فلسفه وجود سایت، مثبت است
در کل، فلسفه وجودی این سایت و سپس هفته نامه، به نظر همه تاریخ شفاهی کارها مثبت و یک گام به جلو بود. با این که جامعه ما با مسائل فرهنگی، مشکل کنار می‏آید، می‏توان گفت، جای نشریه الکترونیکی با این محتوا را خالی داشتیم. ضمن اینکه امروزه به دلیل مشغله زیاد، هر فردی پشتکار این را ندارد که هر روز سایتی را چک کند، مگر در شرایط خاص.

نیاز به جلسات دوره‏ای
به نظر می‏رسد، نیاز است که مدیران این مجموعه هر مدت یکبار علاوه بر شکل ارسال، برنامه حاشیه‏ای هم داشته باشند و هر 30 تا 50 شماره، شیوه کار، نقاط قوت و... به نحوی آسیب شناسی شود. این روش می‏تواند گفت‌وگو یا جلسات دوره‏ای باشد. هر حوزه‏ای باید آسیب شناسی شود. حتی کسانی هم که برفراز هستند، رسم است هر از گاهی، نگاهی به گذشته داشته باشند. کارگروه‏های موفق هم همیشه، به طور منظم، عملکرد خود را به صورت ماهانه، هفتگی و.. رصد می‏کنند. به اعتقاد من از این نظر یک مقدار دیر به نظر سنجی پرداخته‏اید. شاید نقد درونی انجام داده باشید اما به لحاظ بیرونی دیر اقدام صورت گرفته و باید جدی تر این روند ادامه پیدا کند؛ البته باز هم لازم به ذکر است، فلسفه وجودی شما بودنش از نبودنش بهتر است.
متاسفانه استقبال از این دو سایت، در نقطه آغازشان بیشتر بود؛ اما به نظر می‏رسد از یک مقطعی، روند استقبال و توجه به آنها، کمتر شده است. روش دوباره تازه کردن آن برپایی نشست، گفت‌وگو، مطالعه مرتب پیشنهادها و نظر‏ها است.

با استادان سنتی، به روش خودشان ارتباط برقرار کنید
کار الکترونیکی با توجه به پیشرفت جامعه، مهم است اما باید این مساله را نیز در نظر بگیریم که برای عده‏ای هنوز موضوع پژوهش در فضای وب، جانیفتاده است؛ یا اینکه برخی از بهترین استادان همچنان سنتی هستند؛ پست الکترونیک و ... ندارند. بهتر است تلاش کنید با افراد، ارتباط برقرار کنید. بهترین استادهای ما ایمیل ندارند. متاسفانه حتی برخی استادان جوان‏تر هم ایمیل ندارند و به کاغذی بودن پژوهش‏ها و کتب خو کرده‏اند. ما در کتابخانه مجلس به اتفاق همکاران 4 نشریه: اسناد بهارستان، مطبوعات بهارستان، پیام بهارستان و نامه بهارستان را چاپ می‏کنیم. به سرعت هم در سایت به صورت پی دی اف قرار می‏دهیم. اما باز عده زیادی دنبال نشریه کاغذی هستند. هر دو باید باشند، اما کاغذ ماندگارتراست.

خبرنامه، گاهنامه یا سالنامه!
شما مطالب تولیدی خوبی دارید که می‏تواند مرجعی برای علاقه مندان قرار بگیرد. پیشنهاد می‏کنم، مطالب را به صورت خبرنامه، گاهنامه یا سالنامه منتشر کنید. مطالب دسته اول شما به چند بخش تقسیم می‏شود؛ سرمقاله‏ها، خبرها، مقالات، مصاحبه‏های تولیدی، گزارش و ترجمه.
می توان با تشخیص و مشورت مسولان، آنها را مکتوب کرد؛ چون جای دیگری کار نمی‏شوند و ممکن است به فراموشی سپرده شوند. مشکل ما این است که اسناد الکترونیک هنوز آن چنان که شایسته است، جایی در آرشیوها و ذهن مردم ندارند.
ارتباط دو طرفه با آرشیو ملی مهم است که متاسفانه همکاری صورت نمی‏گیرد. به این دلیل، روزانه هزاران سند بین‏المللی در حال از بین رفتن است. غربی‏ها این مسائل را پیش بینی کردند اما ما این کار را انجام نداده ایم و این یک آفت است. چرا که ممکن است، ویروس یا حمله‏ای تمام اطلاعات را از بین ببرد گاهی حتی داشتن فایل‏های پشتیبان هم کمکی نمی‏کند. پس بهتر است برخی از بهترین‏ها را مکتوب کنیم تا در کنار مطالب دیجیتالی، برای همیشه باقی بمانند. باید فعلاً هر دو را در کنار هم داشته باشیم اما به تدریج مخاطبان را عادت بدهیم تا از امکانات الکترونیک استفاده کنند؛ در مقابل هم باید بپذیریم که این کار، زمان می‏برد و هنوز جا نیفتاده و سند جوانی است که برای تنومند کردن نهالش، نیاز است فرهنگ‏سازی کنیم.

تقویت اخبار بین‏المللی
گاهی ناچار شدم فقط روی هفته‏نامه مرورداشته باشم. گاهی هم با دقت بررسی کرده‏ام. اما به طور میانگین اخبار داخلی خوب است. نشست‏ها و همایش‏ها، کتاب‏ها، اخبار و ... را تا جایی که می‏شود، پوشش می‏دهید. اگر ترجمه و اخبار تاریخ شفاهی دنیا بیشتر تقویت شود، به پیشرفت و یکسان‏سازی نظرات و چارچوب تاریخ شفاهی کمک می‏شود.
اگر تحرکاتی که در دنیا مطرح می‏شود، بیشتر شود، از  بُعد آموزشی و بُعد الگوبرداری ما هم پیشرفت می‏کند. ما اساساً با تاریخ شفاهی مشکل داشتیم  و کم کم سنت تاریخ شفاهی جا افتاده است. پیش از این به مکتوبات اهمیت نمی‏دادیم، خاطرات خود را ثبت نمی‏کردیم، اغلب طبقات به طورشفاهی دانش خود را انتقال می‏دادند؛ اما وقتی بحث علمی می‏کنیم تناقض و مقاومت وجود دارد اگر تحولات دنیا را بررسی کنیم، الگوبرداری می‏شود. حتی تاریخ‏نگاری ما هم از غرب آمده است.
بنابراین به نوسازی و نوزایی که در سطح بین‏المللی صورت می‏گیرد، توجه کنیم تا از آخرین دستاوردهای علمی دیگران استفاده کنیم.

گفت وگو و تنظیم از: ملیحه کمال الدین