 شماره 176 | 2 مهر 1393 | |
|
مفهوم «ادبیات جهان» را نخستین بار گوته ضمن گفتگو با دوستش یوهان پیتر اکرمن در 31ام ژانویه 1827 به کار برد، اما بحث درباره آن به طور خاص از اواسط قرن بیستم شکل گرفت. با آن که کسی نمی تواند برای ادبیات محدودهای تعیین کند، اما با آثار افرادی چون دیوید دامروش، پاسکال کازانوا و فرانکو مورتی این رشته به حوزه مطالعاتی بدل شد.
با ورود به قرن بیست و یکم فهم ما از «ادبیات جهان» گسترش یافته است و فراتر از مجموعه آثار کلاسیک اروپایی رفته است و به پای به عرصه مجموعه گوناگونی از فرهنگهای ادبی و بازتابهای آنها و تأثیراتی است که از قدرتهای سیاسی، اقتصادی و مذهبی فراگیرنده جهان پذیرفتهاند. از این رو روابط قدرتهای جهان، فراقومیتگرایی، ترجمه و نسبیت اهمیت بسیار یافتهاند.
ادبیات جهان با جدیت مورد مطالعه است و آشکارکننده پرسشها و پاسخهای جدید برای درک دیگر رشتهها است و ابعاد تازهای را آشکار میکند.
مرکز پژوهشی دانشگاهی شرق مدیترانه در استانبول در همایش 14ام خود به دنبال پاسخهای تازه با طرح پرسشهای تازه درباره جهان ادبیات است و میخواهد این پرسش را طرح کند که آیا ممکن است یک نظام ادبی در جهان ایجاد کرد که در آن روابط قدرت همواره در تغییر باشد؟
تمام مقالات ارائه شده درگردهمایی پیش از گردهمایی در کتاب شرح مباحث که دارای شابک (ISBN)خواهد بود، منتشر می شود. - مباحثی در مورد تاریخ و ادبیات - نقد ادبی و نظریه انتقادی - نظریه و عمل - مطالعات بین رشتهای در مورد ادبیات - تاریخ نشر، کتب و کتابخانهها 2- ادبیات جهان
«ادبیات جهان» 3- مبحث قالبها
نوآوری در ادبیات
قالبهای جدید در سراسر تاریخ داستان ادبیات تفاوت در داستان
زبان داستان، دستور زبان و زبان معمول بی قاعدگی در ادبیات
جدایی از سبکها و قالبهای سنتی به عنوان روش خودآگاه بیان ترجمه: اصغر ابوترابی
| |
|
http://www.ohwm.ir/show.php?id=2379 تمام حقوق اين نشريه متعلق به سايت تاريخ شفاهي ايران [oral-history.ir] است. |
|
