به تاریخ شفاهی دایزی تِرنِر Daisy Turner به‌عنوان بخشی از طرح پیگیری میراث آمریکایی‌آفریقایی‌های ورمونت اهمیت داده‌اند. گزارش‌های وی در مرکز زندگی بومی ورمونت Vermont Folklife Center واقع در دانشکدة میدلبری Middlebury College در دسترس است./ عکس اهدایی از مرکز زندگی بومی ورمونت.

رید با کاترین بروکس Catherine Brooks، مدیر گردشگری سازمان میراث فرهنگی در بخش گردشگری، همکاری کرد تا راه‌هایی برای افزایش اثر اقتصادیِ بازدیدکنندگان آفریقایی‌آمریکایی تعیین کند. بروکس با پژوهشگران و نویسندگان و طراحان کار کرد تا وب‌سایت و نقشه‌ای تهیه کند.
رید گفت: «این طرح فرصتی است تا روایت ورمونت را برای بقیه افراد کشور تغییر دهیم. ورمونت را به‌عنوان ایالتی سفیدپوست می‌شناسند. این مسئله به لحاظ جغرافیایی درست است، اما از نظر عدالت اجتماعی، بر افراد بسیاری خط بطلان می‌کشد.»

موزة رُکبی
یکی از مکان‌های نزدیک به بِرلینگتِن، موزة رُکبی Rokeby در فریسبورگ است. این موزه دو قرن از خانوادة رابینسون Robinson را دنبال می‌کند ـ کشاورزان، طبیعت‌دانان، هنرمندان، نویسندگان و طرفداران الغای برده‌داری.
مدیر موزة رُکبی، خانم جین ویلیامسِن Jane Williamson گفت: «این مکان مستندترین ایستگاه «راه‌آهن زیرزمینی» در ورمونت و شاید در کشور است. «راه‌آهن» شبکه‌ای از راه‌ها و خانه‌های امن بود که در قرن نوزدهم بردگان برای فرار از آن‌ها استفاده می‌کردند تا با خیال راحت به ایالت‌های ضدبرده‌داری برسند.

تصویر طرفداران الغای برده‌داری، رِیْچِل گیلپین Rachel Gilpin و رولَند توماس رابینسون Rowland Thomas Robinson ، در موزة رُکبی واقع در فریسبورگ. این موزه یکی از مکان‌های دیدنی در طرح پیگیری میراث آمریکایی‌آفریقایی‌های ورمونت است. / عکس اهدایی از موزة رُکبی.

در سال ۱۸۲۳، الکساندر تویی‌لایت  Alexander Twilight اولین آمریکایی‌آفریقایی‌تباری بود که مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه یا دانشکده‌ای آمریکائی از دانشکدة میدلبری دریافت کرد. او بعدها در مجلس ایالتی خدمت کرد. همچون کاخ موزة اُلداِستونOld Stone House Museum که تویی‌لایت در آن‌جا خوابگاه ساخت، دانشکدة میدلبری مکانی دیدنی در طرح جدید پیگیری میراث آمریکایی‌آفریقایی‌های ورمونت است. / عکس اهدایی از بایگانی کاخ موزة اُلداِستون.

ویلیامسِن گفت، حکایت‌هایی بیش از مسیری برای سفر وجود دارند. در رُکبی، خانوادة رابینسون ساکن شدند و بردگان پیشین را استخدام کردند.

ویلیامسِن گفت، آگاهی عموم از راه‌آهن این است که بسیار بزرگ‌تر و سازمان‌یافته‌تر از مقیاس واقعی آن بود. «پسر رابینسون، رولند ای. رابینسون، در ماهنامة آتلانتیکAtlantic داستانی دربارة پناه‌گرفتن برده‌ای فراری در ورمونت منتشر کرد. مردم برداشت‌های خود از راه‌آهن را بر اساس این داستان قرار دادند.»
در نوزدهم می، موزة رُکبی در مرکز بازدیدی که به‌تازگی ساخته‌اند، نمایشگاهی تازه با نام آزاد و امن: راه‌آهن زیرزمینی، برگزار خواهد کرد.

