خاطرات مجید یوسف‌زاده از چند عملیات

آن رزمندگان شیرازی و اردبیلی و کرمانی و تهرانی و...

یکی از عملیات‌هایی که حضور داشتم، عملیات والفجر 8 بود که در واقع برای فتح فاو آنجا بودیم، با گروهی از دانشجویان دانشگاه تبریز. چون با لشکر عاشورا آمده بودیم و سازماندهی شدیم و در واحد ادوات بودیم. خبر دادند عملیات است، آمدیم و هیچ کس نمی‌دانست کجا قرار است عملیات شود. در حد فرمانده گردان‌ها فقط رفت و آمد می‌کردند.

خاطرات حسین مظفر

حسین مظفر در سومین برنامه شب خاطره (28 بهمن 1371) میهمان حوزه هنری بود. در دوره‌های هفتم و نهم، نمایندهٔ تهران در مجلس شورای اسلامی بود. مظفر هم‌اکنون عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی است. او در این فیلم، دیده‌های خود ازعملیات کربلای پنج را می‌گوید.

شهید حمید احدی از نگاه خانواده و همرزمان

از هر یک از استان‌های کشور در طول دوران دفاع مقدس، افرادی راهی جبهه‌های جنگ شدند که از میان آنان، بعضی یا به درجه جانبازی رسیدند، یا شهید شدند. استان زنجان هم جزو همین استان‌ها بود و سردار شهید حمید احدی، از این استان برای دفاع از کشور به جبهه‌ها اعزام شد. کتاب «چشم‌هایش می‌خندید*»، به زندگی این شهید اختصاص یافته است و در آن افراد مختلف به بیان خاطرات خود از این شهید می‌پردازند.

خاطراتی از اسارت

میانداری در اردوگاه 11 تکریت

سیم‌های خاردار، خیلی سریع ذهن را به سوی مفهوم اسارت می‌کشانند. با این حساب، «روزهای خاردار»* عنوان مرتبطی است که مخاطب در مواجهه با آن، مفهومی از سال‌های اسارت را درمی‌یابد. همچنین نام کتابی است که محمدجواد میانداری در آن از سال‌های جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و اسارت سخن می‌گوید.

در دانشگاه گدانسک لهستان برگزار می‌شود

دومین همایش بین‌المللی بینارشته‌ای «همبستگی، خاطره و هویت»

فراخوان مقاله برای دومین همایش بین‌المللی بینارشته‌ای با عنوان «همبستگی، خاطره و هویت» اعلام کرده که این همایش 15-16 سپتامبر 2016 (25-26 شهریور 1395) در دانشگاه گدانسک در لهستان برگزار می‌شود.

مجموعه نکته‌های آموزشی

چگونه صدای ضبط شده را پیاده کنیم؟

پیاده‌سازی می‌تواند بسیار زمان‌بر باشد، پیاده‌سازی یک ساعت صدای ضبط شده بسته به مهارت و تجهیزات بین 4 تا 10 ساعت زمان می‌برد. اگر زمان‌تان کم است و اگر فقط بعضی از بخش‌های خاص را می‌خواهید همان‌ها را پیاده‌سازی کنید. اگر صدای ضبط شده را برای پیاده‌سازی می‌فرستید، نوار اصلی را دور نیندازید.

وقتي براي ما مي‌نويسيد...
وقتي براي هفته‌نامه الکترونيکي تاريخ شفاهي مطلبي مي‌نويسيد، دوست داريم نکته‌هايي را در نظر بگيريد.
اين هفته‌نامه نوشته‌ها و دانسته‌هاي ما را درباره مباحث مهم؛ خاطره‌گويي، خاطره‌نگاري، يادداشت‌نويسي روزانه، سفرنامه‌نويسي، وقايع‌نگاري، روزشمار نويسي و... نشان مي‌دهد. حتي براي زيرشاخه‌هاي رشته تاريخ هم جا باز کرده‌ايم؛ و چشم به راه خبرها، گزارش‌ها، مصاحبه‌ها، مقاله‌ها، يادداشت‌ها و... شما هستيم.
خوب است نام و فاميل‌تان را کامل بنويسيد. سابقه علمي و نشاني الکترونيکي را هم حتماً بنويسيد، چکيده مقاله‌ها هم که جاي خود دارد!
به ما اجازه بدهيد دست‌مان براي ويرايش، اصلاح، چينش و ترجمه مطالب شما باز باشد. در اين‌باره با خودتان هم مشورت خواهيم کرد.
دل‌مان مي‌خواهد شأن علمي و ادبي تاريخ شفاهي و اين هفته‌نامه، با نوشته‌هاي متين و موقر شما حفظ شود. حيف است خداي نکرده قلم‌مان از دايره اخلاق بيرون برود.

نظریه تاریخ شفاهی (92)

نویسنده: لین آبرامز
مترجم: علی فتحعلی آشتیانی

________________________

حمایتگری: موج سوم

امروزه در رویه تاریخ شفاهی بیش از آنکه توانمندسازی مورد تأکید قرار گیرد بر حمایتگری[1] اصرار می‌شود. شِرنا گلاک از تحقیقات خود در میان زنان فلسطینی سرزمین‌های اشغالی کمک گرفته و تفاوت این دو مفهوم را به زیبایی توصیف نموده است. وی در نخستین پروژه‌های تاریخ شفاهی‌اش «بیش از هر چیز علاقه داشت صدای مصاحبه‌شوندگانش را به گوش دیگران برساند» و مسئولیت پروژه را با همین انگیزه برعهده می‌گرفت. اما در پروژه زنان فلسطینی تصمیم گرفت صدا و کلام آنان را به نیابت از خودشان برای «حمایتگری» مورد استفاده قرار دهد.[2] ما می‌بینیم که مورخان شفاهی و متخصصانی مانند مردم‌‌شناسان و دست‌اندرکاران سیاست‌های عمران و توسعه از تاریخ شفاهی به عنوان اهرم تغییرات سیاسی کمک می‌گیرند اما تاریخ شفاهی در واقع ابزار رام کردن و به خدمت درآوردن دانش و مهارت‌های پژوهشگر و پاسخگو است. نایجل کراس و ریانون بارکر پس از اندیشه در باب کاربرد شیوه‌های تاریخ شفاهی در برنامه‌های توسعه نوشته‌اند: «مورخ شفاهی خود را نسبت به جبران محبت طرف مقابل متعهد می‌داند». سخن مذکور با تکیه بر تجربه آنان از پروژه عظیم تاریخ شفاهی منطقه «ساحل صحرا»ی[3] [بزرگ آفریقا] بیان شده است که طی آن با 650 نفر از هشت کشور مصاحبه کردند.[4] مجری پروژه در این شیوه همان کسی است که تاریخ شفاهی را برای حمایت از جانب دیگران به خدمت می‌گیرد و در این سوی قضیه نیز توانایی‌های راویان در به اشتراک گذاشتن اطلاعاتِ مرتبط با سنت‌ها و تجربه‌های گذشته جوامع‌شان ارتقاء می‌یابد.