شماره 51 | 23 آذر 1390 | |
روششناسی و موضوعیابی مطالعات شهری در تاریخ شفاهی ابوالفضل حسنآبادی، دکتری تاریخ محلی و سرپرست گروه اسناد و مطبوعات سازمان كتابخانهها، موزهها و مركز اسناد آستان قدس رضوي را با کتاب تاریخ شفاهی ایران میشناسیم. ابوالفضل حسنآبادی در مقدمه کتاب، به تحلیل موضوع آن میپردازد: «شهرها به مثابه موجود زنده بستري براي پديدار شدن هويتهاي اجتماعي هستند و تركيبهاي جمعيتي آن متشكل از گروهها، اقوام، اقليتها، مهاجران و... بر شخصيت آنها تأثير مستقيم دارد. چه بخواهيم و چه نه، ما جزيي از حيات شهري هستيم كه كنش و واكنشهاي اين عناصر تأثير مستقيم بر حيات ما دارد. در بررسي تاريخ يك شهر موضوعات متنوعي مانند اينكه چه مردمي از كجا و چگونه به شهرها آمدهاند، چگونگي نيروي انساني، نژاد، امورات ديني، اشتغالات فكري، اماكن، تفريحات، عوارض و ماليات، مؤسسات تمدني، پيشرفتهاي زندگي بشر همه در محلي به نام تاريخ شهري شكل ميگيرد. شكي نيست كه انتقال همه اين زواياي زندگي شهري خصوصاً در ابعادي كه مربوط به روابط انساني و ارتباط آنها با محيط ميباشد از طريق اسناد رسمي ممكن نميباشد و بسياري از آنها هيچگاه ثبت نميگردد. او درباره آرشيو تاريخ شفاهي مطبوعات سازمان اسناد آستان قدس رضوي و گزارش برگزاری همایش چنین آورده است: «آرشيو تاريخ شفاهي مديريت امور اسناد و مطبوعات سازمان كتابخانهها، موزهها و مركز اسناد آستان قدس رضوي يكي از بزرگترين مراكز تاريخ شفاهي در ايران محسوب مي گردد كه با بيش از 2000 ساعت مصاحبه در زمينه تاريخ آستان قدس و مشهد، اطلاعات شفاهي با ارزشي را در اين زمينه تاريخ شهري در موضوعات متنوعي گردآوري كرده است. اين آرشيو تاكنون حضور فعالي را با شركت و ارائه مقاله در نشستهاي قبلي داشته است. در انتهاي نشست چهارم كه در اسفند 86 در تهران توسط مركز مطالعات و تحقيقات فرهنگ و ادب پايداري حوزه هنري سوره برگزار شد، برگزاري پنجمين نشست به آستان قدس واگذار گرديد و سازمانهاي مركز مطالعات و تحقيقات فرهنگ و ادب پايداري حوزه هنري سوره، سازمان اسناد و كتابخانه ملي، مركز اسناد انقلاب اسلامي و گروه تاريخ دانشگاه اصفهان براي همكاري اعلام آمادگي نمودند. اين موضوع در انجمن تاريخ شفاهي ايران مطرح و بعد از بحث و گفتوگو، فراخوان اوليه با موضوع روششناسي و موضوعيابي مطالعات شهري در تاريخ شفاهي تهيه گرديد. این کتاب، مرجعی برای شفاهیکاران، مصاحبهکنندهها، پژوهشگران، دانشجویان، کارمندان سازمانهای اسناد و دیگر علاقهمندان تاریخ، تاریخ شفاهی و حوزه مطالعات شهری به شمار میرود. علیرضا کمری در مقاله نخست، «مدخلي بر تاريخ شفاهي و مطالعات شهری»، تاریخ شفاهی را به عنوان رشته، رویکرد یا روش ـ ماهیتی میانرشتهای ـ فرارشتهای؛ یعنی با حوزة علوم اجتماعی (جامعهشناسی، مردمشناسی، روانشناسی)، ادبیات و زبانشناسی و فلسفه همپیوند میداند. سپس ضمن بیان ارتباط جامعهشناسی و شهرنشینی با تاریخ شفاهی و عنوان مقالات، هدف همایش را بیان کرده است: «از منظر مطالعات شهری این جریان تبدُّل و گذار شتابزده مسألهشناسی