جوآن همفریز Joan Humphreys، بانویی که به طور منظم در صفحه نوستالژی مجله وستمورلند گازاته The Westmorland Gazatte انگلستان اشتراک داشت و عضو کلیدی گروه تاریخ شفاهی کندل Kendal بود در 80 سالگی درگذشت.
جوآن همفریز همکار نویسنده کتاب سال 2005 یعنی "مانند این بود، من دختر جوان"‘It Were Like This, Me Lass’ که بسیاری از مصاحبههای گردآوری شده توسط گروه تاریخ شفاهی کندل را کنار هم آورد.
خانمهمفریز در 29 آوریل 1934 در پرستون پاتریک Preston Patrick بدنیا آمد. او قبل از رفتن به مدرسه کوئین الیزابت Queen Elizabeth در کیرکبی لانسدیل KirkbyLonsdale مدرسه ابتدایی روستا در پرستون پاتریک میرفت.
او تمام زندگیاش در بیمه پراوینشال Provincial در کندل کار میکرد و یک مشاور خصوصی شد.
او با آخرین همسر خود، کولینColin، در سال 1960 ازدواج کرد و با سه پسرش، دیوید David، جان John و مایکل Michael در کندل زندگی کرد.
خانمهمفریز از ابتدا عضو کلیدی گروه تاریخ شفاهی کندل شد. این گروه از سال 1987 خاطرات افراد از رویدادهای زندگی شان را بر روی نوار گرد آوری نموده است. او به دقت مصاحبههای ضبطشده بر روی نوار را گوش میداد و به زحمت آنها را کلمه به کلمه پیادهسازی میکرد تا این که برای استفاده نسل آینده حفظ و نگهداری شود. این مدارک هنوز در کتابخانه کندل وجود دارند. تنها در سالهای اخیر بود که او کنارهگیری کرد.
وقتی پدرش بیانیی اش را از دست داد، خانمهمفریز در روزنامههای گویا نیز فعال شد و اکنون نیز گزیدهای از مجله وستمورلند برای نابینایان و نیمه نابینایان فرستاده میشود.
در چند سال گذشته او برای تحویل کتابهای کتابخانه به خانه نشینان کمک میکرد.
او به یک گروه خلاق نویسنده نیز پیوست و زمانی که آنها جایی برای ملاقات همدیگر نداشتند او آنها را در خانه خود پذیرا شد. او گزیدهای از داستانها و شعرهایی که به دوستانش تقدیم کرده بود یعنی، داستانهایی از قلمی بی قرار‘Tales from a Restless Pen’ نوشت و چاپ کرده بود. او مقالههایی که مبتنی بر خاطرات کودکیاش بود در بخش نوستالژی مجله وست مورلند منتشر کرد.
او در مصاحبهای در سال 2005 زمانی که "مانند این بود، من دختر جوان" منتشر شد، اظهار داشت: «داستانهای کوتاهی مانند این هستند که حفظ آنها بر روی کاغذ چاپ شده مهم است. میشود گفت این کتاب پر از شخصیتهای واقعی است. اما نکات کوچکی است که موجب ویژه شدن این کتاب میشود.
رویدادهای بزرگ همیشه جایی ثبت میشوند اما قسمتهای کوچکی از آن گم میشوند و به همین علت هست که گروه تاریخ شفاهی ثبت و ضبط کردن آنها را تا این حد مهم میداند.»
خانمهام فریز در آرامش و در خواب پس از یک بیماری کوتاه در درمانگاه رویال لنکستر Royal Lancaster چشم از جهان فرو بست.
اندرو تامس
Andrew Thomas
ترجمه: عطیه اسعد
منبع: وستمورلند گازاته
