طرح استوری کچر میخواهد روایتهای این شهر و شهروندانش را گردآورد
شهر کوردولین، ایالت آیداهو، شمال غرب آمریکا- هنگامی که بازدیدکنندگان کتابخانه عمومی کوردولین وارد کومه سرخپوستی روایتگر میشوند، آنها در واقع وارد اتاق کوچکی میشوند که از کف تا سقف دیوار رنگ آمیزی شده است. روبروی صحرای آبی و سبز پررنگ، مهمانها گرگ، عقاب، ماهی و دیگر مخلوقاتی را میبینند که جایگاه خاصی در اسطورههای داستانی بومیان آمریکا دارند.
این کومه سرخپوستی فضایی است برای کاربران کتابخانه که از آن برای مطالعه استفاده کنند و نیز دفتر و استودیوی ضبط طرح جدید استوری کچر زیر نظر بنیاد کتابخانه، که درآن برای گردآوری و حفظ روایتهای افراد جامعه شهر کوردولین فعالیت خواهد شد.
باربارا پلیسون مولر Barbara Pleason Mueller از هنرمندان کوردولین و هماهنگکننده این طرح میگوید: «طرح استوری کچر از مفهوم ضبط تاریخ شفاهی شهرما ریشه گرفته است.»
استوری کچر یک برنامه در حال اجراست که ضمن آن داوطلبان تعلیمدیده با ساکنان محلی مصاحبه میکنند. این مصاحبهها ضبط ویدئویی شده و به صورت کلیپهای هفت دقیقهای ویرایش خواهند شد و روی اینترنت نگهداری و دسترس عموم قرار خواهند گرفت.
این طرح بخشی از ابتکار خانم مولر با عنوان «تصویر یک شهر» است، که ضمن آن مردم تجربیات خود را از زندگی در شهری در کنار دریاچه منعکس میکنند. این مصاحبهها را میتوان در نشانی اینترنتی www.portraitofatown.com مشاهده کرد و تصویر چهرهها را میتوان بر دیوار شرقی پارک شرمان Sherman در مرکز شهر دید.
مولر میگوید: «این بازتابی از جامعه ماست که برای ثبت تاریخ خود علاقمند است و برای آن تلاش میکند. این کار زنده بودن جامعه ما را نشان میدهد.»
به عنوان بخشی از طرح استوری کچر StoryCatcher، سندی سندرسون Sandy Sanderson، داوطلبانه به مرسی سندرسون Mary Sanderson (نفر وسط) وهایدی هیگینز Heidi Higgins جزئیات کار با وسایل صوتی و تصویری را در روز پنجشنبه در کومه سرخپوستی ویژه روایتگر در کتابخانه عمومی کوردولین Coeur d'Alene تعلیم میدهد. طرح مذبور برنامهای که با روایتهای شهروندان میخواهد روح شهر کوردولین را به تصویر بکشید.
اولین بخش از استوری کچر بر زندگی افرادی اختصاص خواهد داشت که جنگ جهانی دوم و جنگ کره را تجربه کردهاند.
مولر میگوید: «این بخش، به واقع بخش مهمی از فرهنگ ماست زیرا این افراد در حال ترک ما هستند، دارند میمیرند. زمانی که آنها از جنگ برگشتند، بسیاری از آنها درباره تجربیاتشان صحبت نکردند.»
او گفت 35 نفر برای شرکت در مصاحبه مقدماتی انتخاب شدهاند که طی هفته بعد رخ خواهد داد.
مولر میگوید: «یکی از چیزهایی که ما واقعاً دوست داریم انجام بدهیم ارتباط با مردمی است که در طول جنگها در اینجا حضور داشتند، بزرگسالان یا نونهالانی که خاطراتی از والدین به جنگ رفته خود دارند، این که اوضاع چگونه بود، و یا خاطرات مربوط به دوران سهمیهبندی یا باغبانی.»
روت پراتRuth Pratt مدیر اجرایی کتابخانه کوردولین میگوید این طرح به جای دنبال کردن خط حوادث تاریخی بر روایت افراد تمرکز خواهد یافت.
او میگوید: «این طرح در واقع بناست بر تجربیات خاص تکیه کرده، و سپس تاریخ نهفته در آن را دریابد. این که چه احساسی داشتید؟ چه تاثیری بر خانوادهتان گذاشت و از این قبیل چیزها.»
دیوارهها توسط نقاشان محلی یعنی مری دی داج Mary Dee Dodge و شوهرش آلن Allen نقاشی شدند و نمای خارجیشان به گونه ای تزئین شد تا احساس ورود به یک کومه سرخپوستی را داشته باشد. این کومه سرخپوستی به یاد آخرین رهبر معنوی فبیله کوردولین، کلیف سیجان Cliff Sijohn نامیده شد.
پرات میگوید: «پیش از آن که ما کار را آغاز کنیم، او کسی بود که «کومه سرخپوستی روایتگران» کتابخانه را موهبتی زمینی نامید.»
هزینههای طرح استوری کچر از طریق بنیادها و هدایای خصوصی تأمین میشود. در فرآیند برنامهها، پهنه وسیعی از موضوعات پوشش داده خواهند شد؛ از اسیران جنگی فاراگوت Farragut گرفته تا اعیاد و بزرگ شدن در عصر فناوری امروز. بنیاد کتابخانه پیشنهادهای مردم را نیز خواهد پذیرفت. پرات گفت وقتی بخش اول به پایان رسید، بنیاد کتابخانه برخی از مطالب جمعآوری شده را به نمایش خواهد گذاشت؛ بخشی که او و مولر تخمین میزنند حدود دوماه طول بکشد.
مولر میگوید: «این تجارب یک شخص نیست. تجربه یک شخص منحصر به فرد است، اما اگر شما مجموعه ای از تجربیات را در کنار هم بگذارید به نحوی که مردم بتوانند بشنوند، این میتواند درک آنچه را که به واقع در آن زمان رخ داده برای آنها فراهم کند.»
برای اطلاعات بیشتر به نشانی www.cdalibrary.org مراجعه کنید.
دوین هیلمن
DEVIN HEILMAN
منبع: cdapress
