● توصیه رهبر انقلاب به همه فرماندهان و رزمندگان برای ثبت خاطرات و واقعیات دفاع مقدس
● فعالیت 350 محقق تاریخ شفاهی در سراسر کشور
● «درسنامه تاريخ شفاهي» در دست ترجمه
● پیشبینی برگزاری پنج کارگاه تاریخ شفاهی با حضور بانوان
● 90 سوژه دفاع مقدس و120 نفر فعال تاریخ شفاهی
● برگزاری نخستین کارگاه آموزشی تاریخ شفاهی در کاشان
● تدوین تاریخ شفاهی لشکر عاشورا
● آشنایی با تاریخ شفاهی در دانشگاه
● معرفی طرحهای موسسه تاریخ شفاهی معماری و شهرسازی اندیشه معاصر
● توجه جامعه آکادمیک خارج از کشور به خاطرات دفاع مقدس
● دانشگاه کمبریج کتابی درباره زندگی امام خمینی(ره) و انقلاب ایران منتشر کرد
● بررسی اسناد و اسرار انفجار 8 شهریور 1360
● اهدای بیش از 6هزار عنوان منبع به کتابخانه تخصصی جنگ
● بازشناسی اشغال ایران و کشتار مردم در جنگ جهانی اول
● بازنمایی آیین عزاداری حسینی در بازار تبریز
● انتشار کتابی با موضوع گروگانگیری آمریکاییها در جریان وقوع انقلاب
نظریه تاریخ شفاهی-۱۳ نویسنده: لین آبرامز Lynn Abrams مترجم: علی فتحعلی آشتیانی
ویژگیهای ممتاز و مختص تاریخ شفاهی که ما را ملزم به اقتباس الگوهای تفسیری از گنجینههای طبیعیِ بیرون از حوزة تاریخ میکنند در فصل دوم به بحث گذاشته میشوند. محوریت اصلی فصل سوم را شخص یا مصاحبهشونده که در کانون رویة عملی ما جای دارد، تشکیل میدهد و بر ساختارهای خود/خویشتن، هویت و خودآگاهی متمرکز است. ما در فصل چهارم به سراغ اصل مصاحبه میرویم تا اندیشههای مطروحه دربارة رابطه جاریِ بیناذهنی در مصاحبه و نحوة تأثیر آنها بر دستاوردهایشان را بررسی نماییم. فصل پنجم به عملکرد خاطره، نحوة دسترسی، پردازش و تولید آن در روایت تاریخ شفاهی و چگونگی تفسیر داستانهای خاطرهای میپردازد. ساختارهای رواییِ مورد استفاده در آفرینش خلاقانة داستانهای خاطرهای را در فصل ششم بررسی میکنیم و در فصل هفتم همین داستانهای خاطرهای را در قالب عملکرد برای شما تشریح خواهیم کرد. فصل هشتم نیز به بحث دربارة حاکمیت روابط قدرت در تولید و انتشار روایتهای خاطرهای خواهد پرداخت. فصل سوم تا هفتم از قالب مشابهی بدین شکل برخوردارند: الف-شرح نظریه، ب-تشریح نحوة استفادة مورخان شفاهی از رویکردهای نظری، و ج-توصیههایی برای ترجمه نظریه به عمل. رویکردهای گوناگونی در این کتاب به پژوهشگران معرفی میشوند که البته همة آنها در همه پروژههای تاریخ شفاهی قابلیت استفاده ندارند. حرف من این است که مورخانِ شاغل در تاریخ شفاهی برای دستیابی به بینشهای عمیق و کشف فرایند پیچیدة آفرینش تاریخ شفاهی و پیشبرد مطالعاتشان فواید بعضی از این الگوهای نظری را نیز ببینند.
فصل 2
خصوصیات تاریخ شفاهی
مقدمه: حوزة مستقلی به نام تاریخ شفاهی
شاید تاریخ شفاهی نیز یکی دیگر از ابزارهای پردهبرداری از وقایع و حقایق گذشته به شمار آید، اما به همین محدوده ختم نمیشود زیرا متدولوژیِ تعاملی و خلاقانهای است که ما را با لایههای متعدد پیدا و پنهان در خاطرات مردم و همچنین تفسیر آن معانی درگیر میسازد. رویة تاریخ شفاهی بدین علت منحصر به فرد است که فرایند تعاملیِ تاریخ شفاهی (اجرا) را با دغدغههای مورخ نسبت به معانیِ انتسابی مردم به رویدادهای گذشته (تفسیر) به هم میآمیزد. تاریخ شفاهی هیچ شباهتی به منابع مکتوب ندارد. یک مردمشناس به نام رِناتو روزالدو (1) برخورد یکسان با اقاریر شفاهی و اسناد مکتوب را نادرست دانسته و میگوید به محض قبول چنین تلقی نادرستی، تصور خواهیم کرد که سنتهای شفاهی «در زمرة روایتهای تحریفناشدة انتقالیافته از طریق یک مجرا و مسیر مستقیم هستند.» |