در آخرین دقایق بستن این شماره از هفته نامه؛ پیامکی از آقای بهبودی (رئیس دفتر ادبیات انقلاب اسلامی) دریافت کردم: " با سلام مادر گرامی آقای کریمی به رحمت خدا رفت" همین.

محمد کریمی نفس داغ سرویس زبان انگلیسی سایت تاریخ شفاهی و هفته نامه است. نفسی که اکنون در فراق مادر سرد است. نفس او بسته به نفس مادرش بود. مادری که با نثار بی دریغ مهرخود، هیچ گاه نگذاشت فرزندان، غم فقدان پدر را احساس کنند. تمام مادران بی نظیرند؛ اما برخی بی نظیرترند! مانند این مادر!

دو – سه روز پیش، ایمیلی گرفتم که وصف حال مادران بود؛ تصویری که نشان از عشق بی انتهای مادری به فرزندش بود؛ از لحظه ای که او را در جانش می پروراند تا لحظه ای که با دنیا وداع می گوید. در این تصویر مزار مادر را می دیدی؛ که بر بستر خاک هنوز قلبش برای فرزندش می تپد. رنج ها برای او پایان یافته است اما عشق او همواره زنده است. یعنی عشق مادر به فرزند را مرگی نیست. می خواهم بگویم مادر بخواب! و به تبع آن تصویر بگویم "بر خاک بخواب نازنین، تختی نیست!..." شاید که تن رنجورت آرام بگیرد...بخواب مادر!

مرگ هر مادر مرگ یک ایثار است...

همکاران سایت تاریخ شفاهی خود را شریک غم فرزندان این مادر می دانند. خداوند متعال روحش را قرین رحمت و آمرزش کند.