آیوی پنیIvy Penny مدیر موسسه توسعه فرهنگی و استراتژیک  در شرکت شبکه هنرهای جوامع غرب استرالیا گزارشی را در باره طرح پژوهشی رادیویی، هنری و آموزشی با مردم نونگار Noongar)) در غرب استرالیا ارائه داده است. این شرکت تسهیلاتی را همچون فراهم آوردن امکانات مالی برای فعالیتهای هنری و فرهنگی و برنامه‏های آموزشی برای رفاه جامعه در اختیار مردم قرار می‏دهد. ما دو واحد توسعه فرهنگ و هنر بومی در کلربرین (Kellerberrin) و ناروگین (Narrogin) داریم. این دو واحد، جوامع بومی را ترغیب به فعالیت‏های فرهنگی و هنری مستقل می‏نمایند تا به نشاط و تداوم فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی این جوامع کمک کنند.
مردم نونگار به عنوان بخشی از این طرح پژوهشی داستان زندگی خود را در یک مجموعه مستند رادیویی که در سه قسمت تحت عنوان صدای مردم نونگار تهیه شده، ارائه کرده‏اند. این مجموعه مستند از مصاحبه‏های تاریخ شفاهی که توسط مری آن جب (Mary Anne Jebb) و بیل بانبری (Bill Bunbury) به انجام رسیده، استخراج شده است. هدف از این طرح پژوهشی کمک به مردم نونگار برای ثبت و ضبط داستان زندگی خود و فراهم آوردن فرصت برای جوامع دیگر تا نسبت به این جامعه شناخت پیدا کنند. این روایت‏ها در باره نسلهای خانواده‏هایی است که زندگی با سفیدپوستان را از جمله آنهایی که جزئی از نسل‏های دزدیده شده (Stolen Generations) بودند، تجربه کرده‏اند. این شرکت‏کنندگان با گفتن روایت‏های خود فضایی جالب از خانواده و زندگی در این جامعه، عقاید مردم نونگار و ارتباط با محیط را بوجود آورده‏اند. پم جتا Pam Jetta یکی از شرکت‏کنندگان می‏گوید، "اجداد و نیاکان ما در حال از بین رفتن هستند... لازم است که ما به این صداها گوش دهیم، به سرزمین مادری خود در کوئرتارو Queretaro مکزیک برگردیم و درباره مردم خود بدانیم.
این ابتکار فرصتی را برای جامعه نونگار فراهم آورده تا داستان زندگی بزرگترهای‏شان را ضبط و حفظ کنند و همینطور ببینند واکنش جوانترهای این جامعه به این روایت‏ها چیست. همچنین به عنوان بخشی از این طرح پژوهشی، اعضای این جامعه دور هم جمع شدند و آلبوم‏های خانوادگی خود را باهم مرور کردند.
عنوان این سه برنامه رادیویی عبارت بودند از: پایان شروع، سوراخ‏هایی در قلع (Holes in the Tin)، و شما میتوانید صدای مورچه‏هایی را که نفس می‏کشند، بشنوید. این سه برنامه در سپتامبر 2010 در رادیو کشوری ای‏بی‏سی ABC در برنامه فرهنگ و هنر بومی پخش شد. این برنامه‏ها همچنین مبنای فعالیت‏های مدارس و همینطور اجرای عمومی در جشنواره کیلا Keela خواهد بود که در تاریخ 12 مارس 2011 به میزبانی انجمن پیشرفت بومی کلربرین برگزار می‏شود.
برای اطلاعات بیشتر شما میتوانید از طریق ایمیل به آدرس admin@canwa.au  تماس بگیرید و یا به  وب‏سایت www.canwa.com.au  مراجعه نمایید.

*خواهران هازل وین مار و ایرنه جتا در حال مصاحبه با بیل بن بری در کلبرین، اوایل ۲۰۱۰

موزه مردم‏سالاری استرالیا
دکتر بری یورک (Barry York) مورخ، درباره گردآوری رو به رشد تاریخ‏های شفاهی که تاریخ مجلس استرالیا را ثبت می‏کنند، توضیح می‏دهد. ثبت و ضبط مصاحبه‏های تاریخ شفاهی در مجلس سابق نمایندگان در کانبرا در سال 1995 آغاز شد. طی ده سال بعد از آن، با کارگران و کارکنانی که در این ساختمان در طول سال‏های 1927 تا 1988 کار می‏کردند، مصاحبه شد.
با این‏حال، در سال 2007 به دنبال بررسی برنامه تاریخ شفاهی، مجلس سابق نمایندگان تصمیم گرفت تا بر روی سه رده تمرکز کند: نمایندگان سابق، افرادی که شخصاً نخست وزیران استرالیا را می‏شناختند، و فعالان احزاب سیاسی که در مجلس استانی نماینده داشتند، ضمن اینکه به مصاحبه با کارگران و کارکنان سابق ادامه داده شد. وسیع شدن میدان کاری باعث شد تا مرکزی به نام مرکز نخست وزیران استرالیا ایجاد شود و یک گروه کاری برای توسعه مجدد مجلس سابق نمایندگان تحت نام موزه دمکراسی استرالیا شکل بگیرد. این موزه در مه 2009 راه‏اندازی شد. اولین مصاحبه این مجموعه به سال 1995 برمی‏گردد که با یک کارگر پیر که به ساخت مجلس انتقالی در سال 1927 کمک کرده بود، انجام شد. از آن به بعد مصاحبه‏هایی با افرادی چون کارکنان مجلس، روزنامه نگاران، کارگران ساختمانی، تندنویسان، پلیس، رانندگان، مدیران، کتابدارها، تایپیست‏ها، باغبان‏ها، خدمتکاران، مسئولان تدارک غذا، ماموران پرداخت و آرایشگرها انجام گردید. همچنین مصاحبه‏هایی با افرادی انجام شد که در مراسم افتتاحیه در سال 1927 حضور داشتند.
این موزه همچنین با کتابخانه ملی استرالیا برای همکاری در ثبت مصاحبه با نمایندگان سابق مجلس و فعالان احزاب سیاسی به توافق رسیده است. عنوان این توافق "طرح پژوهشی تاریخ شفاهی سیاسی و مجلسی مجلس سابق نمایندگان" است. تا سپتامبر 2010، مجموعاٌ با 27 عضو سابق مجلس در قالب این طرح پژوهشی مصاحبه شد. در حال حاضر، بیش از دویست مصاحبه در مجموعه تاریخ شفاهی این موزه وجود دارد. مصاحبه با اعضای سابق مجلس مفصل و غنی هستند و از سه ساعت تا پانزده ساعت طول کشیده‏اند. این مصاحبه‏ها داستان زندگی آنها را با تأکید بر مشاغل و تجربه‏های سیاسی‏شان در برمی‏گیرد. ما در مصاحبه درباره ساختمان روی امور روزمره و اوقات فراغت، شیوه‏هایی که در آنها از فضاهای فیزیکی استفاده می‏شد، فرآیندهای سیاسی و افرادی که در اینجا بودند، تمرکز کرده‏ایم.
آدرس وبسایت این موزه http://moadoph.gov.au.
 برای اطلاعات بیشتر در مورد این مجموعه تاریخ شفاهی میتوانید با آقای بری یورک به آدرس ایمیل  Barry.York@moadoph.gov.au  تماس بگیرید.

به نقل از: بخش اخبار بین المللی مجله تاریخ شفاهی انگلستان شماره بهار 2011
مترجم: محمدباقرخوشنویسان