شماره 126    |    16 مرداد 1392



آسیا، کامبوج: مادران، دختران، خواهران و همسران

 ترسا دو لانگیز Theresa de Langis، مشاور مستقل مستقر در کامبوج جهت حل مناقشات مربوط به حقوق بشر زنان، از طرحش با عنوان «مادران، دختران، خواهران، همسران» گزارش می‏دهد. این یک طرح مصور تاریخ شفاهی است که از دفاعیات زنان الهام گرفته و هدف از آن بیان سرگذشت زنان کامبوجی است که در زمان حکومت خمر‏‏ها‏ی سرخ مورد خشونت جنسی و تبعیض جنسیتی آنها قرار گرفتند.


«ما مثل خوش‏ه‏ها‏‏ی گندم بر روی دریاچه سرگردان بودیم». این‏ها عین عبارت یک قربانی از جمله دفاعیات زنانی است که مورد خشونت جنسی و تبعیض جنسیتی قرار گرفتند و در همایش آسیا –اقیانوس آرام که توسط طرح مدافعان کامبوجی در پنوم پن در تاریخ 10 تا 11 اکتبر سال 2012 برگزارشد، مطرح گردیدند. هم چنین با حضور شاهدانی از بنگلادش، کامبوج، نپال و تیمور شرقی، 10 زن خاطرات خود را بیان نمودند، بسیاری از آنها برای اولین بار در حضور عده زیادی از شرکت‏کنندگان از سراسر جهان، به این امر اقدام کردند. آنها دست به چنین کاری زدند چرا که دادگا‏ه‏ها‏‏ی رسمی کشورشان یا توانایی یا تمایلی به حل جنایات پروند‏ه‏ها‏‏ی جنسی در روند دادرسی آنها نداشتند و در نتیجه صورت مسئله را پاک می‏کردند که در نهایت هم در عدالت و تاریخ ماندگار می‏شد. این زنان، واقعا مثل «خوشه‏ها‏‏ی گندم سرگردان بر روی دریاچه» هستند.

«مثل زنانی که در دادگاه شهادت دادند، پروند‏ه‏ها‏‏ی تجاوز به آنها در دادگا‏ه‏ها‏ی رسمی (دادگا‏ه‏ها‏‏ی فوق العاده کامبوج) رسیدگی نمی‏گردد، این دادگا‏ه‏ها‏ در حال حاضر به پروند‏ه‏ها‏‏ی جنایات جنگی رژیم خمر‏‏ها‏ی سرخ رسیدگی می‏کند که بین ژانویه 1975 تا آوریل 1979 بر کشور حکومت کردند و یکی از بدترین کشتار جمعی بر علیه مردم خود را به راه انداختند و باعث مرگ یک چهارم کل جمعیت کامبوج گردیدند. نمونه‏ها‏‏یی از تجاوزات جنسی در زمان آن رژیم شامل تجاوز به عنف عمومی و گروهی، بردگی جنسی و مثله نمودن توسط خمرهای سرخ در هنگام تصدی سمت‏های رسمی آنها بوده است. برای رسیدن به عدالت، این قربانیان باید به هر طریقی شده کاری می‏کردند و تاریخ شفاهی و شنیدن سخنان آنها از این دست بود.

«با هدف جمع‏آوری مدارک از زنانی که در تمام این درگیری‏‏ها‏ و نسل‏کشی حضورفعالانه‏ای داشتند، طرح تاریخ شفاهی زنان کامبوجی به سرپرستی یک محقق مستقل از نظر مالی اداره می‏گردد که از لحاظ روش‏شناسی همسو است با انجمن حقوقدانان (وکلای) حقوق بشرسازمان‏های محلی که در زمینه حقوق بشر، سازش و پاداش درمانی به فعالیت مشغول هستند. یک گروه از مشاوران غیررسمی متشکل از این سازمان‏ها، انجمنی را برای آموزش متقابل تحلیل مسائل از مقیاس جهانی به محلی و همین طور برای اطمینان از این مسئله که سئوالات اخلاقی و تحقیقاتی متناسب با فضای فرهنگی مربوط به روایت‏های قربانیان از آنها پرسیده شود، تشکیل داده‏اند. از آنجایی که اکثریت راویان قادر به خواندن نیستند، تصاویری توسط یک هنرمند کامبوجی تهیه شده که در واقع به عنوان بخش جدایی‏ناپذیر شکل نهایی این طرح محسوب می‏گردند. انجام مصاحبه‏ها‏‏ به طور تمام وقت و کامل از ژانویه 2013 آغاز شده است.

«جمع آوری شهادت (مدارک) از قربانیان خشونت‏های جنسی به عنوان قسمتی از فجایعی که بر روی آنها صورت گرفت، خود رویکرد خاصی می‏طلبد، موردی که قربانیان را در اولویت قرار داده و تاثیرات طولانی مدت و منحصر به فرد جنایات خشونت جنسی بر آنها را بررسی می‏کند.

خمر‏‏ها‏ی سرخ بیش از 30 سال است که از صحنه خارج شده‏اند و با این وجود هنوز زنان تازه جرات به خرج داده تا از این بار سنگین که دهه‏ها‏‏ بر دوششان بوده رهایی یابند.

بازماندگان در بیان خاطرات خود، شجاعانه به اصلاح گسترده‏ای از گزارشات تاریخی می‏پردازند و کمک می‏کنند تا نتایج نادرست و منحرفانه‏ای که به خاطر فرهنگ سکوت بر جنایات خشونت جنسی حکمفرما بود و برآن اساس قربانیان احساس شرم و گناه و عاملان آن جنایات احساس امنیت می‏کردند را برگردانند.

برای اطلاعات بیشتر در باره طرح لطفا با  ترسا دو لانگیز به نشانی theresa.delangis@gmail.com تماس بگیرید.

ترجمه: علی محمد آزاده

منبع:
ORAL HISTORY, Spring 2013, Page: 27



http://www.ohwm.ir/show.php?id=1885
تمام حقوق اين نشريه متعلق به سايت تاريخ شفاهي ايران [oral-history.ir] است.