ویلیامسِن گفت: «این نمایشگاه روایتی معتبر از راه‌آهن زیرزمینی را از دیدگاه فراریان و نیز از جنبة انسانی فراهم خواهد کرد.» او گفت، نامه‌های موجود در مجموعة رُکبی دربارة برده‌داری و لغو آن است و به کارکنان اجازه دادند تا حقایق را از میان قصه‌ها جدا سازند.

موزة رُکبی که در حال برگزرای جشنِ سالانة بِلَک هیستوری مانث (ماه تاریخ سیاهان) است، در ۲۴فوریه میزبان برنامه‌ای شامل گزیده‌ای نیم‌ساعته از مجموعة تلویزیونی الغای برده‌داری خواهد بود. ویلیامسِن طی میزگردی با معلمان تاریخ محلی ـ ویلیام هارت از دانشکدة میدلبری و کِوین تورنتون و اَمانی وایت‌فیلد از دانشگاه ورمونت ـ طرفداران الغای برده‌داری ورمونت و ارتباط آن با افراد برجسته در این مجموعه را شرح خواهند داد.

نشانه‌های تاریخی در هینزبِرگ
به یادبود مهاجران سیاه‌پوست اولیة هینزبِرگHinesburg، در فضایی بازِ واقع در تقاطع جادة شمال و جادة لینکلن‌هیل Lincoln Hill در هینزبِرگ، نشان تاریخی بزرگی قرار دادند.
بخش حفاظت تاریخی ورمونت روی تابلوی این مکان نوشته است: «در این تپه، از سال ۱۷۹۵ تا ۱۸۶۵ جامعة کشاورزیِ آفریقایی‌آمریکایی‌تباری توسعه یافت.»
مهاجران این زمین را پاک ساختند، به کلیسای باپتیست محلی پیوستند، در جنگ‌های داخلی جنگیدند و از حق رأی خود استفاده کردند. فرزندان آن‌ها مالک زمین‌ها شدند و تا اواخر قرن بیستم در اقتصاد محلی مشارکت کردند.
اگر به‌خاطر اِلیز گایِت Elise Guyette و به سبب پژوهش‌های او برای دریافت مدرک کارشناسی‌ارشد در رشتة تاریخ و نیز کتابش، کشف سیاهپوستان ورمونت: کشاورزان آمریکایی‌آفریقایی هینزبرگ، ۱۷۹۰ تا۱۸۹۰؛ (Discovering Black Vermont: African American Farmers in Hinesburgh, 1790-1890) منتشرشده در سال ۲۰۱۰ نبود، احتمالاً سرگذشت کشاورزان سیاهپوست پنهان می‌ماند.
گایِت در زیر زمین شهر هینزبرگ پیشینه‌ای را جست‌وجو کرد و به معاملات زمین و کسب‌وکار، مدرسه، شورای شهر و سوابق کلیسا دست یافت. در گزارش برای بایگانیِ ماه ورمونت در سال ۲۰۱۰، گایِت نوشت: «از نظر من، این زیرزمین که حاوی پیشینة ابتدایی هینزبرگ است، همچون حفره‌های زیرزمینی معروفِ انباشته از طلا و الماس و یاقوتِ نتراشیده، در انتظار کشف‌شدن است.» او نوشت این پیشینه شامل سنگ‌های قیمتی باورنکردنی دربارة زندگی کشاورزان در لینکلن‌هیل است.
در ۲۹سپتامبر۲۰۱۰، حدود شصت‌نفر از ساکنان محلی و فرزندان اعضای جامعة کشاورزیِ ابتدایی گرد هم آمدند تا اهدای این نشان تاریخی را جشن بگیرند.

