وقتي در مورد كشوري خاص فكر ميكنيم، تصاويري از تاریخ ظاهر میشوند كه از منابع مختلف پيش روي ما نهاده شدهاند. با اين حال پرسش اين است كه اين تاريخ را دقيقاً چه كسي نوشته و چگونه در اختيار عموم قرار گرفته است؟
تاريخ به شيوههاي مختلف به عموم عرضه میشود. تکنگاشتهاي دانشگاهي، فيلمهاي عمومي، كتابچههاي بازرگاني و موزههاي عمومی تنها مواردي معدود از شيوه‌هايي است كه امروزه از آنها براي ارائه تاريخ يك كشور استفاده مي‌شود. همه اين شيوهها قوانين، مأموريتها و دستورالعملهاي خاص خود را دارند كه بايد از آنها پیروی شود. در اين پس زمینه بهتر میتوان به اساس درک فرآیند نوشتن تاريخ برای آمريكا پي برد.
وقتي موضوع نوشتن كتابهاي درسي مدارس مطرح میشود يك سازمان اصلي وجود دارد كه قدرت تصميمگيري در مورد اين كه چه كتابي براي دانشآموزان مناسب است را در اختيار دارد. شوراي كتابهاي درسي آمریکا كه در سال 1989 تاسيس شد کتاب های درسی تاریخ و ساير مواد آموزشي آمريكا را بازبینی می کند و «مسئوليتش بهبود مواد آموزشي مطالعات اجتماعي و آموزش مدنی مردم است».
تام فاسترTom Foster، معاون و استاد تاريخ دانشگاه ديپاول DePaul به دغدغههايي کلیدی پرداخته كه پيش از طرح انتقادها به افرادي كه مسئول تصميمگيري در مورد اين كه چه تاريخي براي شهروندان مناسب است، بايد مورد توجه قرار گيرند.
فاستر گفت: «به طور مشخص، آنها مجبورند با دغدغههاي مربوط به نحوه ارائه تاريخ عصر حاضر به عموم به بهترين وجه، و این که حکایت چه كساني و چه وجوهی از آنها گفته شود و این که چه گفته نشود دست و پنجه نرم كنند.»
خوب و بد، هر دو در تاريخ هر كشوري تنيده است. موفقيت يك كشور بدون حضور نوعي ترا‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ژدی در پيشينه اين كشور دست يافتني نيست. با اين جنبههاي مثبت و منفي براي به خاطر آوردن و به خاطر داشتن اين وقايع بايد اقداماتي به عمل آيد.
در مكان تاريخي ملي منزانار Manzanar National Historic Site واقع در بخش كوچكي از صحراي بزرگ منطقه سيراي شرقي در كاليفرنيا California’s Eastern Sierra region روایتهاي متعدد و متفاوتي گرد هم آمده است كه گوياي داستان جابجاييهاي دردآوري است كه در گذشته در آمريكا اتفاق افتاده است. اين گروه با مباشرت خدمات پارك ملي National Parks Service، همراه با مرکز جابجایی جنگWar Relocation Center در كه در اوايل دهه 1940 بيش از يك صد هزار آمريكايي ژاپني تبار را گردهم آورد، یادآوری و کسب مالکیت برای جابجایی بوميان پایوتPaiute را هدف قرار داده است.
مأموريت نهفته در پس این گروه بر این امید استوار است که می توان درباره شكنندگي آزادي‌هاي مدني آمريكايي براي هر دو نسل كنوني و آينده اين كشور یک یادکرد همیشگی ارایه کرد. چنين مأموريتي بسيار قدرتمند است، اما در جامعه اي كه آزادي‌هاي مدني شهروندانش هنوز در معرض خطر قرار میگيرد، تأثیر این مكان بدون لحاظ کردن برخی اقدامات، محل سئوال است.
به ويژه بحثهايي كه حول موضوع آزادي مدني ازدواج هم جنس گرايان مطرح است - موضوعي كه ايالت ايلينويز آن را قانوني دانسته اما در ساير ايالتها كه تعدادشان كم هم نيست مخالفتهايي با آن وجود دارد- موضوعي است كه به طور مستقيم با آزادي‌هاي مدني شهروندان در چالش است. منابعي در اينجا وجود دارد اما براي تقويت اين واژگان كه به عموم ارائه شده بايد اقداماتي به عمل آيد.
از سوي ديگر موزه يادآوري هولوكاست ايالات متحده در سال 1993 در شهر واشنگتن دي سي افتتاح شد تا دانش عمومي را گسترش دهد و خاطره رويداد غم انگيز و غير قابل باوري كه در زمان جنگ جهاني دوم اتفاق افتاد گرامي داشته شود. هر چند مقاصد اصلي اين مورزه كاملاً مشخص است اما موزه در كل فاقد مطالبي در ارتباط با جنگ جهاني دوم است.
آمي تايسون (Amy Tyson) استاديار گروه تاريخ دانشگاه دي پال DePaul خلاصه روند يادبود تاريخ ملي را تهيه كرده است.
تايسون گفت: «با كنكاش در تاريخ مكان‌هاي تاريخي مختلف در آمريكا جنبههايي از ماهيت پيچيده يادبود ملي مشخص میشود. همچنين نحوه ارجاع به يك يادبود يكپارچه ملي مشكل ساز است.»
تاريخ آمريكا همچنان موضوعي قابل بحث خواهد بود كه اذهان انديشمندان، دانشجويان و اقشار مختلف مردم را مشغول خواهد كرد. در تلاشي كه آمريكا براي يافتن تاريخ واقعي خود به خرج میدهد به داستانهاي غمانگيز بسياري نيز بر میخورد كه اتفاق افتاده، با اين حال اين داستانهاي قابل ذكرند و هنوز جا براي پيگيري و تكميل آنها وجود دارد. گروه تاريخ دانشگاه ديپال از مدتها پيش خود را متعهد به كمك به دانشجويان براي يافتن پاسخ صحيح و درك كامل تاريخ آمريكا میدانسته است.
فاستر گفت: پرسشهايي در مورد اين كه چگونه تاريخ به طور عمومي به خاطر داشته شده و گاهي اوقات حذف شده در حوزه تاريخ عمومي پرسشهايي اساسي هستند. پرو فسور آمي تايسون رئيس گروه تمركز بر تاريخ عمومي است و كلاسهايي در زمينه خاطره تاريخي، تاريخ شفاهي، تاريخ محلي و اجتماعي، برنامه نويسي عمومي، ترجمه تاريخي و همچنين سمينارهايي در موزه تاريخ شيكاگو برگزار میكند كه كاركنان موزه در آنها تدريس میكنند. تمركز هر يك از اين رشتهها بر طرحهاي تجربي و مواد كمك آموزشي است كه هدف آنها ارتباط دانشجويان و فعاليتها آنان با مخاطباني فراتر از كلاس درس است.»
پاركر اسمن
Parker Asmann
ترجمه: محمد ایوبی
منبع: depauliaonline
