هفته نامه تاريخ شفاهي
 



 
          شماره 171    |    29 مرداد 1393

   


 

زبان به مثابه ميانجی تجزيه‌ی هرمنوتيكی در تاریخ شفاهی


تاریخ شفاهی دانشگاه فردوسی مشهد -۳


سی و پنجمین شماره نشریه الکترونیکی «گذرستان»


نیروهای مذهبی در دوره پهلوی دوم-۲۵


بررسی ورود نهادهای آموزشی مدرن به ایران در گفت‌وگو با موسی حقانی/بخش اول؛


تاریخ شفاهی جزیره، نسل‏ها‏ رابه هم نزدیک می‏کند


چه جسورانه بالا می روند


دانشجویان مشکلات پیش‏روی لاتین‏تباران را در کتاب «نسل لاتین‏تبار» به تصویر می‏کشند


طرح تاریخ شفاهی برای حفظ سرگذشت ماهیگیری مین


کنار بروید، وضعیت اضطراری است! رانندگان آمبولانس در جنگ جهانی اول


 



تاریخ شفاهی جزیره، نسل‏ها‏ رابه هم نزدیک می‏کند

صفحه نخست شماره 171

این طرح با فکر معرفی نقاط مورد علاقه جزیره‏نشینان آغاز شد و پس از آن در سال 2013، سه دسته از سالمندان به کتابخانه جزیره مرسر در ایالت واشینگتون آمدند تا در مصاحبه راجع به مناطق کالکینز لندینگ Calkins Landing، لوتر بربنک پارکLutherBurbank Park و مدرسه انجمن شرقی شرکت کنند.
اما پس از دور ابتدایی مصاحبه‏ها‏، مسئول کتابخانه خدمات نوجوانان جزیره مرسر، کری بومن Carrie Bowman که این طرح را پیشنهاد داده بود، امکان بالقوه انجام کارهای بیشتری را مطرح کرد. بومن به همراه معلم مطالعات جهانی دبیرستان جزیره مرسر، مایک رادوMike Radow تصمیم گرفتند با برخی از ساکنین سالخورده جزیره در مورد مناطق مورد علاقه‏شان مصاحبه کنند.


این کار، که انجمن تاریخ جزیره مرسر نیز در آن مشارکت داشت، با همکاری بیست و دو نفر از دانش آموزان کلاس نهم انجام شد که با افراد سالخورده اجتماع مصاحبه می‏کردند و از آنها می‏خواستند مناطق محبوب خود را در سطح جزیره معرفی کنند تا از این طریق امکان انجام گردشی مجازی در سراسر جزیره به وجود آید. دانش آموزان با استفاده از Ipad ‏ها‏یی که بخش در اختیارشان قرار داده بود و ارسال اینترنتی تکه‏ها‏یی از مصاحبه‏ها‏ که مورد توجه‏شان قرار گرفته بود، پی بردند که تاریخ ناگفته بسیاری در مورد جزیره مرسر وجود دارد و نیازی نیست برای یافتن آن راه دوری بروند.


بومن که به ویژه از همنشینی جزیره‏نشینان جوان با ساکنین مسن‏تر خوشحال بود، گفت یکی از اهداف این طرح مستندسازی این روایت‏ها‏ از زبان افرادی بود که آنها را زندگی کرده و هنوز قادر به بیان آن بودند.
او گفت: «تفاوت‏ها‏ی بین جوانان امروزی با مردم دهه‏ها‏ی 1980 و 1990 بسیار زیاد است. روش‏ها‏ی سرگرم شدن نسل‏ها‏ی قبل و میزان دقتی که برای تعمیر ماشین خود، ساختن برخی چیزها و بیرون رفتن می‏گذاشتند با کودکان امروز بسیار متفاوت است. امروزه بیشتر بچه‏ها‏ لزوما چیزهای مورد نیاز خود را نمی‏سازند و برای رفتن از یک سوی جزیره به سوی دیگر، بر اسب سوار نمی‏شوند. آزادی و تمایل به گردش در بیرون ازخانه کمی تغییر کرده است.»


نوجوانان پس از تمرین نحوه برخورد با راویان بالقوه در یک روز آزاد، در ماه فوریه به صورت دو به دو شروع به آماده سازی سؤالاتشان برای مصاحبه با افراد بزرگسال مورد توجه خود کردند، مصاحبه‏ها‏ در کتابخانه جزیره مرسر انجام می‏شد. بومن و معلم تکالیف ویژه، جاستین تالماجJustin Talmadge  با پیگیری روند انجام مصاحبه‏ها‏ چندین جلسه را به کمک به نوجوانان برای یادگیری کار با ضبط صوت و نحوه تدوین جسورانه مصاحبه‏ها‏، با هدف استخراج و ویرایش داستان‏ها‏ از آنها، اختصاص دادند.