مرکز زندگی بومی ورمونت
مرکز زندگی بومی ورمونت Vermont Folklife Center در دانشکدة میدلبری، حفظ کلام را هستة اصلی کار خود قرار داده است. یکی از بایگانی‌های خوب و معروف تاریخ شفاهی این مرکز مربوط به دایزی تِرنِر و داستان‌هایش است.
تِرنِر، یکی از سیزده فرزند والدینی است که از بردگان پیشین بودند. او پیشینة شفاهیِ تاریخ خانوادة خود را ثبت کرده و به سه نسل عقب‌تر، به آفریقا بازگشته است.
دستیار مدیر و بایگان مرکز، اَندی کُلُوُس Andy Kolovos گفت: «سهم فعلی ما در طرح پیگیری میراث، کیوسک رسانه‌ای دوسویه است. مردم می‌توانند بنشینند و نوشته‌ها و عکس‌های دایزی تِرنِر را با استفاده از نمایشگرهای لمسی ببینند.»
کیوسک چهار فیلم را به نمایش خواهد گذاشت که به‌صورت آنلاین نیز پخش خواهد شد. این مرکز همچنین دارای حدود صدساعت مصاحبه با تِرنِر است که بنیانگذار مرکز، جین بِک Jane Beck آن را ضبط کرده و با کمک‌ مالی ادارة موقوفات ملی برای علوم انسانی National Endowment for the Humanities، آن را به‌صورت دیجیتالی حفظ کرده است.
کُلُوُس گفت: «یکی از مسائل شگفت‌انگیز دربارة دایزی، حافظة اوست. او قصه‌گویی سرزنده و استثنایی است.» تِرنِر در سال ۱۹۸۸، در سن ۱۰۴سالگی درگذشت.

موزة تاریخ گِرَفتِن
دایزی تِرنِر که در گِرَفتِنGrafton متولد و پرورش یافته است، با موزة تاریخ گِرَفتِن نیز ارتباطی دارد. این ارتباط مربوط به اسنادی است که زندگی الکساندر و سالی تِرنِر، والدین دایزی را شرح می‌دهند. الکساندر، بردة پیشین، توانست ۱۵۰هکتار زمین کشاورزی بخرد و خانه‌ای برای خانوادة بزرگش بسازد.
موزه از پنج‌شنبه تا دوشنبه، روز قربانیان جنگ(1)، و در روز کُلمب(2)، و در فصل پاییز هر روز باز است.

دانشکدة میدلبری Middlebury College
به سبب پیشینة پیشگام‌بودن در اهدای مدرک به دانش‌آموزان آفریقایی‌آمریکایی، این دانشکده جزو فهرست سفر تفریحی طرحِ میراث است. در سال ۱۸۰۴، مدرک کارشناسی‌ارشد را به کشیش لِموئل هِیْز Lemuel Hayes اهدا کردند، اولین‌بار بود که چنین مدرکی را به فردی آمریکایی‌آفریقایی می‌دادند. در سال ۱۸۲۳، الکساندر تویی‌لایت Alexander Twilight اولین آمریکایی‌آفریقایی‌تباری بود که مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه یا دانشکده‌ای آمریکائی دریافت ‌کرد. او بعدها در مجلس ایالتی خدمت کرد و در سال ۱۹۸۶، به افتخار وی، دانشکده یکی از ساختمان‌هایش را به نام الکساندر تویی‌لایت تغییر نام داد.

موزة براندون و مرکز بازدید
موزة براندون به بررسی جنبش فعال ضدبرده‌داری که در شهر و در ورمونت وجود داشته و نیز تأثیر جنگ داخلی بر مردم شهر می‌پردازد.
برای طرح پیگیری میراث، موزه نمایشی ده‌دقیقه‌ای از فیلم «براندون و مسئلة برده‌داری» را اضافه کرده است.
موزه و مرکز بازدید در زادگاه دولتمرد قرن نوزدهم، استفان اِی. داگلاس Stephen A. Douglas واقع شده است و از اواسط ماه می تا اواسط اکتبر باز است.

