داستان‏های جنگ

 داستان‏های جنگ: طرح تاریخ کهنه سربازان، داستان این سربازان را به زبان خودشان گردآوری می‏کند.
مردم کلورادو خاطرات خود برای بزرگترین رویداد تاریخ شفاهی آمریکا در اختیار دیگران می‏گذارند.

هیو بینگهام Hugh Bingham  وکیل اهل دنور و گری اسمیت  Gary Smith مدیر حقوقی بیمه، 30 سال است که یکدیگر را می‏شناسند، اما تا پیش از اینکه اسمیت از بینگهام بخواهد در بزرگترین رویداد تاریخ شفاهی آمریکا مصاحبه کنند، هیچگاه راجع به خدمت سربازی بینگهام در دوران جنگ ویتنام صحبت نکرده بودند.
بینگهام شرکت در مصاحبه را پذیرفت. او مردی با موهای پرپشت و سفید رنگ مانند شیر است. او آدم خوش مشربی است که شبیه  مارک تواین  است.
گفتگوی او با اسمیت، مصاحبه‏کنندۀ داوطلب طرح پژوهشی سرگذشت کهنه سربازان، یک ماه طول کشید تا در مورد سه بار اعزام دوران خدمت خود با کشتی مین یاب لوسید USS Lucid در نیروی دریای آمریکا صحبت کنند. با این گفتگوها بینگهام نیز به 78000 سرباز دیگر ارتش آمریکا پیوست که از پائیز سال 2000 مصاحبه شده‌اند.
هنگامی‌که بینگهام داشت از جزئیات سفر خود با لوسید از لانگ بیچ  Long Beach، کالیفرنیا، به سمت جنوب دریای چین می‏گفت، اسمیت از او پرسید: «خیلی طول کشید تا به راه رفتن روی کشتی عادت کنی؟»
بینگهام پاسخ داد: «مین یاب قایقی است که قسمت زیرین آن گرد است، بنابراین چند روزی بیشتر طول نکشید، اما کاپیتان و فرمانده واقعاً با آن مشکل داشتند.»
بین سربازان به شوخی باب شده بود: «یه جورایی اوضاع داره خراب میشه! فکر کنم تا فردا کاپیتان را نمی‌بینیم!»
رابرت پاتریک Ropert Patrick گفت: «همه از این طرح پژوهشی آگاهند.» رابرت پاتریک مدیر طرح پژوهشی تهیه سرگذشت کهنه سربازان در کتابخانه کنگره آمریکا است که مصاحبه ‏ها و مدارک مرتبط دیگر نیز در آنجا بایگانی خواهد شد .
تاکنون در این طرح پژوهشی، 300 مصاحبه با سربازان جنگ جهانی اول، صد‌ها هزار با سربازان جنگ جهانی دوم، جنگ کره و ویتنام و نیز حدوداً 4000 مصاحبه با سربازان طوفان صحرا، افغانستان و عراق انجام شده است. حضور سربازان در این مصاحبه ‏ها داوطلبانه است.
مصاحبه‏کنندگان نیز داوطلب هستند که از کارکنان بیمارستان کهنه سربازان، کارمندان بازنشسته کالج تا دانش آموزان دبیرستانی و داوطلبان پیش آهنگ‏های عقاب (بالاترین درجۀ پیشاهنگی در آمریکا) Eagle Scout Candidates  را تشکیل می‌دهند.
 مصاحبه‏کنندگان کلرادو از دانشجویان مدرسه عالی آرورا Community College of Aurora هستند. در این مدرسه هفتمین همایش طرح پژوهشی تاریخ شفاهی مناطق کنگره آمریکا در سال 2007  توسط نماینده دنور گلورادو در کنگره، اد پرلموتر Ed Perlmutter  از حزب جمهوریخواه، آغاز شده است.
به دلیل تأمین زمان لازم برای گفتگو، تعداد کمی از جلسات مصاحبه در زمانی کمتر از سه ساعت برگزار می‏شوند.  بهتر است بدانید بیشتر داوطلبین مصاحبه‏کننده مدت‏هاست که دوران درخشان کالج را پشت سر گذرانده‌اند.
