اخیراً در دانشگاه ایالتی کالیفرنیا در شهر فرسنو و در منطقه‏ای که بنای یادبود کهنه‏سربازان کلاویس در آنجا واقع شده، مراسمی برای بزرگداشت کهنه‏سربازان اهل سلما و کینگزبرگ برگزار شد.

شریل استوارت Cheryl Stewart از اهالی شهر سلما که طی دوره جنگ سرد در نیروی هوایی و نیز جون موران از اهالی شهر کینگزبرگ کهنه‏سرباز عضو تکاوران دریایی که در جنگ جهانی دوم خدمت کرده‏اند، دو تن از شصت کهنه‏سرباز دره مرکزی بودند که در مراسم «ششم می» از ایشان قدردانی شد.

این مراسم برای گرامی‏داشت طرح تاریخ شفاهی کهنه‏سربازان جنگ کالیفرنیای مرکزی شهر فرسنو برگزار شد. این طرح درحدود 5 سال قبل توسط «گری رایس» Gary Rice استاد روزنامه‏نگاری و ارتباطات جمعی شکل گرفت و هدف آن جمع‏آوری گزارش‏ها و روایت‏های شخصی مربوط به زندگی نظامی کهنه‏سربازان دره مرکزی است.

دانشجویان، کهنه‏سربازان و اعضای خانواده‏هایشان در این مراسم برای معرفی طرح‏های تاریخ شفاهی حاضر شدند و قرار است این طرح‏ها در کتابخانه هنری مادن Henry Madden واقع در شهر فرسنو برای همیشه نگهداری شود. گری رایس مدیر طرح می‏گوید: «ما در ابتدا طرح را با کمک هزینه دانشگاه آغاز کردیم. برای شروع تعدادی نوار فیلم خریدیم و زمانی که شروع به انجام کار کردیم نمی‏دانستیم آیا این کار با اقبال خوبی مواجه خواهد شد یا نه؟. اما نخستین طرح با استقبال باورنکردنی از سوی جمعیت کهنه‏سربازان، خانواده‏ها و دانشجویان مواجه شد.

بهار امسال نخستین ترم این طرح بود. هر ترم دانشجویان شهر فرسنو از رشته‏ها و حوزه‏های دانشگاهی مختلف با کهنه‏سربازان دره مرکزی در خصوص زندگی‏شان و زمانی که در ارتش بودند مصاحبه می‏کنند.

دانشجویان مصاحبه‏ها را طبق استاندارد‏های تاریخ شفاهی ملی آمریکا ضبط کردند و فایل‏های صوتی و برنامه‏های ضبط شده را به «رایس» دادند و او نیز آنها را به کتابخانه شهر فرسنو تحویل داد.

«دیوید تایکوسان» David Tychosan معاون مدیر خدمات کتابخانه‏ای در شهر فرسنو اظهار داشت که محققان، نویسندگان، متخصصان و عموم مردم می‏توانند در هر زمان برای مطلع شدن از اسناد شخصی زندگی کهنه‏سربازان به این آرشیو دسترسی داشته باشند.

«تایکوسان« می‏گوید: «ما اغلب از تاریخ به عنوان یک حادثه بزرگ یاد می‏کنیم در حالی که تاریخ متشکل از تعداد زیادی از مردم است که در حال انجام کار و امور خود هستند و سهمی در شکل‏گیری این حادثه بزرگ دارند. کهنه‏سربازان بخشی از این حادثه بزرگ هستند که سرگذشتشان را برای دانشجویان ما نقل می‏کنند و این سرگذشت‏ها در نهایت بخشی از آرشیو ما می‏شوند.

محققان آینده که به جنگ جهانی دوم، جنگ کره، ویتنام، عراق و افغانستان نگاهی می‏اندازند می‏توانند این نقل قول‏ها و سرگذشت‏ها را خوانده و متوجه شوند چطور آنها بخشی از این رویداد بزرگ بوده‏اند. او می‏افزاید: هیچ چیز برای ثبت تاریخ بهتر از روایت‏های شخصی این چنینی نیست.

بهار امسال گری رایس برای انجام این طرح با اندریا جانسون Andrea Johnson استاد مطالعات زنان و تاریخ شهر فرسنو همکاری کرد.

رایس در مراسم بزرگداشت کهنه‏سربازان گفت: «این ترم، ترم خاص و ویژه‏ای است و ما تصمیم داریم با نهایت تلاش آنچه را که قبلاً انجام نداده‏ایم، یعنی تأکید بر نقش کهنه‏سربازان زن، انجام دهیم.

«البته ما قبلا گهگاهی بر نقش زنان تأکید داشتیم اما تلاش خاصی در این زمینه انجام نداده بودیم و اکنون خوشحالم که بگویم دانشجویان ما با جمع کثیری یعنی حدود 40 زن مصاحبه کرده‏اند.

