این طرح با فکر معرفی نقاط مورد علاقه جزیرهنشینان آغاز شد و پس از آن در سال 2013، سه دسته از سالمندان به کتابخانه جزیره مرسر در ایالت واشینگتون آمدند تا در مصاحبه راجع به مناطق کالکینز لندینگ Calkins Landing، لوتر بربنک پارکLutherBurbank Park و مدرسه انجمن شرقی شرکت کنند.
اما پس از دور ابتدایی مصاحبهها، مسئول کتابخانه خدمات نوجوانان جزیره مرسر، کری بومن Carrie Bowman که این طرح را پیشنهاد داده بود، امکان بالقوه انجام کارهای بیشتری را مطرح کرد. بومن به همراه معلم مطالعات جهانی دبیرستان جزیره مرسر، مایک رادوMike Radow تصمیم گرفتند با برخی از ساکنین سالخورده جزیره در مورد مناطق مورد علاقهشان مصاحبه کنند.
این کار، که انجمن تاریخ جزیره مرسر نیز در آن مشارکت داشت، با همکاری بیست و دو نفر از دانش آموزان کلاس نهم انجام شد که با افراد سالخورده اجتماع مصاحبه میکردند و از آنها میخواستند مناطق محبوب خود را در سطح جزیره معرفی کنند تا از این طریق امکان انجام گردشی مجازی در سراسر جزیره به وجود آید. دانش آموزان با استفاده از Ipad هایی که بخش در اختیارشان قرار داده بود و ارسال اینترنتی تکههایی از مصاحبهها که مورد توجهشان قرار گرفته بود، پی بردند که تاریخ ناگفته بسیاری در مورد جزیره مرسر وجود دارد و نیازی نیست برای یافتن آن راه دوری بروند.
بومن که به ویژه از همنشینی جزیرهنشینان جوان با ساکنین مسنتر خوشحال بود، گفت یکی از اهداف این طرح مستندسازی این روایتها از زبان افرادی بود که آنها را زندگی کرده و هنوز قادر به بیان آن بودند.
او گفت: «تفاوتهای بین جوانان امروزی با مردم دهههای 1980 و 1990 بسیار زیاد است. روشهای سرگرم شدن نسلهای قبل و میزان دقتی که برای تعمیر ماشین خود، ساختن برخی چیزها و بیرون رفتن میگذاشتند با کودکان امروز بسیار متفاوت است. امروزه بیشتر بچهها لزوما چیزهای مورد نیاز خود را نمیسازند و برای رفتن از یک سوی جزیره به سوی دیگر، بر اسب سوار نمیشوند. آزادی و تمایل به گردش در بیرون ازخانه کمی تغییر کرده است.»
نوجوانان پس از تمرین نحوه برخورد با راویان بالقوه در یک روز آزاد، در ماه فوریه به صورت دو به دو شروع به آماده سازی سؤالاتشان برای مصاحبه با افراد بزرگسال مورد توجه خود کردند، مصاحبهها در کتابخانه جزیره مرسر انجام میشد. بومن و معلم تکالیف ویژه، جاستین تالماجJustin Talmadge با پیگیری روند انجام مصاحبهها چندین جلسه را به کمک به نوجوانان برای یادگیری کار با ضبط صوت و نحوه تدوین جسورانه مصاحبهها، با هدف استخراج و ویرایش داستانها از آنها، اختصاص دادند.
تکههای صوتی استخراج شده در وبسایت ورلد وویسز World Voices، که سایتی رایگان برای ایجاد و به اشتراک گذاردن راهنماییهای صوتی به لحاظ جغرافیایی مشخص شده است، بارگذاری شد. گردش یا پیادهروی صوتی، در نقشه گوگل علامتگذاری شد. هرعلامت مربوط به یک تکه صوتی به نام انعکاس است که داستانی از آن منطقه را بیان میکند. در وب سایت وویسز بازدیدکنندگان خود داستانها را مییابند. مدت مجموعه آنها 36 دقیقه و 13 ثانیه یعنی به اندازه طول یک آلبوم بر روی یک CD میشود.
این داستانها در بردارنده روایتی از جو لایتفوتJoe Lightfoot است که بسیاری از مردم پدر او جورج لایتفوتGeorge Lightfoot را «پدر پل معلق دریاچه واشینگتن» Lake Washington Floating Bridge میدانند. لایتفوت ماجراهای مربوط به دنبال کردن پرندگان مرداب در قایق دوستش در انتهای شمالی جزیره مرسر در دهه 1930 را بیان میکند.
برت پاوندBert Pound یکی از ساکنین جزیره ماجرای ساختن خانهای برای خانوادهاش در اواخر دهه 1930 را شرح می¬دهد.
جون لیندسی June Lindsey در مورد اقدامات مهمی که برای حفظ پارک پایونیر Pioneer Park بلافاصله پس از ایجاد آن در دهه 1960 آغاز شد، صحبت میکند. این تلاشها منجر به حفظ 64 درصد از زمینهای جدا شده پارک و جلوگیری از تبدیل پارک به زمین گلف از طریق انتخابات شد.
سالی فورد بروان Sally Ford Brown نیز در مورد کارکردن به عنوان خبرنگار جزیره مرسر پس از دانشگاه در دهه 1970 و یادگیری مطالب بیشتری در مورد مردمی که با آنها در مغازه خواروبارفروشی برخورد میکرد، صحبت میکند.
تمام داستانها خیلی کوتاه و مختصر هستند راحت میتوان به آنها گوش داد، درحالی که شنونده هنوز خواهان شنیدن مطالب بیشتری است.
بومن گفت: «نکته واقعا قابل توجه، آن است که اجتماع از طریق جزیره توصیف میشود. مرزهایی وجود دارد که آن را دربردارنده¬تر و محصورتر میکند، شما میتوانید آن را محدود کنید. جامعه خود، کاملاً درهم فشرده است. فکر میکنم که جزیره مرسر به دلیل محدوده آن به عنوان یک جزیره و تاریخی که منعکسکننده آن حدود است، به این نکته اتکا دارد. ماهیت جامعه جزیره با ماهیت دیگر جوامع از وجوه بسیاری متفاوت است.
بومن پس از اتمام طرح گفت، هنوز افراد بسیاری هستند که به دلیل کم بودن تعداد دانش آموزان به سراغ آنها نرفته ایم. وقتی از او سوال شد که آیا این طرح باز هم تکرار خواهد شد گفت هنوز معلوم نیست و این امر به میزان تداوم مشارکت و همکاری بستگی دارد. او بر اهمیت در کنار هم قرار دادن دو نسل تاکید و باور دارد دیدگاههایی که از طریق این طرح به وجود آمده است بر دانش¬آموزان دخیل در آن تاثیر ماندگاری داشته است. این بچهها در مدرسه به طور مداوم تمرین میکنند اما انجام کاری که زمان آن، مردم آن و حوادث آن واقعی باشد و بتوان آن را برای دیگر افراد مطرح کرد اهمیت بسیاری دارد. فکر میکنم که این کار بسیار پر معنی بود و این امر برای بچهها بسیار مهم است. در پایان فکر میکنم آنها خواهان انجام کارهای معنی دار باشند.
برای شنیدن مصاحبهها و دسترسی به گردش مجازی در نقاط مهم جزیره مرسر به نشانی: http://woices.com/walk/3884 مراجعه کنید.
جو لیوارچیک
JOE LIVARCHIK
ترجمه: اصغر ابوترابی
منبع: هفته نامه مرسرآیلند ریپورتر