مهم ترین دلیل آن که پدر آنتونیو ال. رودریگزAntonio L. Rodriguez  در اوایل دهه ی 50 میلادی به بوفالو در ایالت نیویورک آمد، بیشتر به خاطر خدمت به کارگران مهاجری بود که برای چیدن محصولات مزارع در مکان هایی چون بارکر Barker و کولینز شمالی North Collins آمده بودند.
کشیش کم سن وسال توانست آن جامعه را به خوبی بشناسد و مروج این ایده بود که کارگران باید مشاغل مناسب داشته و از آموزش خوب برای فرزندانشان بهره مند باشند.
کاسیمیرو د. رودریگز Casimiro D. Rodriguez Sr.، رئیس شورای میراث اسپانیایی بوفالوی نیویورک غربی (WNY)، که نسبت فامیلی هم با کشیش ندارد گفت: «به خاطر او بود که بسیاری از مهاجران اینجا ماندند و زمانی که صنعت رونق داشت مشاغلی در حیطه ی راه آهن  و فولاد یافتند. برخی نیز تجارت های شخصی خودشان را شروع کردند.»
پدر رودریگز – که حال بازنشسته شده – توانست در تور ویژه ای با عنوان "اکاندو رایسسEchando Raices: اسپانیایی ها زندگی و میراث خود در غرب نیویورک را می سازند» که در موزه ی تاریخ بوفالو به نمایش در آمده بود از ثمره ی جامعه ی اسپانیایی رو به رشدی که او نیز در تشکیل آن نقش داشت، بازدید کند.
این نمایشگاه که برای جشن ماه میراث اسپانیایی تا 15 اکتبر برقرار بود و تدارک آن 4 سال به طول انجامید و شامل قاب های بزرگ عکس، نامه ها و مقالات روزنامه هایی است که داستان اسپانیایی های غرب نیویورک را بازگو می کند.
پدر رودریگز به نوشتن بیشترین قسمت های این داستان ها کمک کرده است.
کشیش که شنبه 90 ساله می شود و برای اولین بار از نمایشگاه بازدید می کرد گفت: «این خیلی خوب است، زیرا حالا داستان این که مردم چگونه به این منطقه آمده اند را می دانیم.»
از سال 2012، شورای میراث اسپانیایی مشغول جمع آوری سرگذشت های مهاجرت اسپانیایی ها – مانند پدر رودریگز – بوده تا پروژه ی تاریخ محلی را که در سال 2012 در پایگاه الکترونیک خود www.hispanicheritagewny.org آغاز کرده بود، جمع آوری و تدوین نماید.
علاوه بر سرگذشت افراد، پایگاه الکترونیک- که از سوی کالیدا هیلت Kaleida Health ، دانشگاه بوفالو، کتابخانه ی عمومی اری کانتی بوفالو Buffalo Erie County و موزه ی تاریخ حمایت می شود- اخبار، رویدادها و اطلاعات مربوط به جامعه اسپانیایی ساکن در این منطقه را منتشر می کند.
این نمایشگاه سیار متشکل از این مجموعه بوده و تا ژانویه در موزه ی تاریخ برپا خواهد بود. سپس از آنجا، برای نمایش به کتابخانه مرکزی پایین شهر انتقال خواهد یافت، و سپس به جامعه در نهادهای بهداشتی و دولتی مانند تالار شهر و تالار اری کانتی نقل مکان خواهد کرد.
این نمایشگاه با استفاده از عکس ها و نوشته ها، سرگذشت اسپانیایی هایی را بازگو می کند که از پورتوریکو، مکزیک و سایر مناطق برای کار در کارخانه ها ، خدمت در ارتش ، شروع تجارت و تشکیل کلوب های اجتماعی و سازمانهای جامعه ی محلی به اینجا آمده اند.
کاسیمیرو رودریگز گفت: «پدر رودریگز اولین شخصی بود که برای این پروژه از وی مصاحبه به عمل آمد. او اطلاعاتی را از دهه ی 50، از جمله ویدئوهایی را ارائه نمود که در طول چندین دهه از گردهم آیی ها و اجتماعات تهیه کرده بود. وی افزود که شورای میراث بیش از 7000 فوت از فیلمش را دریافت کرده و برای پروژه ی تاریخ آنها را بازتولید و دیجیتالی خواهد کرد.»
اگر چه این نمایشگاه، مهاجرت اسپانیایی ها به غرب نیویورک را که از اواخر دهه ی 1800 آغاز شده، دنبال می کند، روند این مهاجرت با آنچه «موج اول» مهاجرت در دهه ی 50 نامیده می شود، اوج می گیرد.
این زمانی است که خیلی ها برای کار در مزارع، راه آهن و کارخانه هایی مانند فولاد بتلهم Bethlehem Steel به این منطقه آمدند.
تا اواسط دهه ی 50 میلادی، لاتیلما LaTilma ، روزنامه ی ماهانه ی چهار صفحه ای، اطلاعاتی برای اسپانیایی زبان های ساکن منطقه ی اسقف نشین کاتولیک بوفالو منتشر می کرد. پدر رودریگز لا تیلما این روزنامه را برای همه ی خانواده هایی می فرستاد که بر اساس راهنمای تلفن نام فامیل اسپانیایی داشتند.
کاسیمیرو رودریگز گفت: «اگر بخاطر کسانی مانند پدر رودریگز نبود که بخش لاینفک تاریخ اسپانیایی در اینجا هستند، پروژه تاریخ شفاهی هرگز در پایگاه الکترونیک به وجود نمی آمد. او مراسم روزهای یکشنبه در کلیسا را به زبان اسپانیایی برگزار کرده و مدافع کارگران مهاجر اسپانیایی بود.»
او همچنین در تامین منابع مالی مرکز ارتباطات آگوستین «پوچو» اولیونسیا Agustin “Pucho” Olivencia  فعالیت نمود که در سال 1969 در خیابان سوان Swan تأسیس گردید.
کاسیمیرو رودریگز گفت : «از نظر جامعه ی محلی، او فردی بسیار خاص و استثنایی است.»
جهت کسب اطلاعات بیشتر درابره ی پروژه تاریخ یا جهت ارسال کمکها، با شورای میراث اسپانیایی به شماره ی 1442 – 402 تماس حاصل نمایید.

دیدره ویلیامز
 Deidre Williams
مترجم: ناتالی حق وردیان 

منبع: بوفالو نیوز