هفته نامه تاريخ شفاهي
 



 
          شماره 96    |    8 آذر 1391

   


 

نشر الکترونیک؛ نیاز جامعه نو


همه از خداییم و به سویش باز می‏گردیم


«بررسی جایگاه تاریخ شفاهی در پژوهش‌های تاریخی» در دانشگاه خوارزمی


شاه جوان تنها دقایقی با رهبران سه قدرت جهانی دیدار کرد!


احیای طرح تاریخ شفاهی بعد از چهار دهه


دوره‌های آموزشی تاريخ شفاهی دانشگاه کنتاکی


«آسمان مال من بود»؛ نگاهی به جنگ از آسمان


تاریخ رسمی جنگ هیچ‌گاه از قدم‌خیرها حرفی نزده است


راضیه تجار: «دختر شینا» با زمزمه‌ زندگی جذاب‌ شده است


معصومه سپهری، قدردانی از مستندنگاران باعث انگيزه‌بخشی می‌شود


«کوه حضرت عباس» درجنوب اروپا


گفت‌وگو با محمد افراسیابی (5)


 



احیای طرح تاریخ شفاهی بعد از چهار دهه

صفحه نخست شماره 96

خوش اقبالی یعنی اینکه چطور انجمن تاریخ لومپوک(1) (Lompoc Historical Society) و موزه لومپوک در اوایل دهه هفتاد طرحی را در زمینه تاریخ شفاهی شروع کردند و اکنون تقریباً به بار نشسته است.
پاتریشیا سازانی (Patricia Sazani) که در لومپوک بزرگ شده در حال گرفتن مدرک مردم‏شناسی خود از دانشگاه کلمبیا بود که ایده‏ای به ذهنش خطور کرد. وی با انجمن تاریخ لومپوک تماس گرفت تا نظر آنها را در خصوص شروع طرحی در زمینه تاریخ شفاهی جویا شود.

با تماس او مشخص شد که آنها شخصی را برای شروع یک طرح تاریخ شفاهی نمی‏خواهند بلکه کسی را نیاز دارند که یکی از همین طرح‏ها را به پایان برساند.
در آرشیوهای موزه و انجمن تاریخ لومپوک بیش از 90 ساعت مصاحبه با اعضای خانواده های بنیان گذاران لومپوک در غالب یک طرح تاریخ شفاهی که از سال 1979 تا حدود 1989 به اجرا درآمد، وجود داشت.

از چپ، کارن پاسک، رئیس انجمن تاریخ دره لومپوک، پاتریشیا سازانی، مدیر طرح تاریخ شفاهی، و لیزا رنکن، مدیر موزه لومپوک، در انجمن تاریخ لومپوک در حال کار روی فایل‏های دیجیتال مصاحبه‏های تاریخ شفاهی که از روی نوارهای صوتی تهیه شده‏اند.

لیزا رنکن (Lisa Renken) مدیر موزه لومپوک گفت: «ما تعدادی پاکت با متن پیاده شده و بدون نوار صوتی داشتیم، و همینطور تعدادی نوار کاست بدون متن و تعدادی هم از هر دو داشتیم. عمر نوارهای صوتی بین 10 تا 20 سال است، ولی این نوارها 30 سال بود که در آرشیو بودند. ما می‏دانستیم که آنها دارند از بین می‏روند. بنابراین وقتی که سازانی خواست همان چیزی را انجام دهد که ما دنبال آن بودیم، بسیار شگفت انگیز و خوشایند بود.
سازانی گفت: «من دوست دارم کاری را در زمینه تاریخ شفاهی انجام دهم، لذا این مثل یک طرح رویایی است که دست مرا برای هرکاری باز می‏گذارد.»
تاریخ شفاهی به دنبال ثبت و ضبط خاطرات مردمی است در یک مقطع زمانی خاص زندگی می‏کرده‏اند. تاریخ شفاهی با تاریخ کتبی در خصوص اینکه چقدر می‏تواند شخصی و ذهنی (Subjective) باشد تفاوت دارد، هرچند که برخی معتقدند که همه تاریخ، ذهنی است.

سازانی می‏گوید: «تاریخ شفاهی برای ضبط سرگذشت‏های شنیده نشده خوب است. مثلاً ممکن است شما می‏ درباره برخی قوانین بزرگ خبرهایی بشنوید، اما تاریخ شفاهی نشان می دهد این قانون چگونه در زندگی هر یک از مردم خود را نشان می‏دهد.»
رنکن در این زمینه می گوید: «تاریخ شفاهی، تاریخ را بیادماندنی می‏کند.»

