تا جايي كه دركتاب‏ها خوانده‏ام و يادم مي‏آيد، حدود 50 سال پيش دانشمندان علوم اطلاع‏رساني نظرشان بر اين بود كه اطلاعات و دانش بشري هر 200 سال يكبار دو برابر مي‏شود. اين نوع نظريه فقط و صرفاً در دو برابر شدن ازدياد دانش بشري نبوده بلكه آقاي گوستاولوبون ـ فیلسوف، مورخ، جامعه‏شناس وپزشک فرانسوی ـ در كتاب تمدن اسلام و عرب مي گويد: براي تغيير يك ناهنجار به هنجار ويا بالعكس به 200 سال وقت نياز هست. در اين مقال قصدم اين نيست كه از تغييرات اجتماعي سخن بگويم. قصدم اين است كه بپرسم آيا الان هم مي‏شود به حرف‏هاي 50 سال پيش دانشمندان در خصوص ازدياد دانش بشري در هر200 سال يكبار توجه و اعتماد كرد؟

در سال 2009 نظريه ديگري آمد كه همه را شوكه كرد: اينترنت داراي 50 ميليارد صفحه اطلاعات است كه امكان بازيابي تمام اطلاعات آن براي هيچ يك از ابناء بشر وجود ندارد. دوباره و در اواخر سال 2011 اعلام شد كه ابررايانه‏هاي خازن اطلاعات بشري، ديگر جوابگوي اطلاعات روزافزون بشر نيست و به فكر ساخت و الحاق ابررايانه‏هاي جديدي افتادند كه تا مدتي جوابگوي اين نياز باشد.

اگر زماني دانش بشري روي تخته سنگ‏هاي غار و يا ديوارهاي گچي آن حك و يا نقاشي مي‏شد و اگر روزي پوست حيوانات و بعد از آن پاپيروس‏ها وظيفه ذخيره‏سازي اطلاعات را داشتند و بعد از آن كتاب‏ها و ساير منابع چاپي اين مهم را به عهده داشته و صدها سال است كه در اين عرصه جولان داده و مي‏دهند، امروزه منابع ذخيره‏سازي بشر از مواد چاپي عبور كرده و به انواع و اقسام امكانات الكترونيكي و ديداري و شنيداري رسیده است.

اگرچه منابع ديداري وشنيداري با همه امتيازاتي كه دارند داري نقايصي  هم هستند، اما امروزه در انباشت اطلاعات و با توجه به عمر كم‏شان گام را از منابع چاپي فراتر نهاده‏اند.

در ميان اين منابع، كتاب و مجلات الكترونيكي جزء اصلي‏ترين منابع به حساب آمده و جايگاه ویژه‏اي به خود اختصاص داده‏اند. جدا از اين كه منابع الكترونيكي، مثل كتاب و مجلات فوايد خاص خودشان را دارند، به دليل انتقال آسان از هر نقطه كره زمين به نقطه ديگر، ضمن دسترسي آسان، در تبادل و انتقال اطلاعات نیز به سرعت عمل مي‏كنند.

در كشور ما چنين منابعي جاي خودش را باز كرده و طرفداران خاص خودش را هم پيدا كرده است. يكي از اين مجلات مجله تاریخ شفاهي ايران است. شايد روزي كه مجله كمان به همت و زحمت آقاي سرهنگي و بهبودي چاپ مي شد و مدت‏هاست،  به دلايلي تعطيل شده است، اين گمانه وجود داشت كه ديگر هيچ مجله اي در عرصه تاريخ انقلاب و دفاع مقدس تولد نخواهد يافت. اما ديديم كه دوستاني چون آقاي سرهنگي، كريمي و ... با احساس مسئوليتي كه در قبال دو رخداد عظيم قرن بیستم يعني انقلاب اسلامي و دفاع مقدس داشتند، دست روي دست نگذاشته و مشتاقانه اين عرصه را از جويبار حوادث و رخدادهاي بي بديل آن بي بهره نگذاشتند و اقدام به انتشار مجله الكترونيكي تاريخ شفاهي ايران نمودند.

آنچه كه مهم است اين است كه؛ مجله تاريخ شفاهي ايران به سن صدشمارگي خودش رسيده است. اين مجله اگر چه تا حرفه‏اي شدن فاصله طولاني دارد، اما تا اينجايش گام‏هاي روبه جلو و مثبتي را برداشته است.

به نظر مي‏رسد اين مجله به دليل الكترونيكي بودنش نقيصه‏هاي منابع ديداري و شنيداري را داراست كه اين نقايص به هيچ عنوان قابل رفع نيستند. لذا براي گريز از اين نقيصه دست اندركاران آن مي‏توانند مجله را براي رساناتر شدن، هر چند وقت يكبار به منابع چاپي تبديل كرده تا علاوه بر استفاده تمامي اقشار جامعه، بتواند در كتابخانه‏هاي اين كشور چون ستاره بدرخشد و جاي خودش را باز كند!