|
کلیسای حضرت مریم در منطقه ریزرو به منبع الهام تاریخ شفاهی بدل میشود
 |
کلیسای حضرت مریم در منطقه ریزرو (Reserve) لوئیزیانا به عنوان تازهترین مقصد گردشگری طرح بازیابی میراث آمریکاییهای آفریقایی تبار این ایالت تعیین شد. این کلیسا که در جاده ریدمپشن (Redemption) شماره 123 واقع شده، روز 20 آوریل رسماً طی مراسمی با بریدن نوار به روی گردشگران گشوده شد.
طرح بازیابی میراث آمریکاییهای آفریقاییتبار که اداره گردشگری لوئیزیانا آن را آغاز کرده و توسعه داده است، بازدیدکنندگان را به موزهها، مکانهای تاریخی، موسسات و جاذبههای فرهنگی در سراسر لوئیزیانا میبرد.
سایت اداره گردشگری برنامهریزی برای بازدید از محل وقوع حوادث برجسته تاریخ فرهنگ آمریکایی آفریقاییتبار را آسان میکند. طرح گردشگری با نام «داستانی که شبیه هیچ داستانی نیست» در حال حاضر 33 محل و جاذبه تاریخی، از جمله مزارع بزرگ لائورا (Laura) در واچری (Vacherie) و همیشه سبز (Evergreen) در والیس(Wallace)، را به گردشگران نشان میدهد.
کمی گیزمن (Cami Geisman) معاون مدیر دفتر ارتباطات معاون فرماندار، جی داردن (Jay Dardenne)، در این ارتباط گفت: «امسال 8 محل دیگر از جمله کلیسای حضرت مریم در ریزرو و مزرعه بزرگ سانفرانسیسکو در گری ویل (Garyville) به این اماکن اضافه میشود. سایت موسسه در ماه ژوئیه به روز رسانی و مکانهای جدید در آن گنجانده خواهد شد.»
گیزمن افزود: «طرح بازیابی میراث آمریکاییهای آفریقایی روشی بی نظیر برای سفر در سراسر ایالت است. بازدید از این مکانها میتواند بسیار آموزنده باشد. به علاوه هر سال مکانهای جدیدی به این طرح اضافه شده و طرح گسترش مییابد.»
ساختمان فعلی کلیسا، ساختمان اولیه کلیسای کاتولیک حضرت مریم است که در سال 1992 هنگام جایگزینی ساختمان جدیدی به جای آن به دو مایلی محل قبلی در جای فعلی منتقل شد و اکنون به عنوان کلیسای مرکزی ریورلندز (Riverlands) استفاده میشود.
ریتا پریلوکس(Rita Perrilloux) که شوهرش استیون (Steven) کشیش این کلیسا است، در این مورد گفت: «کلیسای حضرت مریم در سال 1937 ساخته شده است. بنابراین قدمت چندانی ندارد. این کلیسا به خاطر عظمت معماری اش جزو فهرست بازدیدها قرار نگرفته بلکه اهمیت اجتماعی، قومی و مذهبی آن دلیل این کار بوده است. این کلیسا از پدیده یا دورانی خاص در لوئیزیانای جنوبی، یعنی ماجرای جداسازی کلیساها توسط جیم کرو (Jim Crow)، حکایت دارد.»
خانواده پریلوکس توانستند در سال 2005 این کلیسا را در فهرست مکانهای تاریخی ملی ثبت کنند. آنها نه تنها به حفظ ساختمان و مفهوم تاریخیاش فکر میکردند، بلکه به دنبال طرح وقایع کلیسا و مردم منطقه ریزرو برای دیگران هم بودند.
پریلوکس اکنون خود از اتفاقاتی که منجر به انجام این وظایف شد شگفت زده است.
او گفت: «من از خود پرسیدم خدایا چرا ما؟ ما که مورخ نیستیم. اما او این وظیفه را به ما محول کرده بود.»
آنها اخیرا در نمایشگاه انجمن ارتقا گردشگری لوئیزیانا شرکت کردند و پریلوکس گفت: «به اهمیت مشارکت خود در این کار پی برده است.»
او با اشاره به این که آنها دو نفر از تعداد کم شمارغیرسفید پوستان شریک در این امر هستند، افزود: «رنگین پوستان در این کار مشارکت ندارند، به عبارت دیگر کسانی که تاریخ لوئیزیانا را حفظ میکنند، سفید پوستند. به همین دلیل خداوند ما را به انجام این کار مامور کرد. مشارکت رنگینپوستان در بیان تاریخ جنوب ضروری است.»
این وظیفه شامل ضبط تاریخ شفاهی نیز میشود. پریلوکس اضافه کرد: «این کلیسا میخواهد به یکی از منابع تاریخ شفاهی ساکنین محلی بدل شود. گزارشهای حاصل از این کار در دسترس عموم قرار خواهد گرفت.»
او گفت: «میخواهیم مردم قادر باشند کودکانشان را برای فراگیری مطالبی در مورد پدر بزرگهایشان به اینجا بفرستند.»
وی اظهار داشت که بسیاری از دانش آموزان این منطقه تاریخ خود را نمیدانند و هر سال در ماه گرامیداشت تاریخ سیاهپوستان در مورد همان افراد مشهور ملی انشا مینویسند. چطور ممکن است کودکان این منطقه چیزی در مورد مارشال لارنس (Marshall Lawrence) و ادوارد هال (Edward Hall) ندانند؟
پریلوکس در ادامه گفت: «لارنس و هال دو تن از افرادی هستند که در بازدید از کلیسا به آنها پرداخته میشود. مارشال در سن 11 سالگی شاگرد آهنگر شد، چون پدرش نمی خواست او در مزرعه کار کند. او اولین آهنگر، مکانیک خودرو و موسیقیدان منطقه ریزرو بود. او معلم دبیرستان قدیمی فیفث وارد (Fifth Ward) در ریزرو نیز بود.
هال به آشنایی سیاهپوستان بیسواد با مراحل کسب شرایط ثبت نام برای رای دادن کمک کرد. او در دهه 1940 دادخواستی را علیه ثبت کننده رایدهندگان در سنت جان (St. John) واقع در باپتیست پاریش(Baptist Parish) مطرح کرد که منجر به اعطای حق رای به سیاهپوستان لوئیزیانا شد.»
پریلوکس افزود: «پس از آنکه رای سیاهان در شمارش آرا در نظر گرفته شد او و تعدادی از افراد محلی شروع به مذاکره برای تاسیس یک دبیرستان برای دانش آموزان سیاهپوست در پاریش کردند.»
پریلوکس گفت: «معتقدم جمع آوری تاریخ و ترغیب مردم به آگاهی از آن به زندگی آنها غنا میبخشد و اگر آن را برای دانش آموزان حفظ نکنیم به فراموشی سپرده میشود.»
تور کلیسا همچنین شامل بازدید از طرحهای توسعه مزرعه بزرگ نیواورلئانز (New Orleans) میشود که کمیسیون گردشگری ریور پاریشز (River Parishes) متولی آن است.
پریلوکس در ادامه گفت که بسیاری از تورهای گردشگری یک شیوه زندگی با محوریت مزارع بزرگ را به نمایش میگذارند، در حالی که کلیسای حضرت مریم این موضوع را تعدیل کرده است. ما داستان این مردم را در هنگام ترک مزارع بزرگ بیان میکنیم. ما از جایی شروع میکنیم که دیگر تورها کار خود را تمام کردهاند.
نوشته: جودی کریکمور(Judy Creekmore)
ترجمه: اصغر ابوترابی
منبع: blog.nola
|