نانسی فورد Nancy Ford یکی از فعال‏ترین مصاحبه‏کنندگان دنور است.  او تهیه‏کننده فیلم و ویدئو است. او از سال 2000 زمانی که طرح پژوهشی سرگذشت کهنه سربازان در حال شکل‏گیری بود، با این طرح آشنا شد. وی ابتدا هماهنگ‏کننده مصاحبه‌ها با داوطلبان ارشد این طرح پژوهشی بود و پس از آن مدیریت امور این طرح پژوهشی را خود به دست گرفت.
فورد گفت: «داستان‏های شگفت‏انگیز بسیاری را شنیده‌ایم.» او یک آلبوم عکس، نامه‌ها و کپی خرده مدارک دیگری را که در طی این  120 مصاحبه گردآوری شده و او بر آنها نظارت داشته را  نگهداری می‏کند.
او با اشاره به عکس‏‏ها می‏گوید: «این گروهبان فنی سونو ایتو Sueno Ito  است؛ مترجم همزمان  محاکمه ژنرال  تومویوکی  یاماشیتا  Tomoyuki Yamashita در دادگاه جرایم جنگی ژاپن در زمان هیروهیتو Hirohito در جنگ جهانی دوم. و این یکی جان یی John Yee  یکی دیگر از داوطلبان جنگ جهانی دوم است که در یگان ببرهای جوان Flying Tigers (نخستین گروه از داوطلبان آمریکای برای خدمت در نیروی هوایی تایوان) بود و این هم جس گومز Jess Gomez است، مسلسل چی هواپیما در جنگ جهانی دوم  و یکی از افرادی که به مدت 14 ماه اسیر جنگی بود.»
فورد گفت: «تمامی داستان‏ها خواندنی نیستند، اما هر داستانی به نوبه خود در خلق تصویری از آن دوران در زندگی کهنه سربازان حائز اهمیت است.»
سه بار اعزام دوران خدمت بینگهام بدون هیچ خطری به پایان رسید، در آن زمان فقط یکی از ملوانان لوسید کشته شد. کار بینگهام بازرسی قایق‏های ویتنامی بود که به طور قاچاقی اسلحه حمل می‏کردند.
او گفت: «باید که بگویم که جلوی کشتی‌هایی را که اسلحه‏ها را روی عرشه حمل می‏کردند نمی‏گرفتم.»
در مقایسه با حضور در سنگر، کار من ترسناک نبود اما مطمئناً کمی ترس داشت. تیراندازی آن هم که زمانی سوار یک تخته شکسته کوچک هستی که مانند چوب پنبه روی آب بالا و پایین می‏رود، چیزی نیست که دلت بخواهد.»
بینگهام از روی عرشه لوسید،  شاهد انفجار  گلوله‏های فسفری در ساحل بود. او رد آتشبار هلیکوپترها را در هوا می‏دید، هنگامی که کمین‏گاه تیراندازها را در کنار  تپه هدف قرار می‏دادند.
و بینگهام شاهد آغاز مرحله پایانی دخالت نظامی آمریکا در ویتنام بود. کمتر از یکسال پس از آنکه او در مدرسه افسران داوطلب  برای خدمت نام نویسی کرد، ارتش ویتنام شمالی و ویت کنگ‏ها، عملیات تهاجمی تت Tet Offensive را آغاز  کردند.  در همین زمان  مارتین لوتر کینگ Martin Luther King و رابرت اف. کندی Robert F. Kennedy  ترور شده بودند و معترضان، نشست ملی حزب دموکرات را تحت‌الشعاع قرار داده بودند.
بینگهام گفت در سال 1969 «می‏شد گفت اوضاع رو به سرپائینی بود.» در این سال بود که او تصمیم گرفت به دیگر خدمت سربازی خود ادامه ندهد.
بنابراین از ویتنام به زندگی شخصی‏ام بازگشتم. آن زمستان را به جای اینکه در ویتنام باشم در آسپن Aspen  گذراندم.
اسمیت از او پرسید: «چرا از جنگ کنار کشیدید؟»
او گفت: «دوران سختی را می‏گذراندم که طی آن انگیزه‏ام کمتر و کمتر می‏شد.»
او می‏گوید: «به شما توصیه می‏کنم فصل آخر «اعزام ها» اثر (مایکل هرMichael Herr) را بخوانید. زمانی‌که جوان هستید و خانواده‏ای ندارید و ماجراجویی می‏کنید، همه چیز را تجربه می‏کنید، هم خوبی و هم بدی را، فرصتی هست برای رفاقت و دیدن آنچه را که هرگز و هیچ کجا ندیده بوده‏اید.»