سرگذشت بزرگراه 35-I دولوث قدمتی 50 ساله دارد.

مورخ تاریخ شفاهی، جینا تمپل رودز Gina Temple–Rhodes، آن قدرها هم زمانی که مسئولیت ثبت و ضبط تاریخ بزرگراه به او سپرده شد ذوق زده نشد. تمپل رودز گفت: «زمانی که این موضوع مطرح شد، دوستانم به من گفتند که این موضوع از آن چنان اهمیتی هم برخوردار نیست، اما وقتی که به این موضوع فکر‏ می‏کنید، ساخت بزرگراه درون ایالتی 35-I واقعاً قسمت‏های بیشتر دولوث را که امروزه آن را‏ می‏شناسیم تغییر داد. وقتی که کلنگ اولین مرحله ساخت این بزرگراه در قسمت غربی دولوث به زمین زده شد، موجبات ناراحتی کشاورزان بارنوم Barnum برای مبادله محصولاتشان با کسبه انتهای خیابان مسابا Mesaba شد.
این احساسات منفی از گسترش منطقی و برنامه‏ریزی شده این طرح عمرانی تا دهه 1980 ممانعت به عمل آورد. اما همین عدم گسترش، فرصت فوق العاده‏ای برای جلوگیری از اعتراضات و مخالفت‏های پیرامون این طرح و زیباسازی آن به ویژه در پارک کانال فراهم نمود.
جان بری John Bray، مدیر بازنشسته اداره حمل و نقل مینسوتا گفت که پارک کانال یک محله ولگردنشین و از بدترین نقاط شهر محسوب‏ می‏شد.»
کنت ورلی که زمانی یکی از مخالفین این بزرگراه بود، استخدام شد تا وظیفه محوطه و نماسازی این طرح را به عهده بگیرد و او از بین ایده‏های زیادی که در ذهن خود داشت نماد باغ گل سرخ را بر بالای تونل درون ایالتی  35-I کار گذاشت.
بری در ادامه گفت که کنت ورلی Kent Worley  آن را طراحی کرد و این از طرح اولیه‏اش هم بزرگتر و به مراتب بسیار زیباتر از اولش شده است.
تمام طرح‏های ورلی به اتمام نرسیدند.
مکان کلینیک قدیمی مافلر Muffler در خیابان سوپریر Superior قرار شد که به دروازه پارک لیکپلیس  Lakeplace Park و لیکواک Lakewalk اختصاص یابد.
تمپل رودز گفت: «او واقعاً بر این باور است که آن قسمت‏ می‏تواند ساخته شود و هنوز هم‏ می‏تواند به اتصال مرکز شهر به لیکپلیس و لیکواک کمک کند.
جینا تمپل رودز برای طرح تاریخ شفاهی بزرگراه درون ایالتی  35-I با 10 نفر مصاحبه کرده است. نسخه‏هایی از این مصاحبه‏ها را‏ می‏توان در اداره ارتباطات شهر دولوث پیدا کرد.

کپی از آن را نیز‏ می‏توان در کتابخانه عمومی دولوث مشاهده کرد.

ترجمه: علی محمد آزاده

منبع: نورثلند نیوز سنتر