کلیسای حضرت مریم در منطقه ریزرو به منبع الهام تاریخ شفاهی بدل می‏شود

کلیسای حضرت مریم در منطقه ریزرو (Reserve) لوئیزیانا به عنوان تازه‏ترین مقصد گردشگری طرح بازیابی میراث آمریکایی‏های آفریقایی تبار این ایالت تعیین شد. این کلیسا که در جاده ریدمپشن (Redemption) شماره 123 واقع شده، روز 20 آوریل رسماً طی مراسمی با بریدن نوار به روی گردشگران گشوده شد.
 طرح بازیابی میراث آمریکایی‏های آفریقایی‏تبار که اداره گردشگری لوئیزیانا آن را آغاز کرده و توسعه داده است، بازدیدکنندگان را به موزه‏ها، مکان‏های تاریخی، موسسات و جاذبه‏های فرهنگی در سراسر لوئیزیانا می‏برد.
سایت اداره گردشگری برنامه‏ریزی برای بازدید از محل وقوع حوادث برجسته تاریخ فرهنگ آمریکایی آفریقایی‏تبار را آسان می‏کند. طرح گردشگری با نام «داستانی که شبیه هیچ داستانی نیست» در حال حاضر 33 محل و جاذبه تاریخی، از جمله مزارع بزرگ لائورا (Laura) در واچری (Vacherie) و همیشه سبز (Evergreen) در والیس(Wallace)، را به گردشگران نشان می‏دهد.
 کمی گیزمن (Cami Geisman) معاون مدیر دفتر ارتباطات معاون فرماندار، جی داردن (Jay Dardenne)، در این ارتباط گفت: «امسال 8 محل دیگر از جمله کلیسای حضرت مریم در ریزرو و مزرعه بزرگ سانفرانسیسکو در گری ویل (Garyville) به این اماکن اضافه می‏شود. سایت موسسه در ماه ژوئیه به روز رسانی و مکان‏های جدید در آن گنجانده خواهد شد.»
گیزمن افزود: «طرح بازیابی میراث آمریکایی‏های آفریقایی روشی بی نظیر برای سفر در سراسر ایالت است. بازدید از این مکان‏ها می‏تواند بسیار آموزنده باشد. به علاوه هر سال مکان‏های جدیدی به این طرح اضافه شده و طرح گسترش می‏یابد.»
ساختمان فعلی کلیسا، ساختمان اولیه کلیسای کاتولیک حضرت مریم است که در سال 1992 هنگام جایگزینی ساختمان جدیدی به جای آن به دو مایلی محل قبلی در جای فعلی منتقل شد و اکنون به عنوان کلیسای مرکزی ریورلندز (Riverlands) استفاده می‏شود.
ریتا پریلوکس(Rita Perrilloux) که شوهرش استیون (Steven) کشیش این کلیسا است، در این مورد گفت: «کلیسای حضرت مریم در سال 1937 ساخته شده است. بنابراین قدمت چندانی ندارد. این کلیسا به خاطر عظمت معماری اش جزو فهرست بازدید‏ها قرار نگرفته بلکه اهمیت اجتماعی، قومی و مذهبی آن دلیل این کار بوده است. این کلیسا از پدیده یا دورانی خاص در لوئیزیانای جنوبی، یعنی ماجرای جداسازی کلیساها توسط جیم کرو (Jim Crow)، حکایت دارد.»
خانواده پریلوکس توانستند در سال 2005 این کلیسا را در فهرست مکان‏های تاریخی ملی ثبت کنند. آنها نه تنها به حفظ ساختمان و مفهوم تاریخی‏اش فکر می‏کردند، بلکه به دنبال طرح وقایع کلیسا و مردم منطقه ریزرو برای دیگران هم بودند.
 پریلوکس اکنون خود از اتفاقاتی که منجر به انجام این وظایف شد شگفت زده است.
