کند. موسز گفت که دفتر شهرستان، اندازهی پارکینگها را کوچکتر کرد تا قلب تاریخی محلهچینیها را حفظ کند.
او، مدتی کوتاه قبل از ضبط گفت: «البته، ما، نگران بودیم که شواهد باستانشناختی این مکان تخریب شوند. در 27 می، مدیر ارشد CSUSB، بلانکا گارسیا بارون Blanca Garcia-Barron، شهروند 28 سالهی ساکن ریالتو Rialto، با شهروند ریورساید به نام فیلیس سالیناسPhyllis Salinas، دختر نمایندهی مرحوم شورای ریورساید، جانی سوتلوJohnny Sotelo، در گاراژ سالیناس مصاحبه کرد.
سالیناس در حالی که پشت میز نشسته و میکروفون به یقهاش چسبیده بود، در مورد مادربزرگش، فلیسیانا اسکوبدو سوتلوFeliciana Escobedo-Sotello– شفا دهندهای به نام سوبادورا sobadora، یا ماساژور، صحبت کرد که به صورت هفتگی برای خرید گیاهان دارویی برای ساختن ضماد، پماد و چای برای مشتریانش در دههی 1920 تا اوایل دههی 1940 به محله چینیها رفت و آمد داشت.
سالیناس 62 ساله، در دههی 50 یا 60 پدرش را دیده بود که با وانگ صحبت میکرد، در حالی که او در ماشین خارج از محله چینیها نشسته بود. حداقل یک مرد دیگر هم با آنها بود، کسی که او معتقد است شهروند آن منطقه بوده است. مردی که تفنگی بزرگ با خود حمل کرده و از وانگ حمایت میکرد، کسی که همچنان مراقب آن منطقه بود و بچهها را از محله چینیها و قبرستان اولیوودOlivewood در نزدیکی آن منطقه دنبال میکرد؛ حتی اگر به قیمت شلیک چند گلوله تمام میشد.
سالیناس گفت میخواهد تاریخ محلی را به افراد تازهوارد به شهر منتقل کند. آنها به دلیل مشغلهی شروع یک زندگی جدید زمان کافی ندارند تا تاریخ غنی شهر را مطالعه کنند. سالیناس بیشتر ناراحت است که محله چینیها حفظ نشدهاست؛ خصوصاً به خاطر آن که برخی که تاریخ آن را به خاطر میآورند یا در گذشتهاند یا از این مکان دور شدهاند.
او گفت: «افراد زیادی شهر را ترک کردهاند. سرگذشت شهر نیز با آنها رفته است.»
منبع: پرس انترپرایز