تکه‏ها‏ی صوتی استخراج شده در وبسایت ورلد وویسز World Voices، که سایتی رایگان برای ایجاد و به اشتراک گذاردن راهنمایی‏ها‏ی صوتی به لحاظ جغرافیایی مشخص شده است، بارگذاری شد. گردش یا پیاده‏روی صوتی، در نقشه گوگل علامتگذاری شد. هرعلامت مربوط به یک تکه صوتی به نام انعکاس است که داستانی از آن منطقه را بیان می‏کند. در وب سایت وویسز بازدیدکنندگان خود داستان‏ها‏ را می‏یابند. مدت مجموعه آنها 36 دقیقه و 13 ثانیه یعنی به اندازه طول یک آلبوم بر روی یک CD می‏شود.
این داستان‏ها‏ در بردارنده روایتی از جو لایتفوتJoe Lightfoot  است که بسیاری از مردم پدر او جورج لایتفوتGeorge Lightfoot  را «پدر پل معلق دریاچه واشینگتن» Lake Washington Floating Bridge  می‏دانند. لایتفوت ماجراهای مربوط به دنبال کردن پرندگان مرداب در قایق دوستش در انتهای شمالی جزیره مرسر در دهه 1930 را بیان می‏کند.


برت پاوندBert Pound  یکی از ساکنین جزیره ماجرای ساختن خانه‏ای برای خانواده‏اش در اواخر دهه 1930 را شرح می¬دهد.
جون لیندسی June Lindsey  در مورد اقدامات مهمی که برای حفظ پارک پایونیر Pioneer Park  بلافاصله پس از ایجاد آن در دهه 1960 آغاز شد، صحبت می‏کند. این تلاش‏ها‏ منجر به حفظ 64 درصد از زمین‏ها‏ی جدا شده پارک و جلوگیری از تبدیل پارک به زمین گلف از طریق انتخابات شد.


سالی فورد بروان Sally Ford Brown  نیز در مورد کارکردن به عنوان خبرنگار جزیره مرسر پس از دانشگاه در دهه 1970 و یادگیری مطالب بیشتری در مورد مردمی که با آنها در مغازه خواروبارفروشی برخورد می‏کرد، صحبت می‏کند.
تمام داستان‏ها‏ خیلی کوتاه و مختصر هستند راحت می‏توان به آنها گوش داد، درحالی که شنونده هنوز خواهان شنیدن مطالب بیشتری است.


بومن گفت: «نکته واقعا قابل توجه، آن است که اجتماع از طریق جزیره توصیف می‏شود. مرزهایی وجود دارد که آن را دربردارنده¬تر و محصورتر می‏کند، شما می‏توانید آن را محدود کنید. جامعه خود، کاملاً درهم فشرده است. فکر می‏کنم که جزیره مرسر به دلیل محدوده آن به عنوان یک جزیره و تاریخی که منعکس‏کننده آن حدود است، به این نکته اتکا دارد. ماهیت جامعه جزیره با ماهیت دیگر جوامع از وجوه بسیاری متفاوت است.


بومن پس از اتمام طرح گفت، هنوز افراد بسیاری هستند که به دلیل کم بودن تعداد دانش آموزان به سراغ آنها نرفته ایم. وقتی از او سوال شد که آیا این طرح باز هم تکرار خواهد شد گفت هنوز معلوم نیست و این امر به میزان تداوم مشارکت و همکاری بستگی دارد. او بر اهمیت در کنار هم قرار دادن دو نسل تاکید و باور دارد دیدگاه‏هایی که از طریق این طرح به وجود آمده است بر دانش¬آموزان دخیل در آن تاثیر ماندگاری داشته است. این بچه‏ها‏ در مدرسه به طور مداوم تمرین می‏کنند اما انجام کاری که زمان آن، مردم آن و حوادث آن واقعی باشد و بتوان آن را برای دیگر افراد مطرح کرد اهمیت بسیاری دارد. فکر می‏کنم که این کار بسیار پر معنی بود و این امر برای بچه‏ها‏ بسیار مهم است. در پایان فکر می‏کنم آنها خواهان انجام کارهای معنی دار باشند.


برای شنیدن مصاحبه‏ها‏ و دسترسی به گردش مجازی در نقاط مهم جزیره مرسر به نشانی: http://woices.com/walk/3884 مراجعه کنید.

جو لیوارچیک
JOE LIVARCHIK
ترجمه: اصغر ابوترابی

منبع: هفته نامه مرسرآیلند ریپورتر


 
  
نام

پست الكترونيك
نظر شما
کد امنیتی

 

 

       تمام حقوق اين نشريه متعلق به سايت تاريخ شفاهي ايران [oral-history.ir] است.