كتاب «نورالدين پسر ايران» رونمايي شد

به گزارش سايت تاريخ شفاهي ايران؛ ششصدمين اثر دفتر ادبيات و هنر مقاومت با عنوان كتاب «نورالدين پسر ايران» خاطرات سيد نورالدين عافي از دوران دفاع‌مقدس كه به قلم معصومه سپهري به رشته تحرير درآمده است، رونمايي شد. اين اثر همزمان با آغاز بيست و چهارمين سالگرد تاسيس دفتر ادبيات و هنر مقاومت منتشر شد. آيين رونمايي از اين اثر با حضور «حجت‌الاسلام مهدي خاموشي» رييس سازمان تبليغات اسلامي،‌ «محسن مومني» رييس حوزه هنري، «مرتضي سرهنگي» مدير دفتر ادبيات و هنر مقاومت،‌ «شكور اكبرزاده» نماينده مردم تبريز در مجلس شوراي اسلامي، «نورالدين عافي» راوي اثر و «معصومه سپهري» نويسنده آن، روز يكشنبه ( ششم آذر ماه) در تالار مهر حوزه هنري برگزار شد. كتاب خاطرات «نورالدين پسر ايران» به زبان تركي روايت شده بود و نويسنده آن را به زبان فارسي ترجمه و بازنويسي كرده به عنوان يكصد و نود و پنجمين اثر خاطره در انتشارات سوره مهر به شمار مي‌آيد.
حجت الاسلام خاموشي در ابتداي اين مراسم كتاب «نورالدين پسر ايران» را يكي از صادق ترين روايت و نقل قول هايي خواند كه وقايع دوران دفاع مقدس بيان كرده و اظهار داشت: «صفحه به صفحه اين كتاب با تأمل و عميقانه نگاشته شده است و با دقت درباره تمام موقعيت ها و فضا هايي كه افراد در دوران جنگ تجربه كرده‌اند،  بيان شده است. رزمندگان اسلام در جنگ تحميلي براي مبارزه با نظام سلطه در مسير مبارزه قرار گرفتند و در اين راه افراد بسياري به شهادت يا درجه جانبازي رسيدند.»
وي با تاكيد بر اينكه اين اثر براي كساني كه در زمينه جنگ وقايع نگاري مي كنند، مي تواند منبعي مهم تلقي شود، ما اين كتاب را خدمت مقام معظم رهبري فرستاديم كه ايشان نيز كتاب را مطالعه نمايند، افزود: «نثر اين كتاب بسيار روان و ساده بوده و به راحتي مي توان لطافت‌هاي انساني را در جنگ در سطر سطر اين كتاب حس كرد. استقامت و سرسختي را در جاي جاي اين كتاب ديده مي‌شود. اگر نبود اين دست مقاومت‌ها مطمئن باشيد جنگ ما پيروز نمي‌شد. نكته ديگري كه در اين كتاب ديده مي شود، خانواده سيد نورالدين است، خانواده اي كه بسيار مومن و متدين است.»
مرتضي سرهنگي، مدير دفتر ادبيات و هنر مقاومت حوزه هنري نيز در ادامه اين مراسم كتاب «نورالدين پسر ايران» را به عنوان ششصدمين اثر اين دفتر معرفي كرد و اظهار داشت: اين كتاب در آغاز بيست و چهارمين سالگرد دفتر ادبيات و هنر مقاومت منتشر شده است. در حال حاضر تقريبا تعداد خاطرات به حدي رسيده كه ما مي‌توانيم اين خاطرات  وسبك خاطره نويس‌ها را تا حدودي ببينيم و بشناسيم. اين سبك آرام آرام قابل استحصال مي‌شود. خاطره نگاري  به حدي از رشد رسيده كه ظرافت ها و زيبايي‌هاي آن در همين كتاب‌هايي كه منتشر مي‌شود، مي بينيم.»
وي ادامه داد: «كتاب نورالدين يكي از اين آثار است. نويسنده اثر قدر لحظات و اتفاقاتي كه در كتاب مي افتد به عنوان شنونده  شناخته است. همين مهارت شنيدن يكي از ويژگي هاي خاص خاطره‌نگار‌ها است. شاه كليد اين كتاب نيز مهارت شنيدن خاطره‌نگار است. براي ما که خاطره نگار هستيم نخسيتن چيزي كه ياد مي گيریم مهارت شنيدن، است. موقعيتي كه خانم سپهري براي بيان اتفاقات و فضايي كه مي‌سازد بسيار صميمي و قابل باور است و در واقع مكمل اين واقعه است. يكي ديگر از نكات برجسته كتاب كه توسط نويسنده اعمال شده، جزئي‌نگري به فضا ها و موقعيت‌هاي مختلف كتاب است.»
