 شماره 27 | 18 خرداد 1390 | |
|
تاريخ شفاهي در چند سال گذشته در ايران مورد توجه ويژه قرار گرفته است اين امر از يك‌سو مديون تلاش جمعي است كه ذيل انجمن تاريخ شفاهي مشغول به فعاليت هستند و از سوي ديگر آثار این حوزه مورد اقبال عمومي در جامعه قرار گرفته‌اند، به‌نحوي كه برخي كتابها در اين زمينه بارها چاپ شده اند. با اين حال به نظر مي رسد علي‌رغم اين توجه روبنايی از برخي اقدامات زيربنايي برای نهادينه شدن تاريخ شفاهي در جامعه غفلت شده است. بررسي فعاليت‌هاي انجام شده در تاريخ شفاهي نشان مي دهد كه درباره مسائلي مانند مصاحبه و اهميت آن، موضوع در تاريخ شفاهي و چاپ و انتشار تا كنون نشست‌هايي برگزار شده است، اما درباره آرشيو، نگهداري منابع و اطلاع رساني درباره كارهاي انجام شده درمراكز تا كنون فعاليت خاصي انجام نشده است. در ايران آرشيوداري و نگاه آرشيوي به منابع چندان شناخته شده نيست و در تهیه آرشیوهای منابع تاريخ شفاهي اشكالات عمده اي وجود دارد. مراكزي كه اقدام به آرشيو منابع مي‌کنند، با ضعف منابع علمي و عدم تجربه متخصصين روبه‌رو هستند. مواردی که ذكر شد، باعث شده‌اند تا كاستي‌هايي در كاركرد اين مراكز بوجود آید و بعضي از اهداف آنها محقق نشود. برخي از مهمترين پیامدهای عدم آماده سازي درست منابع و اطلاع رساني درباره آنها را می‌توان به ترتیب زیر ذکر کرد: با توجه به مسائل ذكر شده به نظر مي رسد لازم است اقدام جدي برای برطرف كردن مشكلات فوق به عمل آید. مي توان ازپيشنهادات زير به اين منظور استفاده کرد: به هر حال بعد از گذشت دو دهه ازفعاليت‌هاي مراكز تاريخ شفاهي ر ايران و و جود هزاران ساعت مصاحبه كه بسياري از آنها براي جامعه پژوهشگران شناخته شده نيست، وقت آن رسيده تا با تغيير رويكرد و نهادينه كردن نگاه علمي به تاريخ شفاهي، زمينه انجام كارهايي كه به برجسته سازي فعاليت‌هاي صورت گرفته و علمي‌تر كردن فعاليت‌هاي آينده كمك مي كند اقبال بيشتري نشان داده شود. با هزينه كردن برای تهیه آرشيوها و اطلاع رساني درباره منابع جمع آوري شده می‌توان به نحو بهتري از آنها استفاده کرد. ابوالفضل حسن‌آبادی
| |
|
http://www.ohwm.ir/show.php?id=572 تمام حقوق اين نشريه متعلق به سايت تاريخ شفاهي ايران [oral-history.ir] است. |
|
