● برگزاری دوره آموزشی تاریخ شفاهی برای کارشناسان سازمان اسناد و بايگاني ملي سلطنت عمان ● بررسی «پیوند تاریخ فرهنگی با تاریخ شفاهی» در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ● حضور مرتضی سرهنگی در کارگاه تاریخ شفاهی ● انتشار 21 عنوان كتاب تاریخ شفاهی دفاع مقدس در گیلان ● ویژهنامه 240 صفحهای تاریخ شفاهی ● تجدید خاطرات دوران تحصیل و ارایه گوشهای از تاریخ شفاهی آموزش معماری در ایران ● مجلدات تازهای از روزشمارهای انقلاب اسلامی و 15 خرداد منتشر شدند ● اهدای جایزه جلالآلاحمد به کتابهای «زندان الرشید» و «سفر برگذشتنی» ● «نقد تاریخ نگاری انقلاب اسلامی» به جلد نهم رسید ● مصاحبه با هشت جهادگر استان مرکزی ● تدوین خاطرات شیخ حسین انصاریان در 1300 صفحه ● خاطرات شیخ مصطفی رهنما به چاپ سوم رسید ● انتشار بیش از ۲۵۰۰ عنوان كتاب دفاع مقدس در سه سال ● پخش نمایشهای برگرفته از کتابهای «نورالدین پسر ایران» و «لشکر خوبان» ● خاطرهنگاری بهمن نامورمطلق از سه منطقه ● خاطرات مطبوعاتی و سینمایی احمد طالبینژاد منتشر شد ● روایت ویرا از تجربه صعود ایران به جام جهانی فرانسه ● ترجمه خاطرات بانوی اول سابق فرانسه ● گرانترین جایزه کتاب تاریخی ● داستانسرای اصلی آمریکا از جنگ عراق
نظریه تاریخ شفاهی-۲۱ نویسنده: لین آبرامز Lynn Abrams مترجم: علی فتحعلی آشتیانی
بازنمایی یا معرفی منابع شفاهی ما بدین شیوه مطلقاً رضایتبخش نیست اما خوشبختانه استثنائاتی هم وجود دارد. تحقیقات تکاندهنده و هیجانانگیز پورتلی دربارة قتلعام 335 اسیر ایتالیایی در رُم به دست نازیها در خلال جنگ جهانی دوم به جای آنکه اولویت را به تفسیر مورخ بدهد، راویان و داستانهایشان را بر جایگاه نخست و ارجح نشانده است. وی در رویهای نامعمول به جای آنکه نام راویان را آخر کتاب و در بخش ضمایم پنهان کند آنها را در ابتدای کتاب در فهرستی بلندبالا مینویسد. هر یک از فصول کتاب او با داستان بلند یکی از راویان شروع میشود تا خوانندة مطلب به جای آنکه دنبال مورخ بدود، سرنخ تاریخ شفاهی را بگیرد و به جلو برود.(1) انتخاب این قطعهها صرفاً یک کار تزئینی یا به نیت ارائة کلمات قصار مورخ نبوده است؛ روایتهای تاریخ شفاهی با این ترفند توانستهاند معانی مختلف قتلعام و پیامدهایش را از نقطهنظر شاهدان به خواننده منتقل نمایند. کسی که خودش را از قید و بند قراردادهای رایج در فضای آکادمیک آزاد سازد در انتقال گفتههای راویانش نیز موفقتر عمل میکند. آنتجی کراگ(2) یکی از روزنامهنگاران آفریقای جنوبی است که شرح دردناکی از فعالیتهای کمیسیون حقیقت و آشتی در آفریقای جنوبی را در سالهای پس از الغای نظام نژادپرستانة آپارتاید در کتابی به نام «کشور جمجمة من»(3) به قلم خود نگاشته و به مخاطب عرضه نموده است. در کتاب او حرف اول و آخر را خاطرات دلخراش شاهدان میزند.(4) انقلاب دیجیتالی برای پروژههای مردمی تاریخ شفاهی مزیتهای فراوانی داشته است. ضبط قطعات تاریخ شفاهی روی سختافزار و بستهبندی آنها به همراه نسخههای چاپی یا به نمایش گذاشتن آنها در وبسایتها که هیچ محدودیتی را از نظر مدتزمان فایل و قالب اجرایش ندارند، از جملة چنین مزیتهایی است.(5) شیوههای انتشار مطالب تاریخ شفاهی هم از ژانرهای متنوعی برخوردار است. بلایز در کتاب «آکنفیلد» یا مری چمبرلین(6) در کتاب «زنان باتلاق»(7) داستانها و روایات مصاحبهشوندگان را مفصل بازآفرینی کرده و از الحاق نظر تفسیری خود بدان پرهیز کردهاند. در آثاری مانند «دنیای کارگران»(8) نوشتة جان بودنار(9) که تحقیقی دربارة ساکنان یک منطقة صنعتی پنسیلوانیاست، یا «ساختن تاریخ»(10) به قلم اریک مارکوس(11) که گردآمدة تاریخ شفاهی عدهای از زنان و مردان همجنسباز آمریکاست، تبعیت از همین رویه را میتوان دید. رویکرد دیگری در این زمینه توجه خود را بر زندگی یک فرد مشخص متمرکز میکند مانند داستان «دونا ماریا» به قلم دانیل جیمز و «زنان ساحلنشین»(12) محصول تلاش یک مردمشناس تاریخی به نام خانم سالی کول.(13) ما در کتاب خانم کول زندگی زنان دیروز و امروز پرتغال را در پیشزمینه اقاریر شفاهی یک زن به نام آلوینا میبینیم. |