هفته نامه تاريخ شفاهي
 



 
          شماره 80    |    4 مرداد 1391

   


 



کمکي براي حفظ ميراث دست نيافتني فرهنگي

صفحه نخست شماره 80

انسان شناسان آلماني مدارکي از تاريخ شفاهي را به آرشيو ملي بورکينافاسو اهدا کردند

اواخر ماه جولاي سال 2012، انسان شناساني که در دانشگاه يوهانس گوتنبرگ Johannes Gutenberg University Mainz (JGU) و دانشگاه گوته فرانکفورت Goethe University Frankfurt am Main فعال هستند مجموعه عظيمي از مدارک تاريخ شفاهي را به آرشيو ملي بورکينافاسو در پايتخت اين کشور اوآگادوگو Ouagadougou اهدا کردند. آرشيو ملي، که سال 1970 تاسيس شد، در حال حاضر ميزبان بيش از 6000 صفحه از اين مدارک، رونويسي‏ها، و ترجمه‏هايي است که مرتبط به بيش از 800 مصاحبه با ريش سفيدان دهکده‏ها، کشيش‏ها، و بزرگان دهکده‏ها در مرز بورکينافاسو و غنا مي‏شود.

زير نظر پروفسور کارولا لنتس Dr. Carola Lentz از دانشکده انسانشناسي و مطالعه آفريقا در دانشگاه يوهانس گوتنبرگ، تيمي از محققان جوان تحت حمايت مرکز تحقيقات ترکيبي «پيشرفت‏هاي فرهنگي و زبان تاريخ در آفريقاي غربي ساوانا Savannah» (که توسط مرکز تحقيقات آلمان (DFG) پشتيباني مي‏شود) سرگذشت‏هاي شفاهي مربوط به مهاجرت و مسکن، حقوق زميني، و سياست‏هاي محلي در دوران قبل از استعمار، در دوران استعمار، و در دوران بعد از استعمار تهيه کردند. بين سال‏هاي 1997 و 2002، اين تيم مصاحبه‏هايي را در بيش از 200 دهکده در شمال غرب غنا و جنوب غرب بورکينافاسو انجام داد. در نتيجه اين پروژه تعداد زيادي از انتشارات دانشگاهي توليد شدند که 15 عنوان تز کارشناسي، دو پايان نامه دکتري، و يک تز پروفسوري، به علاوه 9 عنوان کتاب و بيش از 90 مقاله که توسط لنتس و همکارانش که در اين پروژه شرکت کرده بودند نوشته شدند، از جمله آن‏ها هستند.

به محض اين که اين پروژه کامل شد، محققان نه تنها تصميم گرفتند تمام ارزيابي‏هايشان را در اختيار عموم بگذارند، بلکه به همه دانشجويان اجازه دادند تا به مدارک اصلي مربوط به مصاحبه‏هاي انجام شده در مزر بورکينافاسو و غنا دسترسي داشته باشند. به اين دليل که منابع نوشته شده اي از دوران قبل از استعمار در اين مناطق وجود ندارد و حتي منابع پيشرفت‏هاي اخير نيز کمياب هستند، تاريخ‏هاي شفاهي که به بزرگان قبايل مربوط مي‏شود بسيار گران بها هستند. اين مدارک توسط اين گروه جمع‏آوري، رونويسي، و ترجمه شدند. پروفسور حميدو ديالو Hamidou Diallo، مدير آرشيو ملي بورکينافاسو، در سخنراني تجليلش در مراسم تقديم اين مدارک، بر اين نکته تاکيد کرد که «رسوم شفاهي بخشي از ميراث فرهنگي لمس ناپذير ما هستند.»

وسايل تحقيقي گروه (که شامل اطلاعات بسيار دقيق از روز، محل، و پس زمينه مصاحبه شونده در هر مصاحبه که در جدول‏هايي دقيق به صورت الفبايي تنظيم شده) به 6 مجموعه بزرگ رسيده است. ديالو همچنين يادآور شد که اين روایت‏های شفاهي منابعي فوق‏العاده از تاريخ اوليه بورکينافاسو، مخصوصاً در دوران پيشااستعماري هستند. او صميمانه از تيم تحقيقاتي آلماني به خاطر زحماتشان و به خاطر اين که اجازه دادند تا اين تحقيقات در همان کشوري که به آن تعلق دارند ادامه يابد، تشکر کرد. اين همکاري، به گفته او، از آن نوع همکاري‏هاي دانشگاهي است که متاسفانه هنوز تبديل به يک امر عادي نشده و يک استثنا محسوب مي‏شود.

نسخه‏هاي ديگري از اين يافته‏ها در موسسه مطالعات آفريقا در دانشگاه غنا در ليژنLegon،‌ در مجموعه آفريقانا در کتابخانه ملويل هرسکووتز Melville Herskovits در دانشگاه نورث وسترن در اوانستون Northwestern University in Evanston، ايلينويز، ايالات متحده آمريکا،‌ کتابخانه مرکز فروبينيوس Frobenius در دانشگاه گوته فرانکفورت و البته در کتابخانه دپارتمان انسان شناسي و مطالعات آفريقا در دانشگاه يوهانس گوتنبرگ قرار خواهد گرفت.

ترجمه: عباس حاجی‏هاشمی

منبع: eurekalert


 
  
نام

پست الكترونيك
نظر شما
کد امنیتی

 

 

       تمام حقوق اين نشريه متعلق به سايت تاريخ شفاهي ايران [oral-history.ir] است.