منتقدان همگرایی کشورهای اروپایی همیشه از این که رهبران و مؤسسات اروپایی از دسترس مردم عادی دور هستند و به دغدغههای آنها توجه نمیکنند ناراضی بودهاند.
البته در سالهای اخیر، اتحادیه اروپا تلاشهای خود برای فراگیرتر شدن و بالابردن سطح شناسایی شهروندان را از طریق طرح یکپارچهسازی افزایش داده است. به یادآوری گذشته مجزا و متصل اروپا یکی از بخشهای اصلی این راهبرد شده است. و همزمان، جنبشهای اجتماعی و فعالیتهای نخبگان در سطوح محلی، ملی و حتی بینالمللی سیاست خاطرات را در مورد اتحادیه اروپا به چالش کشیده است. آنها برای مثال خواستار یک بازشناسی رسمی و ارائه بهتر تجربیات تاریخی مانند تجربه گولاگ، استعمار، مهاجرت در سازمانهای فراملی هستند.
چطور میتوان به ادراکی از این تحولات رسید که هم شامل سطوح پایین و هم سطوح بالاتر جامعه شود که معمولا به روشهای متناقض و اقتشاش آمیز ختم میشود؟ بازیگران اصلی شکل دادن به هویت و خاطرات چه کسانی هستند؟ چگونه این بازیگران با هم در تعامل هستند و همکاری میکنند و با هم رقابت دارند؟ کدام سازوکار تصمیمسازی و ابزار روایت است که برای متقاعد کردن تصمیمسازان نهادی و عموم مردم به کار میرود؟ طرحهای هویت و حافظه تا چه اندازه از سوی اتحادیه اروپا ایجاد و حمایت میشوند؟ تا چه اندازه اتحادیه اروپا با بازیگران محلی و ملی در تلاش برای افزایش شناخت شهروندان از طریق طرحهای حافظه همکاری میکند؟
در همایش آینده اروپادوستان که قرار است به مدت سه روز از 8 تا 10 ما ژوئیه سال 2015 برگزار شود، ما به دنبال مطالعات تحقیقاتی در همه رشتههایی هستیم که بتوانند این سؤالات را از زوایای مختلف پاسخ دهند و از روشها و نظریههای مختلف استفاده کنند. با توجه به محتوای این همایش ما از همه آثاری که نشان دهنده تناقضات موجود در خوانشهای تاریخ اروپا هستند و بازیگران و مسببان این تناقضها را مشخص میکنند، استقبال میکنیم.
چکیده مقالات باید در حدود 250 کلمه تنظیم شود و حداکثر تا 15 سپتامیر به نشانیهای زیر ارسال شود.
aline.sierp@maastrichtuniversity.nl
jwustenberg@gmail.com
ترجمه: عباس حاجیهاشمی
منبع: آرکایوال پلتفورم
