این مکان در سال 1825 تاسیس شد و هم اکنون کانون تلاش‏هایی برای مرمت و بازسازی کلیسای چوبی کوچک و گورستانی است که بیش از صد پیکر در آن آرام گرفته‏اند‏. "ملوین گریفین" (Melvin Griffin) به زمین خاکی در میان ردیف‏هایی از سنگ قبرهای تمیز رفت و قبر مادرش، امیلی ویولا ویکتوریا‏هارتلی گریفین Emily Viola Victoria Hartley Griffin، را که در سال 2012 در سن 102 سالگی درگذشته بود به من نشان داد.
سنگ قبر مرمر و درخشنده او در میان ده‏ها سنگ قبر قدیمی با نوشته‏هایی که به سختی قابل خواندن بودند، برجسته و مشخص بود.
در این قبرستان بعضی قبرها فقط با سنگ‏هایی ساده قابل شناسایی‏اند‏ و بقیه اصلاً قابل شناسایی نیستند.
نسل‏های متعددی از چندین خانواده در اینجا هستند. این خانواده‏ها عبارتند از: ایسان Eason،‏ هارتلی Hartley، هیل‏Hill، مک کلنی‏McClenny، و داون پورت‏Davenport، از جمله جورج ویلیام داون پورت کوچک George William Davenport که در ژانویه سال 1927 متولد شد و درژوئن سال 1928 از دنیا رفت.
سنگ قبر او، همچون دیگر کودکانی که آنجا دفن شده‏اند‏، با بره‏ای تزیین شده است.
بنای یادبودی که در گوشه‏ای از این قبرستان قرار دارد، آرامگاه اخروی "ازکیل گاردنر" (Ezekiel Gardner) است که در دوره جنگ داخلی در گارد پیاده نظام شهرداری ‏جورجیا (Gorgia Infantry Provost Guard) خدمت کرد و درسال 1889 درگذشت.
پرچم‏های ایالات موتلفه آمریکا ‏زینت بخش قبر او و تعدادی دیگر از قبرها از جمله قبر "کورنیلیوس‏اند‏رو نیلی تورنتون Cornelius Andrew “Neely” Thornton" است که طبق اظهارات "جنیس متیس Janice Mathis"، او کهنه سرباز و پسر "سر هرود تورنتون Herod Thornton Sr." بوده و در اوایل سده 1800 به آرام شدن و سامان گرفتن منطقه فایت کمک کرد ه است. "جنیس متیس" داوطلب کلیسا بود که خانواده بزرگش در اینجا معرفی شده‏اند‏. پدربزرگش، " گاس کلمن Gus Coleman (1880-1971)، مغازه خوار و بار فروشی کوچکی درست بالای جاده راه‏اند‏ازی کرد.
پیکر "متیو یاتس Mathew Yates" نیز در این گورستان دفن شده است. او کسی بود که در اواسط دهه 1880 گونه‏ای از سیب را که در کناره نهر فایت می‏رویید، پیدا کرد و کاشت. آن زمان در این منطقه باغ‏هایی پر از سیب‏های "یاتس" وجود داشت.
به سمت مرکز این قبرستان، سه دخمه به شکل تلی از سنگ‏های روی هم انباشته شده دیده می‏شود که چیزی رویشان حک نشده اما گفته می‏شود که در این دخمه‏ها بقایای اجساد سربازان جنگ انقلاب [آمریکا] مدفون شده است.
داستان ناگفته این دخمه‏ها بخشی از تاریخ شفاهی غنی و پرباریست که از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است.
مادربزرگ "گریف"، "لولا‏هارتلیLula Hartley " نیز، که در اینجا دفن شده است، به او درباره آمریکایی‏های بومی و بردگان نخستین که از قرار معلوم در قبرستان کلیسا مدفون شده‏اند‏، چیزهایی را گفته بود.
قبر این افراد، تا آوریل گذشته، یعنی زمانی که شرکت "سیستم‏های شکافنده زمین Ground Penetrating Radar Systems company " تجهیزاتی را به این محل آورد، شناسایی نشده بود. پس از آن با کمک این تجهیزات تعداد زیادی از این گورهای بی نشان در منتهی الیه قبرستان پیدا شدند.
 اکنون پرچم‏های تبلیغاتی قرمز رنگ، موقعیت هر کدام از تابوت‏های گمنام را مشخص می‏کنند. سال‏ها قبل شخصی گل‏های داوودی زیادی را در این منطقه کاشت و هر بهار این گل‏ها در سکوت نظاره گر کسانی هستند که زیر این خاک خفته‏اند‏.

" گریف" می‏گوید: او برای کمک به حفظ نظافت گورستان سال‏ها خودش به تنهایی به قبرستان رفته و برگ‏ها را جارو می‏کرد. در همانجا بود که او "دین بریست Dean Breest" را ملاقات کرد. "دین" پیش از پیوستن به فعالیت‏های مربوط به حفظ و نگهداری این قبرستان که با حمایت شرکت‏ها و سازمان‏های این نواحی صورت می‏گرفت، عکس‏هایی از آن‏اند‏اخته بود.
اگر چه ممکن است این گورستان پناهگاهی برای مردگان باشد اما از سویی نیز الهام بخشی است برای زندگان.

جیل هوارد چرچ
Jill Howard Church
ترجمه: فرحناز پازوکی

منبع: آتلانتا جورنال-کانستیتوشن