شده، روشهای مطالعاتی آن به دست آید، تا مقدمهای باشد برای احصای موضوعات و اهتمام و اقدام به عمل در مسیر تاریخپژوهی بر شیوه تاریخ شفاهی.» دکتر مرتضی نورایی از دانشگاه اصفهان در مقاله خود با عنوان «كالبد شكافي موضوع و موضوعيابي در تاريخنگاري شفاهي»، این گونه آورده است: «در عرصة تاريخنگاري موضوع يابي منعطف به ضرورتهاي زمان است. به بيان ديگر، تحقيقات تاريخي در اَشكال مختلف، پاسخي به پرسشهاي موجود ميباشد. اما موضوعات در سبكهاي تاريخي موجود به روشهاي بازيابي و بازنمايي متفاوتي نياز دارند. تاريخ شفاهي از مبدأ تا مقصد، بيانگر روش متمايزي در حيطة تاريخنگاري است؛ چنانكه پديدة مصاحبه فعال خود ميتواند دربردارندة موضوعات متنوع و متعدد باشد. از اين رو ميان شفاهيكاران، كار تحقيق يك روند (پروسه) در نظر گرفته ميشود تا هدف. از سوي ديگر محوريت مصاحبه در تاريخ شفاهي بيانكنندة آن است كه تخلية اطلاعاتي در باب گذشته متكثر است؛ يعني مصاحبهشونده به عنوان منبع آگاهيهاي متنوعي در نظر گرفته ميشود. از اين جهت است كه محصول موفق، بايد نمايشي از موادي باشد كه از زواياي گوناگون بتوان به تفسير آن پرداخت. بدين صورت مورخ (مصاحبهكننده) بايد توجه داشته باشد كه موضوعات مدّ نظر او باز و انعطافپذير بوده و در واقع دايرهاي از احتمالات هستند. در مصاحبه همچنين مسير كار پيوسته به جهتهايي منتهي ميشود كه در بسياري از موارد حاوي روايتي كم و بيش مستقل از پرسشهاي مبنايي اولية مصاحبه هستند. اين مقاله بر آن است تا در قالب محورهاي، زير به چگونگي موضوع يابي و موضوع پروري در تاريخ شفاهي بپردازد: «تاريخ شفاهي به عنوان يك روش ميان رشتهاي در دهههاي اخير مورد توجه محققان و پژوهشگران قرار گرفته است و با توجه به قابليتهاي وسيع توانسته در زمينههاي مختلفي مورد استفاده قرار گيرد كه يكي از آن ها بررسي تاريخ شهرهاست. از گذشتههاي دور تاريخ خاندانها يكي از منابع مهم بررسي تاريخ شهرها بوده است كه متأسفانه در دوره معاصر با توجه به گسترش جمعيت و پراكندگي آن، گردآوري اين نوع منابع كمتر مورد توجه قرار گرفته است. در اين مقاله با بررسي اهميت تاريخ خانوادگي و چگونگي گردآوري اطلاعات مرتبط با آن سعي خواهد شد به جنبههاي مختلف اهميت تاريخ شفاهي خانوادگي پرداخته شود.» برای آشنایی بیشتر با این کتاب، فهرست مقالات در ادامه می آید: •مدخلي بر تاريخ شفاهي و مطالعات شهري (15 اسفند 1387): علیرضا کمری از نقاط قوت کتاب، داشتن مخاطبان خاص یا به نوعی مخاطبگزینی آن است؛ همچنین بیشتر شفاهیکاران فعال در آن مقالات تخصصی ارائه دادهاند. اما با توجه به تاریخ نشست و سال انتشار و قدیمی شدن برخی اطلاعات، 4 سال انتظار، کمی طولانی است؛ البته ممکن است موانعی منجر به این وقفه شده باشند که خود، بحثی مجزا است. این کتاب در ۲۲۱ صفحه و قطع وزیری منتشر شده و مقالههای آن در آینده در سایت و هفتهنامه تاریخ شفاهی ثبت خواهند شد.
ملیحه کمالالدین
| |
http://www.ohwm.ir/show.php?id=932 تمام حقوق اين نشريه متعلق به سايت تاريخ شفاهي ايران [oral-history.ir] است. |