شماره 171    |    29 مرداد 1393



طرح تاریخ شفاهی برای حفظ سرگذشت ماهیگیری مین

در گذشته این چنین بود؛

ایالت مینMaine، هارپسول، HARPSWELL- زمانی که ماهیگیر بندر کلاید Port Clyde گری لیبی Gary Libby ماهیگیری را در سال 1978 آغاز کرد یک روز خوب در دریا و ماهیگیری، به معنای راهی شدن به سمت خانه با 6000 پوند ماهی بر روی عرشه بود. امروزه ماهیگیری 21 ساعته حاصلی جز 1000 پوند تا 1500 پوند بیشتر ندارد و او هرساله روزهای کمتری به ماهیگیری می‏پردازد.


 

رندی کاشمنRandy Cushmanکه او نیز از اهالی بندر کلاید است از بزرگترین ماهیگیری اش با 11000 پوند ماهی روغن یاد می‏کند زمانی که کاشمن جوان و بندر کلاید شلوغ بود.


کاشمن می‏گوید: «ما بزرگترین ماهیگیری که شما بتوانید فکرش رو هم بکنید داشتیم. واقعاً بزرگ. خیلی زیاد. ما به طور متوالی 48 ساعت ماهیگیری کردیم. فقط 3 عدد هات داگ برای خوردن داشتیم... که واقعاً با دو نفر سخت و دشوار است. کار می‏کنی و کمرت از کار کردن راست نمی‏شود.»


بندر کلاید همانند دیگر شهرهای واقع در بالا و پایین ساحل مین، در شمال شرق آمریکا، در طی چند دهه گذشته تغییر کرده است. مشخصاً با قوانین فدرال و شیلات و ماهیگیری تقلیل یافته، بر طبق گفته بن مارتینزBen Martensمدیر اجرایی انجمن ماهیگیران ‏ساحل مین ناوگان ماهیگیری مین از 300 قایق در اوایل دهده 1990 به حدود 50 قایق در 2013 کاهش یافته است. این انجمن، مؤسسه‏ای غیر انتفاعی ماهیگیران است که در جهت بازگشت و اعاده شیلات و ماهیگیری و حفظ و نگهداری انجمن‏های ماهیگیری مین فعالیت می‏نماید.


اما سرگذشت افرادی مانند لیبی و کاشمن نیز همانند خود صنعت شیلات ارزشمند هستند. انجمن ماهیگیران ساحل مین از طریق طرح و ابتکار تاریخ شفاهی برخی از سرگذشت‏های ماهیگیران را حفظ نموده است. این طرح که شامل ارائه چند رسانه‏ای است در هارپسول هریتیج لند تراست Harpswell Heritage Land Trust راه‏اندازی شده است.


این روایات که بخشی از آنها توسط انجمن علوم انسانی مین، موسسه ایلند Island و کمیسیون نگهداری شیلات نیچر Nature تأمین مالی می‏شود به صورت 13 ویدئوی کوتاه ویرایش شده است و مارتینز اظهار می‏نماید که ممکن است این پروژه در آینده گسترش پیدا کند.


مارتینز می‏گوید: «به اشتراک گذاشتن سرگذشت قدیمی ماهیگیران مین و افرادی که آنها را حمایت می‏کنند روشی است برای آموزش مردم در خصوص نیاز به حفاظت شیلات و جوامعی همچون بندر کلاید که برای این صنعت کوشش می‏کنند.»


لیبی در یک ویدئو سه دقیقه‏ای که بخشی از برنامه بود اظهار داشت: «بیشتر جوانان به دنبال کسب و کار خود می‏روند و همه به دنبال کسب درآمد بیشتری هستند هرچقدر که بتوانند، و به فکر همسایگان خود نیستند. ما کمی از جامعه همسایگی خود را از دست داده‏ایم البته نه همه آن را، زیرا وقتی هفته گذشته ‏موتور من از کار افتاد رندی داشت ماهیگیری می‏کرد. اولین روز ماهیگیری‏اش بود ولی کارش را متوقف کرد، آمد و قایق من را با یدک کشید؛ در گذشته این چنین بود.»


گری کاشمن از اهالی بندر کلاید گفت: «همه چیز در اقیانوس در حال تغییر است و این تغییر خیلی سریع اتقاق می‏افتد. و من در مورد پسرم نگرانم خواه او انتخاب کند که ماهیگیر شود یا این شغل را انتخاب نکند، در مورد تغییرات نگرانم و اگر بشر این تغییرات را ایجاد می‏نماید، ما باید فکری در مورد توقف این تغییرات بیندیشیم.»


انجمن ماهیگیران ساحل مین و هارسپل هریتیج لند تراست گشایش طرح تاریخ شفاهی را در دفتر تراست در جاده هارپسول نک Harpswell Neck در هارپسول جشن گرفت. این رویداد آزاد شامل مطالب صوتی، تصویری و عکس و همچنین اظهارات و توضیحات ماهیگیران مین خواهد بود. این نمایشگاه در تراست از 10 صبح الی 2 بعد از ظهر از 18 تا 22 ژوئیه 2014 برپا بود.

بت بروگن
Beth Brogan
ترجمه: عطیه اسعد

منبع: روزنامه بنگور دیلی نیوز


http://www.ohwm.ir/show.php?id=2333
تمام حقوق اين نشريه متعلق به سايت تاريخ شفاهي ايران [oral-history.ir] است.