گارسیا،کسی که از هرگونه تلاشی برای تأیید خدمات ساکنان این منطقه حمایت می‏کند، می‏گوید: "از روایات سربازان بگویید" و یک "مستند زنده" بسازید.

در ادامه او می‏گوید: "داستان‏ها و تجربیات آنها را بگویید و از این طریق آرشیوی از شهر خود تهیه کنید. چیزی که می‏تواند برای نسل‏های متوالی کارا باشد. روایات خیلی خیلی زیادی برای بیان شدن وجود دارد، و من می‏خواهم تا آنها را ضبط کنم."

شهردار با یادآوری رابطه‏ی بلندت مدت و تاریخی مردم این منطقه و ارتش، خاطرنشان ساخت که این امر نیاز به ایجاد پیشینه‏ی شفاهی را تقویت می‏کند. کارگاه کشتی‏سازی قبلی که در قرن بیستم کشتی‏های شناور و زیر دریایی‏ها را تولید و پشتیبانی می‏کرد درنزدیکی جزیره‏ی میر Mare Island قرار داشت و پایگاه هوایی تراویس Travis Air Force Base در سولانو Solano  همچنان به عنوان مرکز کلیدی فعالیت‏ها وآمایش‏های ارتش در نظر گرفته می‏شود.

گارسیا می‏گوید: "یکی از اهالی قدیمی شهر به نام رانچودلمار Rancho Del Mar، برای سربازان جنگ جهانی دوم که پس از جنگ در ناپای جنوبی south Napa زندگی می‏کردند خانه و پناهگاه می‏ساخت.
به گفته‏ی او اکثریت جامعه باید در طرح ضبط روایات سربازان شرکت کنند. وی با قدردانی از سربازان بومی برای مشارکت در جنگ‏های خارجی اذعان داشت: "مثلاً دانش آموزان دبیرستانی می‏توانند برخی از این مصاحبه‏ها را انجام دهند".

یک نمونه برای شروع طرح تاریخ شفاهی می‏تواند خاستگاهی با نام "دیوار افتخار" باشد و در آن بازدیدکنندگان می‏توانند از طریق شهرداری از کسانی که از آمریکن کنیون به کشور خود خدمت می‏کنند، آگاهی یابند.

"دیوار افتخار" اولین بار یک دهه پیش در کلیسای محلی تاسیس شد و در آن افرادی از خانواده‏ی مقدس پریش Holy Family Parish توسط کارول هریس Carol Harris به تصویر کشیده شده بودند.
او می‏گوید تلاش‏ها به بار نشست و ما می‏توانیم چهره‏ی هرکس در نیروهای ارتش، دریایی و هوایی را در کنار نامش قرار دهیم و تجربیاتشان را بیان کنیم.

هریس، کسی که محل مأموریت پسرش در دژ نظامی استوارت Fort Stewart در جورجیا بود، می‏گوید که دیوار افتخار، چیز بسیار خارق‏العاده‏ای است.
سربازان جنگ‏های گذشته و کسانی که هم اکنون دوره سربازی خود را می‏گذرانند جزو کسانی هستند که در روز بزرگداشت سرباز این منطقه، شرکت می‏کنند و در باشگاه مرکزی شهر، سان می‏بینند.
در این مراسم شهردار گارسیا و معاون وی، بلیا راموس Belia Ramos، و همچنین دو تن از سربازان محلی در نیروی دریایی به نام‏های تونیا وست Tonya West و بت مارکوس Beth Marcus سخنانی ایراد کردند.

وست، در میان صحبت‏هایش اشاره به تصمیم خود داشت که، علی رغم دریازدگی به نیروی دریایی پیوست، چیزی که موجب خنده‏ی حضار شد. او همچنین دانش آموزان ابتدایی را وارد صحبت خود کرد و آنها را با آموزش‏های اردوگاه نیروی دریایی و ارتش مورد آزمایش قرار داد.
مارکوس تعریف کرد که چگونه در تصمیم خود برای گذراندن خدمت سربازی، از مردی الهام گرفت که در طول جنگ ویتنام در ارتش نام نویسی کرده بود.

وی همچنین گفت که چگونه عموی خود را در جنگ جهانی دوم از دست  داده است و این که در واقع عموی وی هنگام نبرد با ایووجیما Iwo Jima بر روی آب‏های اقیانوس آرام کشته شد.این یادآوری او را بر آن داشت تا تعریف متداولی از سرباز بیان کند.
مارکوس بیان کرد: سربازان مانند کسانی هستند که چک سفیدی که دربردارنده‏ی زندگیشان است را می‏نویسند و آن را تقدیم کشورشان می‏کنند. عموی من هم همانند بقیه این چک را نوشت.

در این برنامه دانش آموزان مقطع متوسطه با اجرای سرود و دانش آموزان دبیرستانی با اجرای رژه‏ی گروهی مقدم شرکت کنندگان را گرامی داشتند.

از دیگر سخنرانان می‏توان به پاستور آلن برازل  Pastor Alan Brazell نیایشگر کلیسای اوپن دور Open Door Church ، ادیت راموس Edith Ramos از کارکنان دفتر نماینده جمهوریخواه کنگره مایک تامسون Mike Thompson و همچنین سناتور دمکرات هلناHelena، نامه‏ای از کنگره‏ی آمریکا، قرائت کرد.
به هنگام برگزاری این برنامه تامسون در ویژه برنامه روز کهنه سرباز در ناپا شرکت جسته بود.

نوئل برینکرهاف
NOEL BRINKERHOFF
nbrinkerhoff@americancanyoneagle.com
مترجم: مریم شالی

منبع: امریکن کنیون ایگل


نام پست الكترونيك نظر شما کد امنیتی