هیلدن، در منچستر
هیلدن Hildene، زادگاه اصلی خانوادة رابرت تاد لینکُلن Robert Todd Lincoln، گویای ماجرای تأثیر اقدامات گوناگون آبراهام لینکُلن و پسرش، رابرت بر زندگی نسل‌هایی از آمریکایی‌آفریقایی تبارهاست.
نمایشگاهی با عنوان «بسیاری از صداها»، نقش شرکت پولمن Pullman (که رابرت لینکُلن رئیس آن شد) و مسافران قطار پولمن و باربرهای سیاهپوستی را برجسته می‌سازد که واگن‌های قطار را تعمیر می‌کردند.
نیز، هیلدن Hildene مکانی مناسب برای بازدید از ۱۶۶هکتار املاک، عمارت‌، باغ، فعالیت‌های کشاورزی و ماشین پولمن۱۹۰۳ است.

کاخ موزة اُلداِستون، در بِراوْنینگتن
این موزه شامل شش ساختمان در ۲۲هکتار است و در سال۱۸۳۶ با تلاش‌های الکساندر تویی‌لایت ساختمان چهارطبقة سنگی عظیمی به‌عنوان خوابگاه دانش‌آموزان دبستان شهرستان اورلئان Orleans County Grammar School در مرکز آن ساخته شد که خود مدیر آن‌ بود، در حالی‌که بسیاری از آمریکایی‌آفریقایی تبارها هنوز برده بودند.
مدیر مجموعه‌های موزه، لیز نلسون Liz Nelson این ساختمان را «شاهکار معماری» می‌داند. این بنا، اولین ساختمان عمومی گرانیتی در کشور بود.
نلسون گفت نسخه‌هایی از موعظه‌های تویی‌لایت که در کلیسای جامع بِراوْنینگتن ارائه شده‌اند و نیز سرگذشت‌هایی از زندگی شخصی وی در آن‌جا نگهداری می‌شوند. ساختمان‌های دیگر منزل تویی‌لایت، دو خانة دیگر و انباری سنتی است که تاریخ و جامعه‌شناسی شهرستان اورلئان را به تصویر می‌کشند.
از ۱۵ می تا ۱۵ اکتبر، چهارشنبه تا یکشنبة هر هفته، موزه برای بازدید باز است.
جان دامویل John Dumville، مدیر عملیات‌های عمدة اماکن تاریخی در ادارة حفاظت تاریخی ورمونت گفت عموم مردم می‌توانند قانون۱۷۷۷ورمونت را ببینند که برای اولین‌بار در کشور بردگی را ممنوع اعلام ‌‌کرد.

مکان تاریخی مزرعه جاستین موریل Justin Morrill
نمایشگاه‌های مزرعه موریل در اِسترافوردStrafford ، اسناد تاریخی را در محل سکونت نشان می‌دهد که آن را به‌عنوان نشان تاریخی ملی برگزیده‌اند. دامویل Dumville گفت این نمایشگاه‌ها قوانین اهدای زمین برای ساخت دانشکده را نشان‌ می‌دهند که راه را برای تحصیلات عالی سیاهپوستان و بومیان آمریکا باز گذاشت.
دیگر مکان‌های طرح پیگیری میراث، گورستان ریوراِستریت River Street در ووداستاک Woodstock ؛ نشان تاریخی جُرج واشنگتن هندرسون George Washington Henderson Historic Marker در بِلویدِر Belvidere ؛ نشان تاریخی هِنری مارتین فریمنMartin Henry Freeman Historic Marke در راتلند Rutland ؛ نشان تاریخی کشیش جُرج اس. براون Rev. George S. Brown Historic Marker در وُلکات Wolcott و یادبود جنگ کاوِنترای Coventry War Memorial در کاوِنترای.
نقشه و فهرست مکان‌های طرح پیگیری میراث آمریکایی‌آفریقایی‌تبارهای ورمونت را می‌توانید در سایت http://bit.ly/WZXPLz بیابید.

پانوشت ها:
(1) هر ساله، آخرین دوشنبه از ماه می، روز یادبود قربانیان جنگ است.
(2) دوازدهم اکتبر، روزی که کریستف کلمب برای اولین‌بار به قارة امریکا رسید.

ترجمه: زهرا حسینیان

منبع: burlingtonfreepress