کارن پاسک (Karen Paaske) مدیر انجمن تاریخ لومپوک یک نمونه از ماجرای بیادماندنی از متن پیادشده مصاحبه با آملیا پروتزی رودز (Amelia Perozzi-Rhodes) را یاد آور شد که در آن وی در از ساختمان مدرسه لیندون می گوید که در جریان سیل سال 1907 بر روی آب شناور شده بود و صدای زنگ آن شنیده می شد.
سازانی با کمک مالی بنیاد سانتا باربارا، کمیسیون هنرهای سانتا باربارا و صندوق و بانک سانتا باربارا تمام نوارهای کاست را به فایل MP3 تبدیل کرده است. اکنون او مشغول کار طاقت فرسای پیاده کردن مصاحبه است.
از آنجا که کار پیاده کردن مصاحبه ها به کندی پیش می‏رود، سازانی از تعدادی داوطلب کمک گرفته و حتی تعدادی دانشجویان رشته‏های جامعه‏شناسی، تاریخ و یا مردم‏شناسی در دانشگاه سانتا باربارای کالیفرنیا، دانشگاه پلی‏تکنیک کالیفرنیا و دانشکده هنر وست مونت را به خدمت گرفته تا در دوره کارآموزی خود، او را یاری دهند.
به همین دلیل، سازانی یک راهنما برای پیاده‏کننده‏ها تهیه کرده است. سپس، از آنجا که یکی از کارآموزها می‏خواست نحوه جمع آوری تاریخ های شفاهی را یاد بگیرد،  یک برنامه آموزشی تاریخ شفاهی نیز ترتیب داد.
سازانی گفت: «هر کسی می‏تواند برای ضبط تاریخ شفاهی از کسی که فکر می‏کند سوژه خوبی است، داوطلب شود. ما یک راهنمای کلی نوشته‏ایم. سپس آنها می‏توانند آن را به آرشیوهای انجمن تاریخ و موزه لومپوک اهدا کنند. همه این‏ها بصورت آنلاین در دسترس است.»
علاوه بر این‏ها، سازانی یک برنامه درسی دوروزه برای معلمانی که مایلند تاریخ شفاهی را با دانش‏آموزان خود مورد تحقیق و بررسی قرار دهند، ترتیب داده است. این طرح درسی برای دانش‏آموزان کلاس پنجم تا کلاس دوازدهم مناسب است. این طرح همچنین از طریق مراجعه به وب سایت  lompocoralhistory.tumblr.com و با کلیک روی "get involved" در دسترس است.
اطلاع چندانی از طرح اصلی که از سال 1979 تا حدود سال 1989 به اجرا در آمد، در دسترس نیست جز اینکه این طرح تماماً داوطلبانه بود و اینکه این گروه یک راهنمای تاریخ شفاهی داشته‏اند.
سازانی می‏گوید: «آنچه که واقعاً جالب بود این است که آنها یک کتابچه راهنمای آموزش تاریخ شفاهی داشتند – این کتاب کاملاً معروف و همه جا در دست است.»
از آنجاکه اطلاعات بسیار کمی از طرح اصلی در دسترس است – فقط تعداد معدودی یادداشت از یک جلسه وجود داشت – رنکن و پاسک مجبور بودند این نتیجه‏گیری را بکنند که طرح اصلی بخاطر وجود دو نسخه از هر پرونده کار مشترکی از موزه و انجمن تاریخ لومپوک بوده است.
رنکن گفت: «کاملاً روشن است که این یک طرح مشترک از همان شروع کار بوده است.»
با آنکه نیت و هدف اصلی برای این تاریخ‏های شفاهی مشخص نیست، ولی امروز رنکن طرح‏های بزرگی برای آنها دارد.
رنکن گفت: «ما امیدواریم از این فایل‏های صوتی در نمایشگاه‏های موزه و در مدرسه آرتسیا (Artesia) استفاده کنیم.» او افزود: «ما پیش‏بینی کرده‏ایم مشتریان پروپا قرصی همزمان با نمایش آنها می‏آیند و از این قطعه های صوتی استفاده می‏کنند و به گزیده‏هایی از این مصاحبه ها گوش می‏دهند.»
رنکن گفت: «ما در برخی از این مصاحبه ها بطور اتفاقی به نام مدرسه آرتسیا نیز برخورد کرده‏ایم.»
پاسک گفت انجمن تاریخ لومپوک سی‏دی‏ها و متن‏های پیاده شده را در پوشه‏هایی گذاشته که در دسترس محققین هستند.


پانویس:
۱- لومپوک منطقه و شهری در جنوب غربی ایالت کالیفرنیا در غرب آمریکاست.

آماندا بروکس Amanda Brooks
ترجمه: محمدباقر خوشنویسان

منبع: lompocrecord


 
  
نام

پست الكترونيك
نظر شما
کد امنیتی

 

 

       تمام حقوق اين نشريه متعلق به سايت تاريخ شفاهي ايران [oral-history.ir] است.