تمام این مصاحبه‏ها بخشی از تاریخ شفاهی تغییرات بزرگ ساحلی دریای لوئیزیانا بود تا به دانش آموزان دبیرستانی این آگاهی را بدهند که فرسایش ساحلی فرهنگ و آینده شان را تهدید می‏کند.
"دارسی ویلکینز" (Darcy Wilkins)، همکار تحقیق و مدیر طرح تاریخ شفاهی می‏گوید: "ما می‏خواهیم کاری کنیم تا بچه‏ها بدانند به چه سرعتی در حال از دست دادن زمین‏هایمان هستیم."

لوئیزیانا تقریباً 1900 متر مربع از مساحت زمین‏هایش را از دهه 1930 به خاطر یکی شدن خاکریزها در امتداد رودخانه می سی سی پی از دست داد. در واقع خاکریزهای یکی شده، رسوب تامین کننده‏ی آب زمین‏های باتلاقی، لاروبی کانال، نسشت طبیعی و بالا رفتن سطح آب دریا را احاطه کرده و دور آن را گرفته است.
تخمین زده شده که اگر این ایالت کاری برای آهسته‏تر شدن و یا حتی متوقف شدن روند از دست دادن زمین‏ها انجام ندهد، 1750 متر مربع دیگر از این زمین‏ها در دهه‏های آتی از دست خواهد رفت.
ویلکینز می‏گوید: "حس می‏کنم تعداد زیادی از مردم، حتی کسانی که در لوئیزیانا زندگی می‏کنند متوجه اتفاقی که در حال رخ دادن است نیستند."

برای کمک به دانش آموزان برای داشتن درک بهتر از چگونگی از دست رفتن زمین‏ها - یعنی آنچه که برای مردم مقدر شده و آنچه که می‏تواند در آینده برایشان مقدر شود - به کسانی که به این موضوع علاقمند بودند در روند ثبت تاریخ شفاهی آموزش‏هایی داده شد.
معلمان دبیرستان کامرون جنوبی، مدرسه سنت ماری غربی، دبیرستان تیبدوو‏ و دبیرستان صلیب مقدس (Holly Cross) در نیواورلئان از روش‏های مصاحبه‏ی مرکز تی. هری ویلیامز واقع در دانشگاه دولتی لوئیزیانا استفاده کردند تا به دانش آموزان برای این طرح آموزش دهند.

هر مدرسه 4یا 5 سری تجهیزات ضبط صدا خرید و از دانش آموزان خواسته شد تا با افراد جامعه درباره تجربه شان در مورد از دست دادن زمین‏ها، بازسازی ساحلی، افزایش سطح دریا و تاثیری که روی زندگی‏شان داشته صحبت کنند.

او می‏گوید: "من از این که همه دانش آموزان به این کار علاقمند بودن، غافلگیر شدم. لوئیزیانا مکان خاصی است و مردم با هیجان از چگونگی خاص بودن آن می‏گفتند."
19 مصاحبه‏ی تکمیل شده اکنون در مرکز تی. هری ویلیامز گذاشته شده است. این مصاحبه‏ها از افرادی همچون صیاد میگو، کاپیتان‏های قایق رودخانه، محققان ساحلی، نخستین شهردار سیاهپوست زن در تیبدوو‏، راهبه، ماهیگیر و شکارچی گرفته شده است.

گفته‏های برخی از این اشخاص شرایطی را برایمان فراهم می‏کند تا بتوانیم نگاهی گذرا به چگونگی زندگی در دهه‏های 1950 و 1960 در منطقه لوئیزیانای جنوبی داشته باشیم.
یکی از این افراد ماری ترزا رودریگ است که در سال 1928 در چاکبای متولد شد و زمانی که 15 سال داشت وارد مدرسه مونت کارامل شد تا راهبه شود.

در خلاصه‏ی مصاحبه‏ها میبینیم، رودریگ به یاد می‏آورد زمانی که او کودک بود در چاکبای مردم با کشاورزی امرار معاش می‏کردند.

پدرش کشاورزی بود که در زمستان‏ها صیادی می‏کرد. در زمان آنها برق، تلفن، آب جاری نبود اما همه در منطقه، دستشویی بیرون از ساختمان داشتند.

با وجود این که مصاحبه‏ها تکمیل و فهرست نویسی شده‏اند، ویلکینز همچنان روی این قضیه کار می‏کند که چطور طرح تاریخ شفاهی به کلاس‏های درس وارد شود و فیلم مستندی از آن تهیه شود که در ماه نوامبر در دانشگاه دولتی لوییزیانا به نمایش درآمد.

امی ولد
AMY WOLD
ترجمه: فرحناز پازوکی

منبع: واشینگتون تایمز