هفته نامه تاريخ شفاهي
 



 
          شماره 209    |    3 تير 1394

   


 



دانشگاه ایالتی یوتا با تاریخ شفاهی به زندگی پناهندگان می‏پردازد

صفحه نخست شماره 209

کوين اوپسال Kevin Opsahl
ترجمه : فرحناز پازوکی

 
آی وین Aye Win با کمک پسرش چیت مو Chite Moe که حرف‏ها‏ی او را ترجمه می‏کند، به پرسش‏ها‏ی دانشجویان دانشگاه ایالتی یوتا، مگان هیل Meagan Gill (سمت راست)، و بنتلی هنکسBethany Hanks  پاسخ می‏دهد. این مصاحبه بخشی از طرح «صداها: پناهندگان کش‏ولی» در لوگان Logan است.

 

 

 

 

دانشگاه ایالتی یوتا با همکاری کتابخانه کنگره سرگذشت پناهندگان کش‏ولی (درةکش) Cache Valley را برای عموم مردم بازگو می‏کند.
این طرح میدانی که «صداها: پناهندگان در کش‏ولی» نام دارد با جست‌وجوی گفته‏هایی از جمعیت‏ها‏ی «کارن Karen»، «برمه‏ای»، «اریتره‏ای» و جمعیت‏ها‏ی پناهنده مشابه در کش‏ولی‏ روایت‏ها‏ و تجربه‏ها‏ی زندگی را جمع‏آوری می‏کند.
حامی اصلی طرح «صداها» می‏گوید: «این طرح که از 29 می 2015 اجرا می‏شود، بخشی از برنامه آموزشی کوتاه مدت برای فارغ التحصیلان و دانشجویان محلی دورة کارشناسی در تمامی مؤسسات آموزشی است که در برگیرندة آموزش‏ها‏یی از گروه آموزشی «مرکز زندگی اقوام آمریکا American Folklife Center »، وابسته به کتابخانه کنگره است.


رندی ویلیامز  Randy Williamsمسئول آرشیوهای فولکلور فایف Fife Folklore Archives و متخصص تاریخ شفاهی جمعیت پناهندگان کش‏ولی می گوید: «این‏ها‏ افرادی هستند که در جامعة ما زندگی می‏کنند.» این امکان که کسی باشد به روایت شما اهمیت دهد بسیار مهم و مؤثر است. ما در اخبار جریان‏ها‏یی را در مورد پناهندگان می‏شنویم اما این افراد که حرف‏ها‏یشان را براى طرح «صداها» گفته‏اند می‏توانند سرگذشتشان را جزء به جزء برای شما بگویند. اگرچه ممکن است این کار به آرامی صورت گیرد اما این امکان را برای مردم فراهم می‏کند تا اطلاعات بیشتری در مورد پناهندگان کش‏ولی‏ کسب کرده و با آنها گفتگوهایی داشته باشند.
تا اینجای کار، هفت نفر از فارغ‏التحصيلان و دو نفر از دانشجویان سال سوم و چهارم دورة کارشناسي در این برنامه آموزشی کوتاه مدت ثبت نام کرده‏اند. در میان این دانشجویان شخصی بود که از دانشگاه مين Maine آمده بود تا در این طرح شرکت کند.


انتظار می‏رود در قالب طرح «صداها»، مستند تعداد زیادی از این سرگذشت‏ها‏ ساخته شوند. تا کنون 10 مصاحبه انجام گرفته است.
چیت مو يکی از پناهندگان کارن در ایالت یوتا که در دانشگاه ایالتی یوتا کامپيوتر می‏خواند در طول مصاحبه‏ها‏ی این طرح میدانی به عنوان مترجم انجام وظیفه می‏کند.


او که همراه با خانواده اش هفت سال قبل به عنوان پناهنده به کش‏ولی‏ نقل مکان کرده است می‏گوید: «مشارکت در این طرح برای من جنبة شخصی دارد.»
ویلیامز می‏گوید: «چیت مو عضو کلیدی گروه طرح میدانی صداهاست و این طرح بدون حضور او انجام نمی‏گرفت. به تعبیری او عضو اصلی تیم است که با جمعیت‏ها‏ی پناهنده در ارتباط است و در این طرح نقش یک متخصص اجتماعی را دارد.»


زمانی که چیت مو در حال کمک به ساخت مستند جمعیت کارن است دو متخصص به دیگر دانشجویان در برنامة آموزشی کوتاه مدت کمک می‏کنند .هار بی بار Har Be Bar با گروهی که در حال تهیه مستند از جمعیت مسلمانان برمه هستند همکاری می‏کند و برهانه دبسای Berhane Debesai نیز با گروهی که مستند جامعة اریتره‏ای را تهیه می‏کند کار می‏کند.


نلدا اولت دیزلین Nelda Ault Dyslin مدیر «ارتباط مهاجرین و پناهندگان کش‏ولی‏» با فراهم آوردن منابع برای دانشجویان و تعیین خانواده‏ها‏یی که امکان مصاحبه با آنها وجود دارد در این طرح مشارکت می‏کند. او معتقد است طرح میدانی «صداها» مردم جامعه را از حضور جمعیت پناهنده در این روستا مطلع می‏کند. او با بیان این که احتمالاً حدود 300 پناهنده در این روستا زندگی می‏کنند گفت: «این جوامع بزرگ نبوده و آرام و ساکتند.»


«از آنجایی که افراد جامعه چیزهایی در مورد تجربیات این مهاجران می‏دانند احتمال زیادی وجود دارد برای گفتگو با آنها به سراغشان بروند. هرچه افراد بیشتری در مورد آنها بدانند، آنها احساس تعلق بیشتری به این جامعه می‏کنند.»


او در ادامه می‏افزاید : «این طرح میدانی به خانواده‏ها‏یی که با آنها مصاحبه شده اجازه می‏دهد با امکاناتی همچون فرصت‏ها‏ی تحصیلی برای کودکانشان که دانشگاه ایالتی یوتا برایشان فراهم کرده آشنا شوند. من فکر می‏کنم تعداد زیادی از پناهندگان نمی‏دانند که دانشکده فرصتی است برای فرزندانشان و هر چه بیشتر آنها با افراد دانشگاهی تعامل داشته باشند، این امکان بیشتر برایشان فراهم خواهد بود.»


ویلیامز می‏گوید: «دانشگاه ایالتی یوتا قبلاً چنین برنامه آموزشی کوتاه مدتی نداشته و با انجام این کار می‏خواسته با همکاری کتابخانه کنگره از متخصصانی که بهترین برنامة آموزشی و قوی‏ترین گروه آموزشی ممکن را دارند، به بهترین نحو استفاده کند.» او می‏افزاید: «مشارکت کتابخانه کنگره این اجازه را به ما می‏دهد تا این طرح را به یکی از مهمترین و بزرگترین برنامه‏ها‏ی آموزشی کوتاه مدت در ایالات متحده تبدیل کنیم. این طرح فقط کار نظري نیست بلکه دوره‏ای عملی است.»


 

منبع: هرالد جورنال نيوز


 
  
نام

پست الكترونيك
نظر شما
کد امنیتی

 

 

       تمام حقوق اين نشريه متعلق به سايت تاريخ شفاهي ايران [oral-history.ir] است.