داستان «سگان»
مصاحبه با اعضای «حزب کارگران انقلاب» و «ارتش انقلابی خلق» آرژانتین
نوشته: پابلو الخاندرو پوتسی Pablo Alejandro Pozzi
انتشارات: آیماگوموندی Imago Mundi ، بوینس آیرس
تاریخ انتشار: آوریل 2012
صفحات: 416
داستان «سگان»، مصاحبه با اعضای حزب کارگران انقلاب و ارتش انقلابی خلق آرژانتین، آخرین اثر باپلو پوتسی، در بردارنده هشت مصاحبه ویژه با طیف متنوعی از فعالان مبارزات چریکی در آرژانتین دهه 1970 است. این مصاحبه ها دربردارنده حقایقی فراتر از فعالیت های چریکی آن دوره آرژانتین هستند. هر یک از این مصاحبه ها پیچیدگی های خود را دارند و دربردارنده حقایقی فراتر از آن دو سازمان و شرایط اجتماعی جامعۀ زایندۀ خود و نیز محدودیت های مبازرات چریکی در آن دوران هستند. پوتسی پیش از آنکه در صدد صحت آزمایی مشاهدات راویان باشد و بخواهد دریابد که چه چیزی حقیقت دارد یا نه، می خواهد بداند که راویان درباره سرگذشت یک سازمان چریکی چگونه می اندیشند و چه می گویند؛ پوتسی معتقد است که بازاندیشی درباره تاریخ جامعۀ آرژانتین آن سال ها کاری زمان بر است. در قالب این مصاحبه های خواندنی، سنت ها، فرهنگ، عواطف و سرگذشت مردم بیان می شود و خواننده در می یابد که چریک ها یک پدیده ملی بودند که تمام ارکان جامعه را در بر می گرفتند؛ جامعه ای که تاریخی پیچیده و پرمسئله پشت سر دارد.
پوتسی در فصل آغازین کتاب می نویسد: «من برای نوشتن این کتاب دربارۀ «حزب کارگران انقلاب» و «ارتش انقلابی خلق» تقریباً دوازده سال وقت صرف کرده ام. این کتاب برای من مهم است چرا که راهی برای پاسخ گفتن به پرسش هایی بود که در ذهن داشتم و نیز ادای دینی به گذشتۀ خودم. ... در این اثر قصد من ... صرفاً گردآوری شماری مصاحبه برای آغاز پژوهش و ایجاد فضایی برای راویان بود تا از «خود» بگویند. مصاحبه شکلی از تبادل پاسخ ها نیست، بلکه چیزی است که میان مصاحبه گر و مصاحبه شونده ساخته می شود. مصاحبه شونده در محدودۀ تحمیلی پرسش ها و «حاکمیت» پژوهشگر بر گفتگو پاسخ می دهد. رابطۀ میان این دو رابطه ای پر تنش و در آستانه ستیز است. آنچه که فهمیده می شود، آنچه که گفته می شود و آنچه که پرسیده می شود، هرگز آنچه که واقعاً رخ داده، و آنچه او به خاطر دارد نیستند. مصاحبه تنها راهی است برای تحریک و بیرون کشیدن خاطرات.»
پابلو پوتسی دکتری تاریخ (دانشگاه ایالتی نیویورک 1989) و استاد تمام وقت گروه تاریخ دانشکده هنر، دانشگاه بوینس آیرس است. تخصص او تاریخ اجتماعی معاصر و تاریخ طبقه کارگر بعد از 1945 است. از او تا کنون مقالات و کتاب های مختلفی درباره جامعه و تاریخ آمریکا و آرژانتین منتشر شده است. او مدیر برنامه تاریخ شفاهی دانشگاه بوینس آیرس، عضو کمیته بین المللی سازمان مورخان آمریکا و تحریریۀ نشریه تاریخ آمریکا، عضو دبیرخانه اداره حقوق بشر وزارت دادگستری آرژانتین، نماینده آمریکای لاتین در شورای بین المللی انجمن بین المللی تاریخ شفاهی و سردبیر نشریه رسمی این انجمن (Words & Silences)، رئیس انجمن تاریخ شفاهی آرژانتین و عضو هیئت مدیره شبکه تاریخ شفاهی آمریکای لاتین است.