او گفت: «من از خود پرسیدم خدایا چرا ما؟ ما که مورخ نیستیم. اما او این وظیفه را به ما محول کرده بود.»
آنها اخیرا در نمایشگاه انجمن ارتقا گردشگری لوئیزیانا شرکت کردند و پریلوکس گفت: «به اهمیت مشارکت خود در این کار پی برده است.»
 او با اشاره به این که آنها دو نفر از تعداد کم شمارغیرسفید پوستان شریک در این امر هستند، افزود: «رنگین پوستان در این کار مشارکت ندارند، به عبارت دیگر کسانی که تاریخ لوئیزیانا را حفظ می‏کنند، سفید پوستند. به همین دلیل خداوند ما را به انجام این کار مامور کرد. مشارکت رنگین‏پوستان در بیان تاریخ جنوب ضروری است.»
این وظیفه شامل ضبط تاریخ شفاهی نیز می‏شود. پریلوکس اضافه کرد: «این کلیسا می‏خواهد به یکی از منابع تاریخ شفاهی ساکنین محلی بدل شود. گزارش‏های حاصل از این کار در دسترس عموم قرار خواهد گرفت.»
او گفت: «می‏خواهیم مردم قادر باشند کودکانشان را برای فراگیری مطالبی در مورد پدر بزرگ‏هایشان به اینجا بفرستند.»
وی اظهار داشت که بسیاری از دانش آموزان این منطقه تاریخ خود را نمی‏دانند و هر سال در ماه گرامیداشت تاریخ سیاه‏پوستان در مورد همان افراد مشهور ملی انشا می‏نویسند. چطور ممکن است کودکان این منطقه چیزی در مورد مارشال لارنس (Marshall Lawrence) و ادوارد هال (Edward Hall) ندانند؟
پریلوکس در ادامه گفت: «لارنس و هال دو تن از افرادی هستند که در بازدید از کلیسا به آنها پرداخته می‏شود. مارشال در سن 11 سالگی شاگرد آهنگر شد، چون پدرش نمی خواست او در مزرعه کار کند. او اولین آهنگر، مکانیک خودرو و موسیقیدان منطقه ریزرو بود. او معلم دبیرستان قدیمی فیفث وارد (Fifth Ward) در ریزرو نیز بود.
هال به آشنایی سیاه‏پوستان بیسواد با مراحل کسب شرایط ثبت نام برای رای دادن کمک کرد. او در دهه 1940 دادخواستی را علیه ثبت کننده رای‏دهندگان در سنت جان (St. John) واقع در باپتیست پاریش(Baptist Parish) مطرح کرد که منجر به اعطای حق رای به سیاه‏پوستان لوئیزیانا شد.»
پریلوکس افزود: «پس از آنکه رای سیاهان در شمارش آرا در نظر گرفته شد او و تعدادی از افراد محلی شروع به مذاکره برای تاسیس یک دبیرستان برای دانش آموزان سیاه‏پوست در پاریش کردند.»
پریلوکس گفت: «معتقدم جمع آوری تاریخ و ترغیب مردم به آگاهی از آن به زندگی آنها غنا می‏بخشد و اگر آن را برای دانش آموزان حفظ نکنیم به فراموشی سپرده می‏شود.»
 تور کلیسا همچنین شامل بازدید از طرح‏های توسعه مزرعه بزرگ نیواورلئانز (New Orleans) می‏شود که کمیسیون گردشگری ریور پاریشز (River Parishes) متولی آن است.
پریلوکس در ادامه گفت که بسیاری از تور‏های گردشگری یک شیوه زندگی با محوریت مزارع بزرگ را به نمایش می‏گذارند، در حالی که کلیسای حضرت مریم این موضوع را تعدیل کرده است. ما داستان این مردم را در هنگام ترک مزارع بزرگ بیان می‏کنیم. ما از جایی شروع می‏کنیم که دیگر تورها کار خود را تمام کرده‏اند.