فیلیپینی ها بیش از یک قرن است که به عنوان اقلیتی نامرئی در آناپولیس Annapolis مریلند Maryland حضور دارند. در حال حاضر، محققین دانشگاه مریلند از تاریخ شفاهی به عنوان وسیله ای برای تشریح جزئیات زندگی و زمان آنها، مستندسازی مبارزاتی که با آن مواجه بودند و موفقیتهایی که با آن شهره شدند، استفاده می کنند. پس از جنگ اسپانیا – آمریکا، فیلیپینی‏ها وارد آمریکا شدند. آنها به آناپولیس – پایگاه آکادمی نیروی دریایی آورده شدند تا در مشاغلی چون پادویی، آتش نشان، کارگر ساختمانی، کارگر رستوران های نیرو و پیشکاری مشغول به کار گردند.
در موارد متعددی، آکادمی نیروی دریایی، فیلیپینی ها را جایگزین آمریکایی های آفریقایی تبار کرد که منجربه درگیری های نژادی نیز شد.
برای سه سال ، مارک لئون Mark Leone ، باستان شناس دانشگاه مریلند در برنامه ای به نام باستان شناسی در دانشکده سامر فیلد Summer Fieldآناپولیس  تلاش نموده تا پرده از رابطه بسیار شگفت آور بین جوامع قومی  بردارد که زمانی با خشونت  وگاهی با ازدواج های فامیلی وفعالیت در گروهای اجتماعی داخلی بین خودشان، برجسته می شدند.
زمانی که حفاری های باستان شناسی، واقعیات حیرت آوری را رقم زدند ( ببینید نزاع فراموش شده مهاجرتی آناپولیس را که توسط پروژه باستان شناسی دانشگاه مریلند برملا شد Forgotten Annapolis Immigration Conflict Uncovered by the UMD Archeology Project)، خود جامعه فیلیپینی ها به این نتیجه رسید که حکایت آنها ناگفته های زیادی دارد. همانطور که یکی از پیشکاران سابق می گوید: «هیچ کس تا کنون از فیلیپینی ها در مورد تاریخ آنها سئوالی نپرسیده یا اطلاعاتی از آنها نداشته است.»
 اما همین تابستان گذشته، پروژه باستان شناسی مریلند در آناپولیس گام بزرگی در راه شناساندن این جامعه برداشت. کاترینا آبنKathrina Aben، فارغ التحصیل دانشگاه مریلند با 10 تن از افراد چون – مهاجرین اولیه، فرزندان آنها و مهاجرین جدید، مصاحبه‏هایی به عمل آورد. با تمرکز بر شناخت تاریخ فیلیپین – آمریکا، باستان شناسان امیدوارند که بتوانند برای اولین بار تاریخ آنها را به شکل مکتوب درآورده و مکانهای جدیدی در آناپولیس برای اکتشافات شناسایی کنند.

این انجمن دوستانه فیلیپینی – آمریکایی در آناپولیس مریلند شکل گرفت، تاریخ، نامعلوم. منبع: دانشگاه مریلند

آبن – که باستان شناسی می خواند – می گوید که تاریخ های شفاهی کمک می کنند تا «مبارزات فیلیپینی ها در مورد نژاد پرستی ساختاری  که با آن درگیر بودند و هم چنین جزئیات روش هایی که آنها در مبارزه بر علیه تبعیض قانونی و اجتماعی به کار بستند، آشکار گردد.» او می گوید درگیری های نژادی با جوامع سیاه و سفید بر سر اشتغال و ترس از اختلاط نژادی، منجر به بیگانگی بیشترآنها گردید.
پیشکار سابق لئو توروبیو Leo Toribioمی گوید که «اتفاقاتی روی داد که اصلاً آنها را دوست ندارم و در آن زمان تبعیض بسیار جدی بود.»
پس از سال ها، جامعه فیلیپینی جای پای خود را در آناپولیس مستحکم نمود. آنها در داخل و بیرون شهر زندگی نمودند. فیلیپینی‏ها در مکانهایی چون هل پوینت Hell Point، ایست پورت Eastport و بلندیهای تراکسون Truxon مستقر شدند. با این وجود، آنها همچنان برای کسب حق شهروندی با ساکنان شهر مشکل داشتند. فیلیپینی ها – رستورانهایی مثل رسوران خیابان کورن-هیل Cornhill را که اسمی هم نداشت و دهان به دهان تبلیغ آن می شد را اداره می کردند. مشتریان غذای مربوط به «هاوایی» را سفارش می دادند در حالی که این غذاها ریشه کاملاً فیلیپینی داشتند.
یک سازمان اجتماعی  بنام انجمن دوستی فیلیپین – آمریکا در سال  1920 در خیابان چهارم داک تاسیس شد که مورد توجه خاص پروفسور لئون نیز قرار گرفت. او می گوید: «این یک مکان بسیار مهم فرهنگی است که پتانسیل زیادی برای تحقیقات باستان شناسی دارد.»
آبن به این امید است که مکان های دیگری چون باشگاه انجمن نیز بتواند در برنامه باستانشناسی دانشکده سامرفیلد آناپولیس گنجانده شود.
آبن می گوید: «فیلیپینی ها در حال حاضر نیز بخاطر مبارزات مشترکشان در مورد مسائلی چون مهاجرت، تفکیک و یکی‏سازی در محدودیت بسر می برند. این تحقیقی بسیار بجا و مهم برای فیلیپینی هایی است که در آناپولیس زندگی می کنند و همینطور برای تمام فیلیپینی هایی که در سراسر خاک آمریکا آواره هستند.

ترجمه: علی محمد آزاده

منبع: phys.org


نام پست الكترونيك نظر شما کد امنیتی