«به اعتقاد ما این مراسم یکی از بزرگترین اجتماعات در دره مرکزی است که کهنه‏سربازان زن تمامی جنگ‏ها در آن حاضر بودند.»

تمام کهنه‏سربازانی که با آنها مصاحبه شد از زادگاهشان در سلما، کینگزبرگ ،‏هانفورد، ریدلی، فرسنو و چند منطقه دیگر دعوت شدند تا در مراسم «6 می» حضور یافته و چند کلامی را در مورد این طرح و زندگی‏شان درنیروهای مسلح صحبت کنند.

کرلی براون Carley Brown دانشجوی رشته مطالعات زنان و مردمشناسی با شرلی استورات کهنه‏سرباز اهل سلما که در دوره جنگ سرد در ارتش خدمت کرده، مصاحبه کرده است. براون می‏گوید: «شرلی به ارتش ملحق شد تا برای فرزندانش زندگی بهتری بسازد». او می‏گوید یکی از روایت‏هایی که در ذهن من مانده مربوط می‏شود به دوران پرستاری شرلی که در آن زمان از کودکی 4-5 ساله که از کمر به پایین فلج بوده مراقبت می‏کرده است. زمانی که شرلی سرکار بود از این کودک نگهداری می‏کرد و در واقع این کودک کار و مسئولیت او بود. هر زمان که شرلی نزد او می‏رفت او را در حالی می‏دید که لبخندی بر لب دارد و او را «مامان» صدا می‏زند، این چیزی بود که شرلی را بسیار خوشحال می‏کرد.

والدین کودک قبل از این که فرزندشان از بیمارستان مرخص شود برای قدردانی از زحمات «شرلی» هدیه‏ای را به رسم تشکر به او دادند.

«براون» می‏گوید که در طول انجام طرح از این که توانسته چیزی از استوارت و زندگی‏اش یاد بگیرد لذت برده است. در این مراسم همچنین از جون موران کهنه‏سرباز اهل کینگزبرگ که‏هانا پور دانشجوی رشته جامعه شناسی با او مصاحبه کرده بود قدردانی شد.

هانا می‏گوید: «من در ابتدا از طریق دانشجویانی که قبلاً طرح تاریخ شفاهی مربوط به کهنه‏سربازان جنگ کالیفرنیای مرکزی را انجام داده بودند، با این طرح آشنا شدم. آنها به من گفتند این طرح کار زیادی می‏برد اما بسیار ارزشمند است و من بسیار خوشحالم که این کار را انجام دادم چرا که موفق به دیدار این بانوی بی‏نظیر شده و سرگذشت او را شنیدم.

«او کسی است که طی جنگ جهانی دوم به عنوان تکاور دریایی در ارتش امریکا خدمت کرده است و من واقعاً خرسندم که از او در مورد زمانی که تکاور نیروی دریایی بوده و دوستان و خاطراتی که در آنجا داشته اطلاعاتی را کسب کردم.» هانا می‏افزاید: «من واقعاً شجاعت و بی‏باکی خانم موران را تحسین می‏کنم چرا که او در سن نوجوانی با این که در «سن دیه گو» زندگی می‏کرده به کالیفرنیای شمالی رفته تا به تکاوران دریایی ملحق شود. این کار او واقعاً تحسین‏برانگیز است.

«مصاحبه با خانم موران به من اطلاعات زیادی در مورد دوران جنگ و رکود بزرگ (رکود گسترده اقتصادی جهان، یک دهه پیش از شروع جنگ جهانی دوم) داد و بسیار خوشحالم که فهمیدم زندگی در آن موقع چقدر متفاوت بوده است.

«من واقعاً او را به خاطر مهربانی و شهامتش و تمام آنچه که برای کشورمان انجام داده تحسین می‏کنم و بسیار مشتاقم که زندگی پرباری چون او داشته باشم. موران می‏گوید اگرچه او در ابتدا نسبت به مشارکت در طرح تاریخ شفاهی کهنه‏سربازان جنگ کالیفرنیای مرکزی دودل بود اما از این که هانا با او مصاحبه کرده خوشحال است.» او می‏افزاید: «در حالی که ‏هانا از انجام این کار واقعاً مسرور بود من به این فکر می‏کردم که آیا واقعاً تمایلی به انجام این کار دارم یا نه؟ ملاقات با‏هانا مایه خوشحالی من است و به نظرم این برنامه، برنامه بزرگی است. این همه شور و حرارت برای کهنه‏سربازان مهم و با ارزش است و من واقعاً احساس افتخار می‏کنم.»

این طرح‏های تاریخ شفاهی در بخش مجموعه‏های خاص کتابخانه هنری مادن قابل دسترس همگان است.

 
عذرا هاشم
 ehashem@selmaenterprise.com

ترجمه: فرحناز پازوکیl

منبع: hanfordsentinel