سرهنگي با اشاره به اينكه جنگ ديدني‌هايش تمام شده، اما هنوز خواندني‌ و شنيدني‌هايش باقي مانده تصريح كرد: «خاطره‌نگار‌ها نيز بايد اين شنيدني ها را ديدني‌ كنند. در واقع يك نوع ارزش افزوده به كار داده مي شود. سبك‌هاي نوشتاري خاطره نگار‌ها را مي‌توان به صورت جداگانه مورد تحقيق و بررسي قرار داد. خاطره‌نگاري در طي اين سال‌ها رشد بسيار خوبي داشته است. بنابراين سرباز زمان جنگ هميشه براي نوشتن خاطرات دوران جنگ نيازمند به كمك است. اين خاطرات را بايد به چشم يك ثروت و سند ملي نگريست. اين خاطرات، سند وقايع دوران هشت سال دفاع‌مقدس‌اند و هرچه كامل‌تر بيان شوند تكيه بر صحت و استناد آن‌ها بيشتر است. خاطره‌نويسي يك پژوهش پنهاني در دل خود دارد كه شايد در نگاه اول به چشم نيايد. خاطره نگار به دنبال گويا كردن و شفاف‌سازي موقعيت‌ها و لحظه هاي مختلف در فضاي خاطره است.»
معصومه سپهري، نويسنده كتاب «نورالدين پسر ايران» با اشاره به روند توليد و تدوين اين اثر اظهار داشت:
«سال 73 كه يكسال از تاسيس دفتر ادبيات و هنر مقاومت استان آذربايجان شرقي مي‌گذشت، كار مصاحبه با رزمندگان شروع شده بود. از نخستين مصاحبه‌ها، مصاحبه موسي غيور با سيد نورالدين عافي بود. اين مصاحبه ها به زبان تركي انجام مي‌شد، پياده‌سازي آنها ادبيات خاصي مي‌طلبيد چرا كه بايد مطالب بدون كم و كاست ترجمه مي‌شدند. حدود 20 نوار، شامل 40 ساعت از خاطرات آقاي عافي را براي پياده سازي به من دادند. بعد از پياده‌سازي كار را به دفتر تحويل دادم. بعد از پياده‌سازي خاطرات عافي، ‌كار پياده‌سازي خاطرات مهدي قلي‌رضايي را انجام دادم  و تصميم گرفتم اين كتاب را خودم بنويسم و اينطور كتاب «لشكر خوبان» را نوشتم.البته در طول اين سال ها پيگير كار آقاي عافي بودم. بعد از 10 سال دوباره به سراغ خاطرات آقاي عافي رفتم. حتي براي تكميل كار مصاحبه‌هاي ديگري از همرزمان سيد نورالدين گرفتم. گويا‌سازي عكس‌هاي كتاب كه قسمت مهمي از اين اثر محسوب مي‌شد، را بسيار مورد توجه قرار دادم.
وي با تاكيد بر اين جمله كه اشتباه بزرگي كه فكر كنيم افراد معمولي قادر به انجام كار‌هاي بزرگ نيستند. ادامه داد: سيد نورالدين يكي از همين افراد معمولي بود كه 14 ماه حضور در كردستان را تجربه كرد. رزمندگان جبهه مي‌گفتند كسي كه يكماه در كردستان دوام بياورد گويي يكسال در جنوب كشور بوده است. هرشب درگيري با نيرو هايي كه نمي‌دانستي در كجا هستند، ايمان و باور اين افراد جسم اين افراد را جلو مي‌برد.»
سپهري در پايان با تاكيد بر اينكه متوليان فرهنگي بايد در شهرستان‌ها بر روي مقوله نگارش و انتشار كتاب‌هايي با اين مضامين بيش از پيش متمركز شوند اظهار داشت: «به عنوان يك نويسنده در طول 17 -18 سال فقط توانستم 2 كتاب را به انتشار برسانم. در صورتي كه حرف‌ها ناگفته و افراد ناشناخته بسياري از دوران دفاع‌مقدس هستند كه بايد به آنها پرداخته شود. نمي توان همه حرف‌ها و اتفاقات را در يك كتاب آورد.»
سيد نورالدين عافي، نيز به عنوان رواي كتاب، بخشي از خاطرات خود را به زبان تركي و فارسي بيان نمود. در پايان نيز از نويسنده و راوي اين اثر تقدير شد و به برنده مسابقه كتابخواني دفتر ادبيات و هنر مقاومت حوزه هنري جوايزي اهدا شد.